کاوه افتخاری راد

  به‌گفته تحلیل‌گران گلدمن ساکس Goldman Sachs Group، اگر بانک ژاپن روی موضع نرخ بهره منفی خود پایبند باشد، ین تا سطوحی که آخرین بار بیش از 30 سال پیش مشاهده شده، تضعیف خواهد شد.

به گفته استراتژیست‌های بانک گلدمن ساکس، پیش‌بینی می‌شود طی شش ماه آینده ین به 155 در برابر هر دلار برسد که ضعیف‌ترین ین از ژوئن 1990 به‌شمار می‌رود. آن‌ها پیش از این انتظار داشتند که ین تا نرخ برابری 135 رشد کند.

تحلیل‌گران گلدمن ساکس در یادداشتی به تاریخ روز جمعه نوشتند: «تا زمانی که بانک ژاپن (BOJ) از افزایش نرخ بهره خودداری کرده و روی سیاست انبساطی خود پایبند بماند، از رشد سهام حمایت شده و ین به روند نزولی خود ادامه خواهد داد». از سوی دیگر، تقویت فرضیه فرود نرم و بهبود چشم‌انداز رشد ایالات متحده نیز عامل موثر دیگری در دیدگاه نزولی این تحلیل‌گران بوده است.

سیاست انبساطی BOJ

سیاست پولی تسهیلی در ژاپن در حالی که فدرال رزرو و سایر بانک‌های مرکزی نرخ بهره را افزایش داده‌اند، بر ین تاثیر گذاشته و ارز این کشور بدترین عملکرد در میان همتایان خود در گروه 10 را در سال جاری به‌ثبت رسانده است.

پیش از این بازارها چندین بار انتظار داشتند تغییراتی در سیاست‌های BOJ رخ داده و بارها خود را برای تقویت ین آماده کرده بودند، اما حفظ رویکرد محتاطانه رئیس سابق بانک مرکزی ژاپن از سوی رئیس جدید، کازو اوئدا، امیدها را برای اقدامات اساسی‌تر BOJ خنثی کرد و این رشد هرگز محقق نشد.

با این‌حال، استراتژیست‌های گلدمن ساکس انتظار دارند که این ارز یک بار دیگر در سال 2024 تقویت شود و تا پایان سال آینده به نرخ برابری 135 در برابر دلار برسد. روز سه‌شنبه 29 آگوست و در زمان نگارش این مطلب، ین در برابر دلار نزدیک به 146.4 معامله می‌شود که نشان‌دهنده افت بیش از 10 درصدی در سال جاری است.  

آخرین مواضع اوئدا

اوئدا روز شنبه در جریان میزگردی در سمپوزیوم سالانه فدرال رزرو در جکسون هول گفت: «ما فکر می‌کنیم که تورم پایه هنوز کمی ‌کمتر از هدف ما، یعنی 2٪ است. به‌همین دلیل است که ما به چارچوب تسهیل پولی فعلی خود پایبند خواهیم بود.»

اوئدا با اشاره به رشد اقتصادی ژاپن در اوایل سال جاری، گفت: «این رشد تا حدی در واکنش به کاهش محدودیت‌های مرتبط با همه‌گیری کرونا و رشد مصرف بوده، اما ما فکر می‌کنیم تقاضای داخلی هنوز در روندی سالم قرار دارد.» اوئدا در طول سخنرانی خود از اظهارنظر درباره نرخ ارز خودداری کرد، با اینکه عبور USDJPY از نرخ برابری 145 معمولاً واکنش‌هایی از سوی مقامات ژاپنی در پی داشته است.

معامله‌گران از میان سخنان اوئدا به‌دنبال سرنخ‌های بیشتری در مورد مسیر سیاست آخرین کشور دارای نرخ بهره منفی بودند. BOJ ماه گذشته در اولین حرکت غافلگیرانه اوئدا از زمان تصدی پست ریاست BOJ، برنامه کنترل منحنی بازده (YCC) را تعدیل کرد و اجازه داد بازدهی اوراق قرضه دولتی تا 1% رشد کند، اما این تغییر تنها باعث تقویت کوتاه‌مدت ین شد و پس از آن، ین ژاپن مسیر نزولی قبلی را در پیش گرفت.

بسیاری از ناظران BOJ دیگر انتظار تغییر در سیاست‌های پولی در سال جاری را ندارند و آوریل سال 2024 به محبوب‌ترین ماه برای تغییر سیاست‌ها تبدیل شده است.  

منبع: بلومبرگ

خرده‌فروشی استرالیا در ماه جولای به‌طرز شگفت‌انگیزی افزایش یافته و نشان می‌دهد خانوارهای بدهکار این کشور، حتی پس از 12 افزایش نرخ بهره توسط بانک مرکزی، قدرت خرید خود را حفظ کرده‌اند. داده‌های اداره آمار استرالیا در روز دوشنبه نشان داد که خرده‌فروشی در ماه جولای نسبت به ماه قبل 0.5 درصد افزایش یافته و از برآوردها برای افزایش 0.3 درصدی پیشی گرفته است. خرده‌فروشی استرالیا در ماه ژوئن 0.8 درصد افت را به‌ثبت رسانده بود. بنابراین داده‌های اخیر از رشد خیره‌کننده‌ای حکایت دارد.

بن دوربر، رئیس بخش آمار خرده‌فروشی اداره آمار استرالیا گفت: «این جهش بیشتر ناشی از رشد فروش صنایع غیرغذایی بود، اگرچه مصرف‌کنندگان به میزان قابل‌توجهی برای صرف غذا در بیرون از خانه خرج کردند. هزینه‌های اضافی در رستوران‌ها و فروشگاه‌های غذای آماده مرتبط با جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۲۳ و تعطیلات مدارس، باعث تقویت فروش شده است».

اقتصاددانان انتظار دارند در داده‌های آگوست نیز هزینه‌کردهای مرتبط با جام جهانی فوتبال افزایش بیشتری داشته باشد.

نگرانی از هزینه‌کرد خانوارها

با توجه به افزایش قدرت خرید خانوارها، سیاست‌گذاران بانک مرکزی استرالیا (RBA)، اکنون توجه خود را به داده‌های ماهانه تورم در روز چهارشنبه معطوف خواهند کرد تا پیش از نشست تعیین نرخ بهره ماه سپتامبر چشم‌انداز بهتری نسبت به اوضاع داشته باشند.

گزارش تفکیکی خرده‌فروشی نشان می‌دهد که فروشگاه‌های بزرگ با رشد 3.6 درصدی، بیشترین افزایش را به‌ثبت رسانده‌اند و پس از آن، پوشاک، کفش و لوازم شخصی با 2 درصد قرار دارند. کافه‌ها، رستوران‌ها و خدمات غذای آماده، 1.3 درصد رشد فروش را تجربه کردند، اما خرده‌فروشی کالاهای خانگی برای دومین ماه متوالی سقوط کرد و 0.2 درصد کاهش یافت.

علی‌رغم داده‌های قوی امروز، نرخ خرده‌فروشی به‌طور کلی در طول سال ثابت بوده است و تنها 2.1 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است. این در حالی است که در ماه آگوست سال قبل، شاهد اوج رشد سالانه 19.2 درصدی در خرده‌فروشی بودیم.

گزارش تورم و نرخ بهره

بانک مرکزی استرالیا در اوایل این ماه ضمن باز گذاشتن درها برای افزایش بیشتر، نرخ بهره را روی 4.1 درصد ثابت نگه داشت تا تأثیر کمپین انقباضی خود را که از ماه مه 2022 آغاز شده، ارزیابی کند. با توجه به اینکه مصرف داخلی تقریباً 60 درصد از GDP را شکل می‌دهد، خرده‌فروشی یک عامل مهم در تصمیم‌گیری‌های آتی در زمینه نرخ بهره است.

