در حالی که سرمایه‌گذاران جهانی در برابر امواج پرتنش اقتصادی و سیاسی هفته پیش رو موضع‌گیری می‌کنند، مجموعه‌ای از پنج رویداد مهم در راه است که می‌تواند بازارها را دگرگون کند. تصمیم‌گیری‌های پولی، اظهارات تحریک‌آمیز، تغییرات قیمت نفت و پیش‌بینی‌های نگران‌کننده درباره رکود، همگی در کنار هم نقشه‌ای پیچیده برای معامله‌گران ترسیم کرده‌اند. اما در دل هر خطر، فرصت‌هایی نهفته‌اند؛ اگر چشم باز و تحلیل دقیق داشته باشیم. در واقع، هفته‌ای پیش رو داریم که هم برای محافظه‌کاران و هم برای ریسک‌پذیران می‌تواند تعیین‌کننده باشد.
تصمیم فدرال رزرو: ترمز یا گاز؟
جلسه این هفته کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) قرار است بدون تغییر در نرخ بهره به پایان برسد. اما نکته مهم در این جلسه، لحن و جهت‌گیری سیاستی است که جروم پاول اتخاذ خواهد کرد. ترامپ دوباره پاول را “خشک و کند” خوانده و خواستار کاهش سریع نرخ بهره شده است؛ در حالی که پاول بر رویکرد “صبر و مشاهده” تأکید دارد. این تضاد میان کاخ سفید و فدرال رزرو، می‌تواند محرکی برای نوسانات کوتاه‌مدت در بازارهای مالی باشد.
فرصت در دل این اختلاف چیست؟ اگر لحن پاول به نرمش متمایل شود، بازارها آن را به‌عنوان سیگنال کاهش نرخ در آینده تعبیر کرده و دلار احتمالاً تضعیف خواهد شد. دارایی‌هایی مثل طلا، یورو و حتی شاخص نزدک می‌توانند از این موقعیت سود ببرند. برعکس، اگر پاول بر سیاست‌های انقباضی تأکید کند، ممکن است شاهد رشد مجدد دلار و فشار بر دارایی‌های ریسکی باشیم.
گزارش‌های فصلی: راند دوم با غافلگیری‌های احتمالی
هفته جاری، غول‌هایی همچون Ford، AMD، Disney، ConocoPhillips و Coinbase نتایج خود را منتشر می‌کنند. داده‌ها نشان می‌دهند تاکنون شرکت‌های S&P 500 در مجموع ۷٪ بالاتر از پیش‌بینی‌ها عملکرد داشته‌اند. با این‌حال، کاهش چشمگیر پیش‌بینی سود برای فصل دوم به ۶.۹٪ (از ۱۰.۲٪) نشان‌دهنده نگرانی از آینده است. در چنین شرایطی، حتی یک گزارش ناامیدکننده از سوی شرکت بزرگی، مثل AMD یا Disney می‌تواند جرقه‌ای برای اصلاح بازار باشد.
در این فضای مبهم، معامله‌گران باید به‌دنبال گزارش‌هایی بگردند که انتظارات را بیش‌ازحد شکست دهند یا هشدارهای جدی بدهند. در هر دو حالت، نوسان بالا خواهد رفت و فرصتی برای اسکالپرها و معامله‌گران خبری فراهم می‌شود. همچنین، بررسی لحن مدیران در کنفرانس‌های مطبوعاتی، بینشی از آینده شرکت‌ها و فضای کلان اقتصادی ارائه می‌دهد.
شاخص خدمات ISM: نقطه چرخش یا تداوم رکود؟
انتشار شاخص PMI بخش خدمات آمریکا برای ماه آوریل، می‌تواند یکی از تعیین‌کننده‌ترین داده‌ها برای سنجش سلامت اقتصاد آمریکا باشد. تحلیلگران هشدار داده‌اند که افت این شاخص به زیر ۵۰ می‌تواند نشانه‌ای از ورود اقتصاد به فاز انقباض باشد. این در حالی است که بخش خدمات، ستون فقرات اقتصاد آمریکاست و کاهش فعالیت در این بخش، تأثیری چندبرابری بر اشتغال، مصرف و احساسات بازار دارد.
اگر عدد زیر ۵۰ ثبت شود، ترس از رکود افزایش یافته و بازار به سمت دارایی‌های امن همچون طلا، ین ژاپن و فرانک سوئیس حرکت می‌کند. اما اگر رقم بالای ۵۰ و فراتر از انتظارات باشد، شاخص‌های سهامی آمریکا می‌توانند جانی تازه بگیرند. معامله‌گران باید واکنش اوراق قرضه دولتی، به‌ویژه خزانه‌داری ۱۰ ساله را نیز رصد کنند که نشان‌دهنده انتظارات تورمی و رشد اقتصادی است.
