در تصمیم‌گیری‌های مالی و سرمایه‌گذاری، شاخص‌ها و داده‌های اقتصادی مهم، نقش موثری دارند. شاخص قیمت مصرف کننده یا CPI، یکی از شاخص‌های اقتصاد کلان است که تغییرات قدرت خرید مصرف‌کنندگان را نشان می‌دهد. CPI عمدتاً به کشور آمریکا مربوط است و میزان تغییر هزینه کالاها و خدماتی که توسط شهروندان این کشور خریداری می‌شوند را با ماه‌های گذشته مقایسه می‌کند. با کمک این شاخص، می‌توان نرخ تورم را اندازه‌گیری کرد و بر اساس آن، تصمیمات معاملاتی درستی گرفت. در این مقاله قصد داریم تا شاخص CPI را بررسی کنیم.

شاخص قیمت مصرف کننده چیست؟

Consumer Price Index شاخص مهمی محسوب می‌شود و معامله‌گران آن‌را با نام شاخص قیمت مصرف ‌کننده می‌شناسند. CPI شاخصی است که نشان می‌دهد قیمت پرداخت‌ شده توسط مشتریان آمریکایی برای سبد کالا و سرویس‌های مختلف، چگونه در هر ماه تغییر می‌کند. این شاخص توسط اداره آمار کار BLS ایالات متحده محاسبه می‌شود و میانگین وزنی هزینه‌های مصرف‌کنندگان آمریکایی را نمایش می‌دهد.

آیا از شاخص CPI برای بررسی تورم استفاده می‌شود؟

CPI یکی از شاخص‌های اقتصادی مهم است که برای سنجش تورم و تورم‌زدایی استفاده می‌شود. برای گزارش‌دهی CPI از روش‌های مختلفی مانند نظرسنجی، نمونه‌برداری از قیمت‌ها و شاخص‌های وزنی بهره می‌گیرند. شاخص CPI با شاخص قیمت تولیدکننده PPI که تغییرات قیمت کالاها و سرویس‌ها را نشان می‌دهد، متفاوت است.

نحوه محاسبه شاخص CPI

برای اندازه‌گیری تغییرات قیمت کالاها و خدمات از شاخص قیمت مصرف کننده استفاده می‌کنند. CPI قیمت کالاهایی را محاسبه می‌کند که مردم معمولاً مصرف می‌کنند. این شاخص توسط اداره آمار کار ایالات متحده، ماهانه با بررسی ۸۰ هزار قیمت از ۲۳ هزار فروشنده و سرویس‌دهنده مختلف محاسبه می‌شود. این شاخص بیش‌تر به مناطق شهری مربوط است، اما نسخه‌ای گسترده‌تر از آن نیز وجود دارد که ۹۳ درصد از جمعیت آمریکا را شامل می‌شود.

قیمت مسکن یک سوم از شاخص CPI کل را تشکیل می‌دهد. این قیمت‌ها با نظرسنجی از ۵۰ هزار خانوار در مورد اجاره‌هایشان به‌دست می‌آیند. این قیمت‌ها برای محاسبه تغییرات اجاره‌ها و اجاره معادل با مالکیت Owners equivalent که هزینه نگهداری و تعمیرات خانه‌ها را نشان می‌دهد، استفاده می‌شوند.

شاخص CPI همچنین شامل هزینه‌های کاربر، فروش‌ها و مالیات غیرمستقیم است. اما مالیات بر درآمد و هزینه سرمایه‌گذاری‌ مثل سرمایه‌گذاری در سهام، اوراق قرضه یا بیمه‌های عمر در این شاخص محاسبه نمی‌شوند.

شاخص CPI با در نظر گرفتن اثر جایگزینی، بیان می‌کند که مشتریان از خرید کالاهایی که گران‌تر شده‌ است، خودداری می‌کنند. این شاخص همچنین قیمت کالاهایی که کیفیت آن‌ها تغییر کرده است را نیز تنظیم می‌کند.

انواع شاخص CPI

Consumer Price Index اندازه‌گیری میانگین متغیر قیمت‌های پرداخت شده توسط مصرف‌کنندگان برای سبدی از کالاها و خدمات را در طول زمان مشخصی برعهده دارد. بسته به گروه جمعیت، منطقه جغرافیایی و فراوانی محاسبه، انواع مختلفی از CPI وجود دارد که در ادامه به آن‌ها می پردازیم.

شاخص قیمت مصرف کننده CPI-U

این CPI برای همه مصرف‌کنند‌ه‌گان شهری است که حدود 93٪ از جمعیت ایالات متحده را پوشش می‌دهد. این نوع شاخص CPI شامل همه خانوارهای شهری، صرف‌نظر از درآمد یا شغل آن‌ها می‌شود.