دیانا موسینا، اقتصاددان ارشد شرکت AMP می‌گوید: «مشخص است که هنوز مصرف‌کنندگان برای هزینه در بخش خدمات توانمند هستند. با توجه به رشد کمتر از حد انتظار دستمزدها در سه‌ماهه منتهی به ژوئن، کاهش تورم در ماه‌های اخیر و افزایش نرخ بیکاری به 3.7 درصد، ما فکر می‌کنیم که RBA نرخ بهره را در نشست بعدی تغییر نخواهد داد.»

یک عامل بالقوه برای کاهش مخارج خانوارها، تعداد زیاد وام‌های مسکنی است که به نرخ‌های شناور بالاتر تغییر می‌کنند. بانک مشترک‌المنافع استرالیا، بزرگ‌ترین وام‌دهنده کشور، تخمین می‌زند که تنها دو سوم از 4 درصد افزایش نرخ بهره، تاکنون به وام‌گیرندگان منتقل شده است.

تحلیل‌گران بلومبرگ انتظار دارند اقتصاد استرالیا تا پایان سال 2023 ضعف بیشتری از خود نشان دهد، زیرا تأثیر کامل سیاست‌های سختگیرانه به بودجه خانوارها سرازیر می‌شود و چشم‌انداز خرده‌فروشی با وجود اشتغال قوی، افزایش دستمزدها، افزایش رشد جمعیت و افزایش مجدد قیمت مسکن، هم‌چنان چالش‌برانگیز است.

بازار کامودیتی، بازاری برای خرید، فروش و تجارت مواد اولیه یا محصولات پایه است. کامودیتی‌ها اغلب به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: کامودیتی‌های سخت و نرم. کامودیتی‌های سخت، حاصل منابع طبیعی هستند و بایستی استخراج شوند؛ مانند طلا و نفت، در حالی که کامودیتی‌های نرم محصولات کشاورزی یا دام هستند، مانند ذرت، گندم، قهوه، شکر، سویا و گوشت خوک.

نحوه عملکرد بازارهای کامودیتی

بازارهای کامودیتی به تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان این محصولات اجازه می‌دهد تا در مکانی متمرکز و نقدشونده به آن‌ها دسترسی پیدا کنند. این بازیگران بازار هم‌چنین می‌توانند از ابزارهای مشتقه برای پوشش مصرف یا تولید آینده استفاده کنند. سفته‌بازان، سرمایه‌گذاران و آربیتراژها نیز نقش فعالی در این بازارها دارند.

تصور می‌شود برخی کامودیتی‌ها مانند فلزات گرانبها پوشش مناسبی در برابر تورم هستند و مجموعه وسیعی از کامودیتی‌ها می‌توانند به‌عنوان دارایی جایگزین به تنوع پرتفوی کمک کنند. از آنجا که قیمت کامودیتی‌ها به حرکت برخلاف جهت سهام تمایل دارد، برخی از سرمایه‌گذاران نیز در دوره‌های بی‌ثباتی بازار به کامودیتی‌ها تکیه می‌کنند.

در گذشته تجارت کامودیتی‌ها به زمان، پول و تخصص قابل توجهی نیاز داشت و در درجه اول به معامله‌گران حرفه‌ای محدود می‌شد. امروزه گزینه‌های بیشتری برای شرکت در بازار کامودیتی‌ها وجود دارد.

انواع بازارهای کامودیتی

به‌طور کلی، کامودیتی‌ها یا در بازارهای اسپات یا بازارهای مشتقه معامله می‌شوند. بازارهای اسپات، بازارهای فیزیکی یا بازارهای نقدی نیز نامیده می‌شوند که در آن خریداران و فروشندگان، کامودیتی‌های فیزیکی را برای تحویل فوری مبادله می‌کنند.

بازارهای مشتقه شامل فوروارد، آتی و اختیار معامله (آپشن) هستند. فوروارد و آتی قراردادهای مشتقه‌ای هستند که از بازار اسپات به‌عنوان دارایی پایه استفاده می‌کنند. در اینجا صحبت از قراردادهایی است که در آینده، به قیمتی که امروز توافق شده معامله می‌شوند.

تنها با پایان قرارداد، تحویل فیزیکی کالا انجام می‌شود و اغلب معامله‌گران برای اجتناب از تحویل گرفتن کالا قراردادهای خود را فسخ یا منتقل می‌کنند. بازارهای آتی و فوروارد به‌طور کلی یکسان هستند، با این تفاوت که فورواردها قابل سفارشی‌سازی هستند و خارج از بورس معامله می‌شوند، در حالی‌که قراردادهای آتی استاندارد بوده و در بورس معامله می‌شوند.

نمونه‌هایی از بازارهای کامودیتی

مهم‌ترین بورس‌های ایالات متحده در شیکاگو و نیویورک مستقر هستند و چندین بورس دیگر در سایر مکان‌های این کشور مستقر هستند. هیئت تجاری شیکاگو (CBOT) در سال 1848 در شهر شیکاگو تأسیس شد. کامودیتی‌هایی که در CBOT معامله می‌شوند، شامل ذرت، طلا، نقره، سویا، گندم، جو، برنج و اتانول است.

بورس کالای نیویورک (NYMEX) کامودیتی‌هایی مانند نفت، طلا، نقره، مس، آلومینیوم، پالادیوم، پلاتین، نفت حرارتی، پروپان و برق را معامله می‌کند.

بورس فلزات لندن و بورس کالای توکیو، از مهم‌ترین بورس‌های بین‌المللی کامودیتی هستند. کامودیتی‌ها عمدتاً به‌صورت الکترونیکی معامله می‌شوند. با این‌حال، چندین بورس در ایالات متحده هنوز از روش حراج استفاده می‌کنند. به معاملاتی که خارج از فعالیت بورس‌ها انجام می‌شود، خارج از بورس (OTC) گفته می‌شود.

معامله‌گری در بازار کامودیتی در مقایسه با بازار سهام

برای اکثر سرمایه‌گذاران خرد، دسترسی به بازارهای کامودیتی، چه اسپات و چه مشتقه، دشوار است. دسترسی مستقیم به این بازارها معمولاً به حساب کارگزاری خاص و/یا مجوزهای خاصی نیاز دارد. از آنجا که کامودیتی‌ها به‌عنوان یک دارایی جایگزین در نظر گرفته می‌شوند، صندوق‌های تجمیعی که معاملات آتی کامودیتی‌ها را انجام می‌دهند، معمولاً فقط به سرمایه‌گذاران معتبر اجازه دسترسی می‌دهند.

با این‌حال، سرمایه‌گذاران عادی می‌توانند از طریق خود بازار سهام به کامودیتی‌ها دسترسی غیرمستقیم داشته باشند. سهام شرکت‌های معدنی با قیمت کامودیتی‌ها در ارتباط است و ETF‌های مختلف، شاخص‌های کامودیتی‌ها را رصد می‌کنند.

سرمایه‌گذارانی که به‌دنبال تنوع بخشیدن به پرتفوی خود هستند، می‌توانند به این ETF‌ها نگاه کنند، اما برای اکثر سرمایه‌گذاران بلندمدت این سهام و اوراق قرضه است که هسته دارایی آن‌ها را تشکیل می‌دهد. علاوه‌بر این، از آنجا که قیمت کامودیتی نسبت به سهام و اوراق بهادار ناپایدارتر است، تجارت کامودیتی‌ها اغلب مناسب کسانی است که تحمل ریسک بالاتر داشته و افق زمانی طولانی‌تری را مد نظر دارند.