ترامپ، چین و تارهای مبهم تعرفه
اظهارات جدید ترامپ مبنی بر عدم تمایل به مذاکره مستقیم با شی جین‌پینگ، اما تمایل به توافق با چین، همچنان سایه‌ای سنگین بر بازارها انداخته است. از سوی دیگر، وزیر خزانه‌داری آمریکا قرار است در کنفرانس Milken سخنرانی کند که احتمالاً حاوی نکات مهمی درباره سیاست‌های تجاری خواهد بود. فشار تعرفه‌ای بین آمریکا و چین، یکی از عوامل اصلی کاهش رشد اقتصادی و افزایش هزینه‌های تولید در دو سوی اقیانوس آرام است.
فرصت پنهان چیست؟ هرگونه نشانه از باز شدن باب مذاکرات با چین، می‌تواند موجی مثبت در بازارهای کالا، ارزهای آسیایی و سهام شرکت‌های بین‌المللی ایجاد کند. اما اگر تنش‌ها شعله‌ور شوند، بازار باید خود را برای یک ریزش دومینویی آماده کند. در این میان، ارزهایی مانند یوان چین، دلار استرالیا و طلا، می‌توانند بهترین نشانگر واکنش اولیه بازار باشند.
افزایش عرضه نفت توسط اوپک+: تهدید یا تخفیف طلایی؟
تصمیم اوپک پلاس برای افزایش تولید از ژوئن به میزان ۴۱۱ هزار بشکه در روز، در ظاهر نشانه‌ای منفی برای قیمت نفت است. نفت برنت و WTI هم‌اکنون در نزدیکی کف چهار سال اخیر معامله می‌شوند. با وجود این، بازار همچنان درگیر کاهش تقاضا به‌دلیل کندی اقتصادی در چین و اروپا و فشارهای ژئوپلیتیکی است که می‌تواند بر سمت عرضه تأثیرگذار باشد.
اما معامله‌گران هوشمند می‌دانند که در کف‌های قیمتی، فرصت‌های طلایی نهفته‌اند. اگر واکنش بازار به افزایش تولید بیش‌ازحد باشد و قیمت‌ها به زیر سطوح بحرانی برسند، می‌توان منتظر بازگشت‌های شارپ به بالا بود؛ به‌ویژه اگر تنش‌های ژئوپلیتیکی دوباره داغ شوند. تحلیل تکنیکال نیز نشان می‌دهد محدوده‌های ۶۸ تا ۷۰ دلار برای WTI می‌تواند منطقه‌ای جذاب برای ورود مجدد باشد.
طلا درخشان‌تر از نقره باقی می‌ماند؟
طبق پیش‌بینی گلدمن ساکس، روند صعودی طلا با حمایت خریدهای بانک‌های مرکزی ادامه‌دار خواهد بود و نسبت قیمت طلا به نقره، همچنان در سطوح تاریخی بالا باقی می‌ماند. تحلیلگران معتقدند نقره به‌دلیل ویژگی‌های صنعتی، در شرایط رکودی ضربه‌پذیرتر از طلا خواهد بود. بانک‌های مرکزی پس از مسدودسازی ذخایر روسیه در سال ۲۰۲۲، به خرید بیشتر طلا روی آورده‌اند تا ذخایر خود را از دارایی‌های دلارمحور جدا کنند.
فرصت کجاست؟ در صورتی که پیش‌بینی گلدمن محقق شود، طلا می‌تواند تا ۳۸۸۰ دلار تا پایان سال صعود کند. اگر هم اصلاح کوتاه‌مدتی رخ دهد (مثلاً به دلیل توافق روسیه و اوکراین)، این اصلاح، فرصتی بی‌نظیر برای ورود مجدد خواهد بود. همچنین تحلیلگران گلدمن تأکید دارند نوسانات کوتاه‌مدت نباید سرمایه‌گذاران بلندمدت را نگران کند و حتی افت‌های ۲ الی ۳ درصدی می‌تواند به‌عنوان پله‌های خرید استفاده شود.
هفته‌ای که در پیش است، پر از سیگنال‌های متناقض، داده‌های هشدارآمیز و پیامدهای بالقوه سنگین است. اما دقیقاً در همین شرایط است که سودهای بزرگ شکل می‌گیرند. معامله‌گرانی که بتوانند رسانه را از واقعیت تفکیک کنند، احساس را از تحلیل جدا کنند و سناریوهای چندگانه داشته باشند، می‌توانند این هفته را با دست پر ترک کنند. لحظه‌ای غفلت، می‌تواند فرصت را به خطر تبدیل کند و تحلیل دقیق، خطر را به طلا. در این میان، انعطاف‌پذیری ذهنی و آمادگی برای واکنش سریع، بزرگ‌ترین سرمایه معامله‌گر است.