منبع: اینوستوپدیا

جروم پاول، رئیس فدرال رزرو گفت: «بانک مرکزی ایالات متحده آماده است تا در صورت نیاز، نرخ بهره را بیشتر افزایش دهد و قصد دارد تا زمانی که تورم در مسیری قانع‌کننده، به‌سمت هدف 2 درصدی فدرال رزرو قرار نگیرد، هزینه‌های استقراض را بالا نگه دارد.»

پاول روز جمعه در سخنرانی کنفرانس سالانه بانک مرکزی ایالات متحده در جکسون هول ایالت وایومینگ گفت: «اگرچه تورم از اوج خود فاصله گرفته که پیشرفتی خوشایند است، اما هم‌چنان بسیار بالاست. ما آماده‌ایم درصورت لزوم، نرخ‌ها را بیشتر افزایش دهیم و تا زمانی که از حرکت پایدار تورم به سمت هدف 2 درصدی مطمئن نشویم، نرخ بهره را در سطوح محدودکننده فعلی حفظ خواهیم کرد.»

رئیس فدرال رزرو از کاهش تورم که به‌لطف سیاست‌های پولی انقباضی رخ داده استقبال کرد. با این‌حال، او هشدار داد که حتی با وجود آمارهای مطلوب‌تر اخیر، هنوز راه درازی در پیش است. مطابق انتظارات، پاول از توقف افزایش نرخ بهره در نشست سپتامبر سخن گفت و رویکرد فدرال رزرو را ارزیابی داده‌های دریافتی و بررسی ریسک‌ها دانست.

پیام کلی این است که فدرال رزرو به سمت رویکرد حرکت تدریجی برای سیاست‌گذاری گام برداشته است و تمرکز خود را روی متعادل کردن ریسک بین تورم و رکود معطوف ساخته است.

اثرات سخنرانی پاول

پس از نوسان در دقایق ابتدایی سخنرانی پاول، بازارها به این دیدگاه رسیدند که نرخ بهره باز هم افزایش خواهد یافت. معامله‌گران در حال حاضر 80% احتمال برای توقف نرخ بهره در نشست ماه سپتامبر و 47% برای افزایش 0.25 درصدی نرخ بهره در نشست ماه نوامبر قائل هستند.

پس از سخنان پاول، بازار یک افزایش دیگر نرخ بهره را در چارت‌ها قیمت‌گذاری کرد. بازدهی اوراق قرضه افزایش یافت و دلار در برابر ارزهای اصلی تقویت شد. سرمایه‌گذاران اکنون برای شفافیت بیشتر در زمینه مسیر آتی فدرال رزرو به داده‌های نیروی کار در هفته آینده نگاه خواهند کرد.

مواضع سایر اعضای فدرال رزرو

پاتریک‌هارکر، رئیس بانک فدرال فدرال فیلادلفیا، اعلام کرد تمایل دارد نرخ‌ها را در سطوح فعلی نگه دارد تا اثر افزایش نرخ بهره به‌صورت کامل در اقتصاد دیده شود. همتای او در کلیولند، لورتا مستر، خاطرنشان کرد که کاهش کمتر نرخ بهره، اشتباهی بدتر از افزایش بیش‌ازحد آن خواهد بود. آستین گولزبی رئیس فدرال رزرو شیکاگو نیز گفت که: «فدرال رزرو در مسیری حرکت می‌کند که به‌سمت فرود نرم پیش می‌رود».

نظرات متناقض کارشناسان

والنتین مارینوف، استراتژیست کردیت اگریکول معتقد است: «پاول حتی اندکی بیش از آن‌چه انتظار می‌رفت، ‌هاوکیش بود.»

نیل دوتا عضو مرکز تحقیقات کلان رنسانس معتقد است: «من فکر می‌کنم پاول یک سخنرانی خنثی داشته است. فدرال رزرو سیاست پولی خود را محدودکننده می‌بیند و رویکرد ملایم‌تری برای جلسات آتی پیش خواهد گرفت. بنابراین، کاملاً محتمل است که فدرال رزرو در سپتامبر یا نوامبر اقدامی نکند و اگر قرار به افزایش نرخ باشد، این حرکت در دسامبر خواهد بود.»

رونالد تمپل از لازارد اذعان داشت: «سخنرانی امروز پاول باید به سرمایه‌گذاران این اطمینان را بدهد که کمپین افزایش نرخ‌ بهره، به پایان مسیر رسیده است.»

کریس زاکارلی از موسسه مشاوره آلیانس گفت: «همان‌طور که انتظار می‌رفت، رئیس فدرال رزرو با عدم صحبت در زمینه افزایش یا کاهش نرخ بهره، حداکثر انعطاف را حفظ کرد. ما انتظار داریم اگر تورم به مسیر فعلی خود ادامه دهد، فدرال رزرو نرخ بهره را تا مدتی در سطوح فعلی حفظ کند.»

رایان دتریک از گروه کارسون نیز اذعان داشت: «سخنان پاول در مقایسه با مواضع او در نشست سال گذشته جکسون هول چندان‌ هاوکیش نبود. او موضعی خنثی در قبال سیاست‌های آتی فدرال رزرو از خود نشان داد.»

سهام انویدیا (NVDA) صبح پنج‌شنبه با گزارش سود سه‌ماهه فراتر از انتظارات و پیش‌بینی افزایش سود تا پایان سال، توانست رشد 250 درصدی خود در سال 2023 را تثبیت نماید. رشد سهام حوزه فناوری، بسیاری را به یاد حباب دات‌کام در اواخر دهه 90 میلادی انداخته است. با این‌حال، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این دوره کاملاً متفاوت است و رشد سهام فناوری پایان ناخوشایندی نخواهد داشت.

مارک لیپاسیس، تحلیل‌گر سهام، روز پنج‌شنبه در یادداشتی نوشت: «امروزه شرکت‌هایی زیادی هستند که با استفاده از هوش مصنوعی مولد از طریق بهبود کیفیت محصول، افزایش بهره‌وری یا کاهش هزینه‌ها، بازدهی بیشتری ایجاد می‌کنند.»

لیپاسیس معتقد است در دهه 1990 شرکت‌ها روی رویاها سرمایه‌گذاری می‌کردند، اما امروزه هوش مصنوعی به‌واقع در حال تغییر چشم‌انداز کسب‎‌‌وکارها است.

جنسن هوانگ، بنیانگذار و مدیر عامل انویدیا، چهارشنبه گفت: «تقاضا برای پلتفرم مرکز داده هوش مصنوعی انویدیا بسیار زیاد و گسترده است. انتظار داریم میزان تقاضا تا سال آینده گسترش یابد. عرضه ما در چند فصل آینده هم‌چنان افزایش خواهد یافت، زیرا زمان چرخه تولید را کاهش داده و با شرکای خود روی افزایش ظرفیت کار می‌کنیم.»

پیشینه حباب دات‌کام

سال‌های پایانی دهه‌ نود میلادی، دوران رشد شگفت‌انگیز کسب‌وکارهای آنلاین بود. اینترنت به‌تازگی فراگیر شده بود و همه احساس می‌کردند این اختراع تازه قرار است آینده‌ زندگی انسان را به کلی تغییر دهد. اصطلاح دات‌کام نیز به شرکت‌هایی اشاره داشت که بیزنس مدل خود را بر پایه‌ فعالیت‌های آنلاین و اینترنتی بنا نهاده‌‌ بودند.

در آن دوره بسیاری از کسب‌و کارها پیشوند e را به نام کمپانی خود می‌افزودند تا بر اینترنتی بودن خود تأکید کنند و سرمایه‌گذاران نیز با دیدن این پیشوند روی این گروه از شرکت‌ها سرمایه‌گذاری می‌کردند. نیویورک تایمز حتی در سال 2000 سیسکو را پیشاهنگ بازار سهام نامید.

اما این وضعیت دوام چندانی نداشت. در سال ۲۰۰۰ حباب شرکت‌های اینترنتی ترکید؛ به‌شکلی که قیمت سهام شرکت سیسکو از ۸۰ دلار به ۱۴ دلار و سهام شرکت آمازون از ۱۰۷ دلار به ۱۷ دلار کاهش یافت. در عین‌حال بسیاری از شرکت‌های کوچک‌تر کاملاً نابود شدند و امروز دیگر نامی از آنها شنیده نمی‌شود.

سرمایه‌گذاری هنگفت در هوش مصنوعی

طبق گزارش عملکرد انویدیا، درآمد سه‌ماهه دوم این کمپانی در مجموع به 13.51 میلیارد دلار رسیده که نسبت به سال گذشته 101 درصد جهش داشته و بسیار بالاتر از انتظارات وال‌استریت یعنی 11.04 میلیارد دلار بوده است. انویدیا انتظار دارد درآمد سه‌ماهه سوم تقریباً 16 میلیارد دلار با انحراف معیار مثبت یا منفی 2 درصد باشد که بیشتر از انتظارات تحلیل‌گران، یعنی 12.61 میلیارد دلار است.

در ماه جولای، تونی دسپیریتو، مدیر ارشد سرمایه‌گذاری بلک‌راک در میزگردی با رسانه‌ها، تقاضا برای هوش مصنوعی را واقعی توصیف کرد و گفت: «رشد درآمد حاصل از هوش مصنوعی تازه شروع شده است».

ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا گفت: «این شرکت، سخت‌افزار انویدیا را بلافاصله پس از دریافت مورد استفاده قرار می‌دهد و هیچ ذخیره‌ای در انبارها وجود ندارد».

علاوه‌بر این غول‌های فناوری مانند آمازون، آلفابت و متا خاطرنشان کردند که از پردازنده‌های گرافیکی انویدیا برای برخی از پروژه‌های هوش مصنوعی در شرکت‌های زیرمجموعه خود استفاده می‌کنند.

تخمین زده می‌شود که حدود 1 تریلیون دلار سرمایه‌گذاری در سیستم‌های ابری و نرم‌افزارهای سازمانی مرتبط با هوش مصنوعی صورت خواهد گرفت و تاکنون تنها حدود 250 میلیون دلار از این سرمایه‌ها جذب شده است.

گروه‌ کشورهای برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای ‌جنوبی که نام آن «BRICS» توسط جیم اونیل، اقتصاددان ارشد سابق گلدمن ساکس در سال 2001 ابداع شد، در حال گسترش است و این می‌تواند دومین تلاش جدی آن برای رقابت با گروه هفت پس از شکل‌گیری در سال 10-2009 باشد.

از روز سه‌شنبه، بیش از 40 کشور از جامعه جهان جنوب (جهان سوم سابق) که بسیاری از آنها سال‌ها نظم بین‌المللی تحت رهبری غرب را به‌دلیل به حاشیه راندن خود محکوم کرده‌اند، در ژوهانسبورگ پایتخت تجاری آفریقای‌جنوبی برای پانزدهمین اجلاس سالانه رهبران اتحاد بریکس گرد هم خواهند آمد.

تقریباً دو جین کشور جهان جنوب، رسماً درخواست پیوستن به این بلوک را داده‌اند و چندین کشور دیگر نیز نسبت به این موضوع ابراز علاقه کرده‌اند. این گروه پس از پذیرش آفریقای جنوبی در سال 2010 هیچ عضو جدیدی نداشته است.

تخمین‌های بلومبرگ نشان می‌دهد اگر اعضای مشتاقی مانند اندونزی، بزرگ‌ترین تولیدکننده روغن پالم در جهان و عربستان سعودی، بزرگ‌ترین صادرکننده نفت، به این گروه بپیوندند، بریکس تا سال 2040 می‌تواند حدود نیمی از تولید جهانی را در دست گرفته و نفوذ جهانی خود را تقویت نماید. در مقام مقایسه، G-7 حدود یک چهارم تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده است.

چشم‌انداز گسترش بریکس

در حال حاضر علاوه بر پنج عضو اصلی، ۲۳ کشور به شکل رسمی و 6 کشور به صورت غیررسمی و اعلامی خواهان عضویت در این گروه هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به ایران، اندونزی، عربستان، کویت، امارات، بحرین، مصر، سوریه، مراکش، بلاروس، قزاقستان، کوبا، بولیوی، نیجریه، آرژانتین، ونزوئلا، تایلند، ویتنام، الجزایر، فلسطین، اتیوپی، هندوراس، مکزیک و … اشاره کرد که از آن‌ها با عنوان بریکس‌ پلاس یاد می‌شود.

اینکه آیا یک بریکس گسترده و بسیار ناهمگون‌تر می‌تواند قدرت اقتصادی و جمعیتی را به نیروی سیاسی‌ای تبدیل کند که G-7 را به چالش بکشد، محل بحث است. اعضای باشگاهی که از نظر سیاسی ناهمگون بوده، با چالش‌های عمیقی روبه‌رو هستند و بارها نتوانسته‌اند موضع واحدی در مورد مسائل جهانی از جنگ در اوکراین گرفته تا آب و هوای جهانی و تجارت اتخاذ کنند.

ارز جایگزین دلار

در هفته‌های اخیر، بحث معرفی ارز واحدی با پشتوانه طلا از سوی بریکس در محافل اقتصادی شنیده شده است. حال روزنامه انگلیسی «فایننشال تایمز» به نقل از مقام‌های مطلع گزارش داده که بریکس ممکن است در نشست ژوهانسبورگ انعقاد توافقی که سهم تسویه حساب‌های تجاری با استفاده از پول ملی را افزایش می‌دهد، مورد بحث قرار دهد.

با این‌حال این نشریه گزارش داده که ایده ایجاد واحد پول مشترک یا دلار زدایی به این معنا مورد بحث قرار نمی‌گیرد. به گزارش فایننشال تایمز، آنیل سوکلال نماینده آفریقای جنوبی که ریاست کنونی بریکس را برعهده دارد، گفته است که دلارزدایی در دستور کارگروه قرار ندارد.

از سوی دیگر، هند به دلیل وزن نامتناسب اقتصادی‌اش در بریکس، نسبت به ایفای نقش مسلط چین در چنین تصمیماتی محتاط عمل می‌کند. دهلی نو در حال حاضر عضویت در هرگونه برنامه ارزی جایگزین را رد کرده است. آفریقای جنوبی نیز خواهان حرکت در این مسیر نیست.

از همین‌رو تا به امروز، ایجاد جایگزین‌هایی برای تجارت دلاری بیش از آنکه سیاستی قابل دستیابی باشد، به موضوعی پرتنش تبدیل شده است. با این‌حال، بریکس درحال برداشتن گام‌های مهمی جهت ایجاد جایگزین‌هایی برای موسسات مالی تحت تسلط ایالات متحده مانند بانک جهانی است. بی‌دلیل نیست که بسیاری از کشورهای جهان جنوب چون الجزایر، آرژانتین، بلاروس، بولیوی، مصر، اندونزی، ایران، عربستان سعودی، امارات برای عضویت در این نهاد خیز برداشته‌اند.

طلا در هفته‌های اخیر و در مواجهه با عوامل بازدارنده متعددی مانند افزایش بازدهی اوراق قرضه ایالات متحده، دلار قوی‌تر و چشم‌انداز بالا ماندن نرخ بهره آمریکا برای مدت طولانی‌تر سقوط کرده است. نظرسنجی‌ها از مدیران سرمایه‌گذاری مستقل گرفته تا صندوق‌های پوشش ریسک، خوش‌بینی محتاطانه‌ای نسبت به چشم‌انداز قیمت فلز زرد در سال 2024 ارائه می‌کند.

در نظرسنجی صورت گرفته از سوی بلومبرگ، هیچ یک از پاسخ‌دهندگان نگفته‌اند میزان طلای پرتفوی تحت مدیریت خود را در 12 ماه آینده کاهش خواهند داد و حتی تعدادی انتظار دارند میزان طلای خود را افزایش دهند. بیش از دو سوم افراد تحت پرسش، انتظار افزایش قیمت‌ را دارند و تعداد کمتری انتظار دارند طلا سقف تاریخی جدیدی خلق کند. این نظرسنجی بین 10 تا 22 آگوست انجام شده است.

طلا و نرخ بهره فدرال رزرو

هنوز ابهام آشکاری در مورد اینکه چه زمانی فدرال رزرو به چرخه انقباضی خود پایان می‌دهد، وجود دارد. کاهش نرخ بهره می‌تواند رویدادی بسیار مهم برای طلای بدون بهره باشد. با این‌حال، بانک‌های مرکزی جهان هم‌چنان با تورم پایدار دست‌وپنجه نرم می‌کنند و بازار کار ایالات متحده به طرز شگفت‌آوری در برابر کمپین انقباضی فدرال رزرو، انعطاف‌پذیر باقی‌مانده است.

در حالی که نشانه‌هایی وجود دارد که سرمایه‌گذاران آماده هستند تا نرخ‌ بهره برای مدت طولانی‌تری در سطوح فعلی باقی بماند، بازار سوآپ هم‌چنان انتظار دارد نرخ بهره در اوایل سال آینده کاهش یابد.

تحلیل‌گران بر این باورند تقاضای طلا از سوی سرمایه‌گذارانی که منتظر پایان چرخه انقباضی فدرال رزرو هستند، می‌تواند فلز زرد را به ثبت رکورد 2250 دلار در هر اونس سوق دهد. طلا در حال حاضر نزدیک به 1900 دلار در هر اونس معامله می‌شود که حدود 8 درصد نسبت به اوج امسال کمتر است. طلا در آگوست 2020 و در بحبوحه آشفتگی اقتصادی جهانی ناشی از همه‌گیری کووید-19، به رکورد 2075 دلار در هر اونس دست یافت.

پناهگاه امن سنتی

نظرسنجی دیگری که از سوی بلومبرگ صورت گرفته، از انتظارات برای افزایش قیمت طلا خبر می‌دهد. بر اساس پاسخ کاربران جهانی بلومبرگ، طلا در 12 ماه آینده با قیمت 2021 دلار در هر اونس معامله خواهد شد.

اشتهای ادامه‌دار برای طلا به نگرانی‌های پایدار در مورد تنش‌های ژئوپلیتیکی و عدم قطعیت‌های کلان اقتصادی اشاره دارد؛ به‌عنوان مثال، تنش‌های روزافزون بین ایالات متحده و چین، جنگ در اوکراین، بحران املاک چین و کاهش رتبه اعتباری ایالات متحده از رشد قیمت طلا پشتیبانی می‌کنند. از سوی دیگر، ادامه خرید طلا توسط بانک‌های مرکزی جهانی و تقاضای نسبتاً قوی معامله‌گران خرد در بازارهای نوظهور نیز باعث تداوم روند صعودی خواهد شد.

با این‌حال سرمایه‌گذاران در کوتاه‌مدت، دلار را پناهگاه امن بهتری در مواجهه با رکود جهانی می‌بینند و تنها پایان چرخه انقباضی فدرال رزرو و آغاز کاهش نرخ بهره است که می‌تواند طلا را به جایگاه سابق خود به‌عنوان ابزار پوشش ریسک بازگرداند.

سرمایه‌گذاران برای یافتن سرنخ‌های بعدی در مورد نرخ‌ بهره به گردهمایی این هفته بانک‌های مرکزی در جکسون هول توجه خواهند کرد؛ جایی‌که قرار است جروم پاول رئیس فدرال رزرو و کریستین لاگارد رئیس بانک مرکزی اروپا در روز جمعه سخنرانی داشته باشند.

منبع: بلومبرگ

نرخ برابری جفت ارز USDJPY روز پنج‌شنبه 17 آگوست نزدیک به بالاترین سطح 9 ماهه خود، یعنی 146.565 معامله شد و در روزهای اخیر نیز نزدیک به‌همین سطح باقی مانده است. با توجه به سوابق وزارت ژاپن در مداخله عملی در بازار ارز و تنظیم نرخ برابری ین، هم‌اکنون بازارها در انتظار حرکات قریب‌الوقوع مقامات ژاپنی هستند.

طبق قوانین ژاپن، دولت در زمینه سیاست ارزی صلاحیت تصمیم‌گیری دارد و بانک ژاپن به‌عنوان نماینده وزارت دارایی در زمینه زمان مداخله تصمیم می‌گیرد. با این‌حال، یک مقام سابق بانک مرکزی ژاپن (BOJ) می‌گوید ژاپن از مداخله در بازار صرف‌نظر می‌کند، مگر اینکه ین از نرخ برابری 150 در برابر دلار عبور کرده و به یک دردسر سیاسی بزرگ برای نخست‌وزیر فومیو کیشیدا تبدیل شود.

تحلیل ذهنیت مقامات ژاپنی

آتسوشی تاکه‌ئوچی، رئیس سابق امور ارزی BOJ می‌گوید: «مقامات معمولاً خط مشخصی در ذهن ندارند. اما آستانه‌های کلیدی مانند نرخ برابری 150، به‌دلایل سیاسی مهم هستند، زیرا درک آنها آسان است». پیش از این در سال‌های 2010 و 2012 مداخلات مشابهی در سطوح ذکرشده در بازار صورت گرفت.

تاکه‌ئوچی معتقد است قبل از ورود عملی به بازار، مقامات احتمالاً هشدارهای شفاهی صادر می‌کنند و به‌نوعی زمان می‌خرند تا بازارها خودشان را اصلاح کنند. حتی اگر مداخله قریب‌الوقوع نباشد، به‌عنوان سیاست‌گذار نباید به‌گونه‌ای جلوه کنید که گویی نسبت به حرکت‌های بازار بی‌تفاوت هستید.

به گفته تاکه‌ئوچی، به‌دلیل توجه شدید شرکت‌ها و خانوارهای ژاپنی به حرکات ین، مداخله مقامات برای حفظ روحیه جمعی، رفتاری حیاتی به‌شمار می‌رود. اما زمان مداخله همواره یک تصمیم سیاسی در ژاپن بوده و امروزه، این نخست‌وزیر است که در نهایت چنین تصمیمی ‌را اتخاذ می‌کند.

تأثیر ین ارزان بر اقتصاد ژاپن

با وجود توجه همیشگی مردم ژاپن به قوت و ضعف ین، امروزه نگرانی نسبت به ین ضعیف کمتر از یک سال پیش به‌نظر می‌رسد، زیرا خانوارها به افزایش قیمت‌ها عادت کرده‌اند. علاوه‌بر این، بازگشایی مرزهای ژاپن و ورود توریست‌های خارجی که باعث احیای شرکت‌های گردشگری داخلی و بخش خدمات شده، مزایای ین ضعیف را برای همگان آشکار ساخته است.

بر همین اساس، تحلیل‌گران بر این باورند که نارضایتی عمومی ‌نسبت به ین ضعیف در مقیاسی که سال‌های قبل مشاهده شده افزایش نمی‌یابد و کیشیدا برای پاسخ دادن به دلایل افت ارزش ین تحت فشار زیادی نخواهد بود.

کاهش شدید ارزش ین ظرف یک سال گذشته، هزینه‌های واردات سوخت و مواد غذایی را افزایش داده و خانوارها را تحت‌تاثیر قرار داده است، زیرا کارفرمایان ژاپنی به‌صورت سنتی دستمزدها را چندان افزایش نمی‌دهند. این امر توکیو را بر آن داشته تا حداقل دستمزد را در ماه اکتبر ۴۳ ین افزایش داده و حداقل دستمزد ساعتی را به ۶.۹۱ دلار برساند که بزرگ‌ترین افزایش سالانه دستمزد از سال ۱۹۷۸ به‌شمار می‌رود.

از سوی دیگر، ژاپن به‌صورت تاریخی بر جلوگیری از افزایش شدید ارزش ین که به اقتصاد متکی به صادرات این کشور آسیب می‌رساند، متمرکز بوده است. به‌طور کلی، ین ضعیف‌تر به شرکت‌های بزرگ ژاپنی در فعالیت‌های جهانی کمک می‌کند، زیرا ارزش سود خارج از کشور را افزایش می‌دهد. تا حدودی به لطف افت ین، در سال جاری سود شرکت‌های ژاپنی به بالاترین سطح خود رسیده و شاخص‌های معیار سهام این کشور همگی توانسته‌اند از سطوح مربوط به دهه 90 میلادی عبور کنند.

بانک‌های چینی نرخ بهره‌ای که وام‌های مسکن را هدایت می‌کند ثابت نگه داشتند؛ اقدامی ‌غافلگیرکننده که باعث سردرگمی‌ در مورد رویکرد این کشور برای جلوگیری از رکود بخش مسکن چین شده است. طبق داده‌های بانک مرکزی چین، نرخ اولیه وام پنج ساله روی 4.2 درصد ثابت ماند. بیشتر اقتصاددانان پیش‌بینی کرده بودند پس از کاهش مشابه در هفته گذشته، نرخ وام 5 ساله 15 واحد پایه کاهش یابد. نرخ بهره وام LPR یک ساله با 10 واحد کاهش به 3.45 درصد رسید، کاهشی کمتر از آنچه اکثر اقتصاددانان انتظار داشتند.

پس از اعلام این خبر، سهام در بازارهای چین و هنگ کنگ منفی شدند. شاخص ام‌اس‌سی‌آی چین تا 1.1 درصد کاهش یافت و به پایین‌ترین سطح از اول ژوئن رسید. یوآن فراساحلی (CNH) افت اندکی در برابر دلار داشت و حدود 0.2 درصد تضعیف شد. بازده اوراق قرضه 10 ساله چین با یک واحد کاهش به 2.55 درصد رسید که پایین‌ترین رقم از سال 2020 است.

دولت به‌دلیل کاهش تقاضای وام، فشار کاهش تورم و تلاش برای بهبود اعتماد داخلی و خارجی، فوریت بیشتری برای تقویت رشد دومین اقتصاد بزرگ جهان نشان داده است. بانک خلق چین هفته گذشته نرخ تسهیلات وام‌ میان‌مدت را کاهش داد و همین امر، انتظارات نسبت به کاهش نرخ بهره وام‌های کوتاه‌مدت را افزایش داده بود.

لازم به ذکر است که نرخ وام LPR توسط بانک‌ها تعیین می‌شود، اما PBOC بر تنظیم ماهانه نرخ تأثیر دارد. این نرخ‌ها بر اساس نرخ‌ بهره‌ای است که 18 بانک به بهترین مشتریان خود ارائه می‌کنند و به‌عنوان مازاد بر نرخ سیاستی یک ساله بانک مرکزی اعمال می‌شوند.

تشدید نگرانی نسبت به اقتصاد چین

داده‌های ضعیف اخیر باعث شده است که چندین بانک بین‌المللی پیش‌بینی رشد خود را برای سال جاری به زیر 5 درصد کاهش دهند؛ به این معنی که دولت ممکن است هدف رشد تعیین‌شده در اوایل سال جاری را محقق نسازد. حفظ نرخ رشد افزایش تولید ناخالص داخلی سالانه ده درصدی، لازمه نزدیک شدن چین به مقام نخست در اقتصاد دنیا بود که این رشد چند سالی است رو به افول بوده و از هدف بلندمدت این کشور فاصله گرفته است.

سرمایه‌گذاران هم‌چنین نگران سرایت بحران به یک بانک بزرگ در سایه هستند. بانک‌های چینی در سال‌های اخیر به‌دلیل رقابت شدیدتر در بازار اعتبار و کاهش نرخ‌های وام پس از شیوع ویروس کرونا، حاشیه سود کمتری را تجربه کرده‌اند. بانک مرکزی چین معتقد است بانک‌ها باید «سود معقول و حاشیه سود خالص» را حفظ کنند تا بتوانند به اقتصاد واقعی خدمت کنند.

با توجه به مشکلات پیش آمده برای هولدینگ اورگرند و عدم پرداخت سود اوراق قرضه صادر شده از سوی این کمپانی، بسیاری از تحلیل‌گران انتظار دارند بخش بانکی نیز از رکود صنعت مسکن چین متأثر شده باشد.

کندی بزرگ چین

شتاب چین پس از دهه‌ها رشد فوق‌العاده در حال محو شدن است. به نظر می‌رسد ریکاوری پس از همه‌گیری به‌گونه‌ای نبوده است که بتواند باعث رشد مصرف شده و شتاب اقتصادی مد نظر را فراهم سازد. ابزارهای سنتی دولت برای تقویت رشد نیز تاکنون مانند گذشته راهگشا نبوده است.

یکی از راهکارهای جدید دولت چین، عدم انتشار اطلاعات است که می‌تواند نشانه‌ای از تشدید مشکلات باشد. دولت چین هفته گذشته و پس از رسیدن نرخ بیکاری جوانان به بیش از 21% اعلام کرد انتشار اطلاعات مربوط به بیکاری را برای بهبود و بهینه‌سازی شیوه‌های نظرسنجی تا مدتی به حالت تعلیق درآورده است.

نفت یک کامودیتی است و به‌همین دلیل بیش از سرمایه‌گذاری‌های باثبات‌تری نظیر سهام و اوراق قرضه، درمعرض نوسانات قیمتی است. چندین عامل بر نوسان قیمت نفت موثر است که در ادامه به شرح برخی از مهم‌ترین موارد می‌پردازیم.

تأثیر اوپک پلاس بر قیمت‌ها

اوپک پلاس یک کارتل نفتی متشکل از مجموع کشورهای عضو اوپک و کشورهای غیر عضو اوپک است که هر دو گروه، تولیدکننده نفت بوده و در بازار جهانی نفت به ایفای نقش می‌پردازند.

اوپک پلاس تقریباً 80% از ذخایر نفت جهان را کنترل می‌کند. این کنسرسیوم سطح تولید را برای تأمین تقاضای جهانی تنظیم می‌کند و می‌تواند با افزایش یا کاهش تولید، بر قیمت نفت و گاز تأثیر بگذارد. رشد اخیر قیمت نفت، پس از تصمیم روسیه و عربستان به‌عنوان مهم‌ترین اعضای اوپک پلاس برای کاهش عرضه رخ داد.

تأثیر عرضه و تقاضا

مانند سایر کامودیتی‌ها، سهام یا اوراق قرضه، قوانین عرضه و تقاضا باعث تغییر قیمت نفت می‌شود. وقتی عرضه بیش از تقاضا باشد، قیمت‌ها کاهش می‌یابد. عکس آن نیز زمانی صادق است که تقاضا از عرضه پیشی بگیرد.

در حالی که عرضه و تقاضا بر قیمت نفت تأثیر می‌گذارد، این معاملات آتی نفت هستند که قیمت نفت را تعیین می‌کنند. قرارداد آتی نفت، توافقی الزام‌آور است که به خریدار این حق را می‌دهد که در آینده هر بشکه نفت را با قیمت از پیش تعیین‌شده خریداری کند. همان‌طور که در قرارداد ذکر شده، خریدار و فروشنده ملزم به انجام معامله در یک تاریخ خاص هستند. بنابراین سفته‌بازی نیز می‌تواند موجب افزایش یا کاهش قیمت نفت شود.

بلایای طبیعی

بلایای طبیعی عامل دیگری است که می‌تواند باعث نوسان قیمت نفت شود. به عنوان مثال، هنگامی ‌که طوفان کاترینا در سال 2005 رخ داد، تقریباً 20% از عرضه نفت آمریکا را تحت‌تأثیر قرار داد و باعث شد قیمت هر بشکه نفت 13.5 دلار افزایش یابد.

بیماری همه‌گیر کووید 19، نمونه دیگری از یک فاجعه طبیعی است، اما برخلاف سایر بلایای طبیعی دیگر که با ایجاد شوک در زنجیره تأمین قیمت نفت را افزایش می‌دهند، فاجعه کووید 19 شوک تقاضا ایجاد کرد، زیرا بسیاری از سفرهای هوایی و زمینی، متعاقب بستن مرزها از سوی دولت‌ها لغو شدند و تقاضا برای بنزین به‌شدت کاهش یافت.

بی‌ثباتی سیاسی

بی‌ثباتی سیاسی به‌ویژه در خاورمیانه، باعث نوسان قیمت نفت می‌شود، زیرا این منطقه سهم عمده‌ای از عرضه جهانی نفت را به خود اختصاص داده است. به‌عنوان مثال در جولای 2008، به‌دلیل ناآرامی‌ها و ترس مصرف‌کنندگان از جنگ در افغانستان و عراق، قیمت هر بشکه نفت به 128 دلار رسید.

هزینه‌های تولید و ذخیره‌سازی

هزینه‌های تولید نیز می‌تواند باعث افزایش یا کاهش قیمت نفت شود؛ در حالی که استخراج نفت در خاورمیانه نسبتاً ارزان است، نفت کانادا که از ماسه‌های نفتی آلبرتا استخراج می‌شود، گران‌تر است. تولید نفت شل در ایالات متحده نیز به‌صورت مستقیم بر قیمت نفت تأثیر می‌گذارد. ضمن اینکه هزینه ذخیره‌سازی نیز در مواردی مانند دوران کووید 19 روی قیمت نفت اثرگذار است.

تأثیر نرخ بهره

در حالی که دیدگاه‌ها در این زمینه متفاوت است، اما واقعیت این است که قیمت نفت و نرخ بهره تا حدودی با هم ارتباط دارند. وقتی نرخ بهره کاهش می‌یابد، مصرف‌کنندگان و شرکت‌ها می‌توانند راحت‌تر وام بگیرند و پول خرج کنند که این امر تقاضا برای نفت را افزایش می‌دهد. هرچه میزان استفاده از نفت بیشتر باشد، مصرف‌کنندگان قیمت بیشتری را پیشنهاد می‌دهند.

نظریه اقتصادی دیگری معتقد است که نرخ بهره بالا باعث تقویت دلار در برابر ارز دیگر کشورها می‌شود. وقتی دلار قوی است، شرکت‌های نفتی آمریکا می‌توانند با هر دلار آمریکا نفت بیشتری خریداری کنند و در نهایت، این کاهش هزینه را به دست مصرف‌کنندگان می‌رسانند.

به‌همین ترتیب، وقتی ارزش دلار در برابر ارزهای خارجی پایین است، قدرت نسبی دلار آمریکا به‌معنای خرید نفت کمتر از قبل است. این امر می‌تواند به گران شدن نفت برای ایالات متحده که 20% از نفت جهان را مصرف می‌کند، منجر شود.

افق زمانی سرمایه‌گذاری، دوره زمانی است که فرد انتظار دارد یک سرمایه‌گذاری را تا زمان رسیدن به بازده مطلوب آن نگه دارد. افق‌ زمانی عمدتاً توسط اهداف و استراتژی‌ سرمایه‌گذاری دیکته می‌شود. به‌عنوان مثال، پس‌انداز برای پیش‌پرداخت خرید خانه، یک افق زمانی کوتاه‌‌مدت در نظر گرفته می‌شود، در حالی‌که پس‌انداز برای دانشگاه یک افق زمانی میان‌مدت و سرمایه‌گذاری برای بازنشستگی، یک افق زمانی بلندمدت است.

درک افق‌های زمانی سرمایه‌گذاری

افق زمانی سرمایه‌گذاری، دوره زمانی است که فرد انتظار دارد یک سرمایه‌گذاری را برای هدفی خاص نگه دارد. سرمایه‌گذاری‌های سنتی به‌طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: سهام (پرریسک‌تر) و اوراق قرضه (کم ریسک‌تر). هرچه افق زمانی طولانی‌تر باشد، سرمایه‌گذار می‌تواند پورتفویی تهاجمی‌تر یا ریسک‌پذیرتر بسازد. هرچه افق زمانی کوتاه‌تر باشد، سرمایه‌گذار ممکن است محافظه‌کارانه‌تر عمل کرده و پورتفویی با ریسک کمتر بسازد.

سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت

افق کوتاه‌مدت به سرمایه‌گذاری‌هایی اطلاق می‌شود که انتظار می‌رود کمتر از پنج سال طول بکشند. این سرمایه‌گذاری‌ها برای افرادی که به دوران بازنشستگی نزدیک می‌شوند یا ممکن است در آینده نزدیک به مقدار زیادی پول نقد نیاز داشته باشند، مناسب هستند. صندوق‌های بازار پول، حساب‌های پس‌انداز، گواهی سپرده و اوراق قرضه کوتاه‌مدت، گزینه‌های خوبی برای سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت هستند، زیرا می‌توانند به‌راحتی به پول نقد تبدیل شوند.

سرمایه‌گذاری میان‌مدت

سرمایه‌گذاری‌های میان‌مدت سرمایه‌گذاری‌هایی هستند که فرد انتظار دارد برای سه تا ده سال نگهداری شوند؛ مانند افرادی که برای دانشگاه، ازدواج یا خرید خانه اول پس‌انداز می‌کنند. استراتژی‌های سرمایه‌گذاری میان‌مدت تلاش دارند بین دارایی‌های با ریسک بالا و پایین تعادل برقرار کنند، بنابراین ترکیبی از سهام و اوراق قرضه راهی مناسب برای محافظت از ثروت فرد بدون از دست‌رفتن ارزش آن در اثر تورم است.

سرمایه‌گذاری بلندمدت

افق سرمایه‌گذاری بلندمدت برای سرمایه‌گذاری‌هایی است که فرد انتظار دارد برای ده یا بیست سال یا حتی بیشتر نگهداری شوند. رایج‌ترین نوع سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت، پس‌انداز بازنشستگی است. سرمایه‌گذاران بلندمدت معمولاً مایلند در ازای پاداش‌ بیشتر، ریسک‌های بیشتری بپذیرند.

افق سرمایه‌گذاری و ریسک

هر نوع سرمایه‌گذاری انواع مختلفی از ریسک را به همراه دارد که بایستی در استراتژی سرمایه‌گذاری فرد لحاظ شود. کسب‌‌وکارها می‌توانند شکست بخورند، گیرندگان اعتبار می‌توانند وام خود را نکول کنند و حتی سرمایه‌گذاری‌های سالم نیز ممکن است در دوران رکود بازار آسیب‌پذیر باشند. در زیر برخی از اشکال ریسک و اثرات آن‌ها بر هر نوع سرمایه‌گذاری را بیان می‌کنیم.

ریسک تورمی

ریسک تورمی ‌به این خطر اشاره دارد که ارزش واقعی یک سرمایه‌گذاری به دلیل افزایش غیرمنتظره قیمت‌ها کاهش یابد. اوراق قرضه به‌ویژه مستعد صدمه دیدن از تورم هستند، زیرا نرخ سود آن‌ها معمولاً ثابت است. افزایش غیرمنتظره تورم می‌تواند سود انتظاری را از بین ببرد.

ریسک نرخ بهره

ریسک نرخ بهره خطری است که از افزایش غیرمنتظره نرخ بهره حاصل شده و می‌تواند بخشی از سودهای سرمایه‌گذاری را از بین ببرد. همانند ریسک تورمی، این مورد هم معمولاً برای اوراق بهادار درآمد ثابت مانند اوراق قرضه نگران‌کننده است. این ریسک را می‌توان با نگهداری اوراق قرضه دارای زمان سررسید متفاوت یا با سرمایه‌گذاری در مشتقات کاهش داد.

ریسک کسب‌وکار

ریسک تجاری به خطر ورشکستگی یا تعطیلی یک شرکت اشاره دارد که باعث کاهش ارزش سهام یا اوراق قرضه صادر شده توسط آن شرکت می‌شود. در حالی‌که هیچ شرکتی در برابر ریسک تجاری مصون نیست، اما می‌توانید با ارزیابی دقیق بیزنس پلن، از شرکت‌های پر‌ریسک دوری کنید. همچنین می‌توانید با داشتن یک پورتفوی متنوع، ریسک قرار گرفتن درمعرض کسب‌وکارهای پرخطر را کاهش دهید.

ریسک نکول

ریسک نکول به‌ احتمال ناتوانی وام‌گیرنده در بازپرداخت بدهی‌های خود اشاره دارد. این ریسک معمولاً به صادرکنندگان اوراق قرضه اشاره دارد، اما می‌تواند به سایر اوراق بهادار مبتنی بر بدهی نیز معطوف باشد. می‌توانید با سرمایه‌گذاری در اوراق قرضه با رتبه اعتباری بالا، ریسک نکول خود را کاهش دهید.

ریسک بازار

ریسک بازار یا ریسک نوسان به این احتمال اشاره دارد که ارزش یک سرمایه‌گذاری می‌تواند تحت‌تاثیر رفتار سفته‌بازانه، سقوط بازار یا سایر رویدادهای جهانی قرار گیرد. از آنجایی که بازارها در بلندمدت روند صعودی دارند، ریسک بازار معمولاً نگرانی عمده برای افق‌های سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت و میان‌مدت است.

نکات کلیدی

• افق‌های زمانی دوره‌هایی هستند که سرمایه‌گذاری‌ها تا زمانی که به آن‌ها نیاز باشد، نگهداری می‌شوند.
• افق زمانی بسته به هدف سرمایه‌گذاری، کوتاه یا بلندمدت بودن، متفاوت است.
• افق‌های زمانی با توجه به زمانی که شما شروع به سرمایه‌گذاری می‌کنید، متفاوت هستند.
• هرچه افق زمانی طولانی‌تر باشد، بهره مرکب بایستی قدرتمندتر عمل کند.
• به‌طور کلی، هرچه افق زمانی طولانی‌تر باشد، سرمایه‌گذار می‌تواند در پرتفوی خود تهاجمی‌تر باشد و بالعکس.

منبع: اینوستوپدیا

بیت‌کوین (BTC) جمعه صبح سقوط شدیدی را تجربه کرد، زیرا معامله‌گران بر اساس چندین خبر غیرمرتبط، به فروش توکن‌های خود اقدام کرده و باعث کاهش ارزش بازار 6.7 درصدی کریپتوها شدند که یکی از بزرگ‌ترین افت‌ها در ماه‌های اخیر به‌شمار می‌رود.

بیت‌کوین ظرف مدتی کمتر از یک ساعت از 28،500 دلار با 9 درصد کاهش به 25،000 دلار رسید که منجربه ریزش در کل بازار رمز ارزها شد و برای مثال، سقوط 14 درصدی لایت‌کوین را رقم زد. این افت همه‌جانبه، باعث شد که بیش از 1 میلیارد دلار پوزیشن معاملاتی لیکوئید شود که بالاترین رقم در 14 ماه گذشته است.

دلایل متفاوت سقوط

تحلیل‌گران بازار رمز ارزها به دلایل مختلفی برای این ریزش اشاره می‌کنند. برخی فروش احتمالی بیت‌کوین از سوی کمپانی اسپیس‌اکس متعلق به ایلان ماسک را علت سقوط می‌دانند، در حالی‌که گروهی دیگر معتقدند افت ارزش یوآن و ورشکستگی هولدینگ اورگرند، ممکن است عامل این اتفاق باشد. با این‌حال، هیچ یک از این رویدادها ممکن است تأثیر مستقیمی‌ نداشته باشند.

طبق گزارش وال استریت ژورنال، اسپیس‌اکس صرفاً ارزش دارایی بیت‌کوین خود را تجدید ارزیابی کرده است. تجدید ارزیابی دارایی‌ها در بین کسب‌وکارها رایج است، زیرا کمپانی‌ها برای اهداف مالیاتی خود، ارزش دارایی‌ها را به‌روزرسانی می‌کنند. تا صبح روز جمعه، اسپیس‌اکس فروش دارایی بیت‌کوین خود را تایید یا گزارش نکرده است. به این‌ترتیب، میزان دارایی کریپتویی کمپانی متعلق به ماسک، نامشخص باقی‌مانده است.

کاهش نوسان و تراکم طولانی مدت 

معامله‌گران حرفه‌ای می‌گویند ساختار بازار، دلیل این افت ناگهانی بوده و ریزش، تنها یک کاتالیزور بنیادی منحصربه‌فرد نداشته است. بازار رمز ارزها مدت‌هاست که وضعیت کم‌نوسانی دارد و تراکم قیمت‌ها شرایط را برای تحرکات ناگهانی فراهم ساخته است. از سوی دیگر، ریزش قیمت به زیر سطح کلیدی 28،500 دلار باعث شده تا بسیاری از معامله‌گران، موقعیت‌های خرید خود را از ترس لیکوئید شدن ببندند که همین امر فشار فروش بیشتری به بازار وارد کرده است.

داده‌ها نشان می‌دهد اکثر لیکوئید شدن پوزیشن‌های خرید در صرافی رمزارز OKX اتفاق افتاده است که تقریباً 40٪ از کل لیکوئید شدن بازار را به خود اختصاص داده است.

اثر نرخ بهره ایالات متحده

با این‌حال برخی کارشناسان، افزایش نرخ بهره در ایالات متحده را از عوامل بنیادین برای ریزش بیت‌کوین می‌دانند. نرخ بهره فدرال رزرو در حال افزایش به بالاترین سقف چند ساله خود است و بازده اوراق 10 ساله به بالاترین حد در 15 سال گذشته رسیده است. اگر فروش در اوراق قرضه ادامه یابد – که دلیل رشد بازدهی اوراق است – میزان فروش در دارایی‌های ریسکی شدت خواهد گرفت.

مسائل مرتبط با ETF بیت‌کوین

در همین حال، به نظر می‌رسد معامله‌گران منتظر حکم دادگاه Grayscale در مورد صدور مجوز صندوق قابل معامله در بورس (ETF) هستند، حکمی ‌که انتظار می‌رود روز جمعه اعلام شود.

دادگاه تجدیدنظر فدرال، حکم خود را در مورد پرونده گری‌اسکیل بر علیه کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) منتشر خواهد کرد که مشخص می‌کند آیا SEC در رد مکرر درخواست مجوز راه‌اندازی ETF پیشنهادی گری‌اسکیل، غیرمنطقی عمل کرده است یا خیر. انتظار می‌رود که صدور حکم به نفع گری‌اسکیل، جهشی در بازار ایجاد کند، در حالی‌که عکس آن می‌تواند فشار فروش بر بازار را تشدید نماید.