شاخص قیمت مصرف کننده CPI-W

این CPI برای حقوق بگیران شهری و کارمندان شهری است که حدود 29٪ از جمعیت ایالات متحده را پوشش می‌دهند. این شاخص فقط شامل خانوارهای شهری می‌شود که منبع درآمد اصلی آن‌ها دستمزد یا حقوقی است که دریافت می‌کنند.

شاخص قیمت مصرف کننده زنجیره‌ای یا C-CPI-U

شاخص C-CPI-U یا شاخص قیمت مصرف کننده زنجیره‌ای برای تمام شهرنشینان، یک شاخص است که تغییرات قیمت محصولات و خدمات مصرفی را در ایالات متحده اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص با استفاده از یک فرمول طراحی شده است که تاثیر جایگزینی که مصرف‌کنندگان در میان دسته‌های مختلف کالا در پاسخ به تغییرات نسبی قیمت انجام می‌دهند را منعکس می‌کند.

به‌طور کلی این شاخص حالتی را در نظر می‌گیرد که مردم می‌خواهند کالاهای مختلفی را به‌جای هم بخرند، وقتی قیمت‌ها تغییر می‌کند. برای مثال، اگر قیمت سیب گران شود، ممکن است مردم بیش‌تر دوست داشته‌باشند که موز بخرند. این شاخص سعی می‌کند هزینه زندگی را بهتر برآورد کند. شاخص C-CPI-U از سال 2002 توسط دفتر آمار کار BLS منتشر شده و مکمل شاخص‌های CPI-U و CPI-W است.

شاخص قیمت مصرف کننده CPI-E

CPI-E یک شاخص است که نشان می‌دهد آمریکایی‌های بالای 62 سال چقدر پول برای چیزهای مختلف هزینه می‌کنند. این شاخص به چیزهایی که برای این گروه از مردم مهم‌تر هستند، مثل پزشکی و خانه، اهمیت بیش‌تری می‌دهد و به چیزهایی که برای آن‌ها مهم نیستند، مثل تحصیل و سفر، اهمیت کم‌تری می‌دهد.

شاخص CPI-E فقط برای آمریکایی‌های بالای 62 سال است و برای بقیه کاربردی ندارد. برای بقیه، شاخص‌های دیگری هستند که نشان می‌دهند قیمت‌ها در مناطق مختلف آمریکا چطور تغییر می‌کنند. بعضی از این شاخص‌ها هم به فصل‌ها توجه می‌کنند و چیزهایی که قیمت‌شان زیاد تغییر می‌کند، مثل غذا و انرژی را نادیده می‌گیرند.

شاخص قیمت مصرف کننده شامل چند دسته‌بندی‌ می‌شود؟

CPI بخش‌های متنوعی از هزینه‌های مصرف‌کنندگان را شامل می‌شود. این هزینه‌ها شامل گروه‌های متنوعی مثل غذا و نوشیدنی، مسکن، پوشاک، حمل‌ونقل، مراقبت‌های پزشکی، تفریح، آموزش و ارتباطات و سایر کالاها و خدمات می‌شود. هر گروه وزن مخصوص خود را در محاسبه شاخص کل دارد که بیانگر اهمیت آن گروه در بودجه متوسط مصرف‌کننده است. برای مثال، در سال 2020 در ایالات متحده، گروه غذا و نوشیدنی، وزن 14.3 درصدی داشته است، در حالی که گروه مسکن وزن 42.4 درصدی داشت. CPI برای مقاصد مختلفی مثل تنظیم دستمزدها، حقوق بازنشستگی، مالیات‌ها و مزایا بر اساس تورم و به‌عنوان شاخص هزینه زندگی و کارایی اقتصادی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

CPI چه کاربردهایی دارد؟

CPI یک شاخص است که نشان می‌دهد قیمت کالاهایی که مصرف‌کنندگان می‌خرند، چقدر تغییر کرده است. به‌طور کلی این شاخص می‌گوید که تورم چقدر است. تورم یعنی این‌که قیمت‌ها بالا می‌روند، اما قدرت خرید پول ملی کم‌تر می‌شود. CPI در خیلی از موارد کاربرد دارد که در ادامه با هریک از آن‌ها آشنا می‌شوید.

فدرال رزرو FED

FED یک سازمان است که سیاست‌های پولی آمریکا را تعیین می‌کند. این سازمان می‌خواهد که تورم در حدود ۲ درصد باشد. اگر تورم بیش‌تر از این شود، FED می‌تواند نرخ بهره را بالا ببرد. این کار باعث می‌شود که وام گرفتن سخت‌تر و گران‌تر شود. اگر تورم کم‌تر از این مقدار شود، FED می‌تواند نرخ بهره را پایین بیاورد. این کار باعث می‌شود که شهروندان راحت‌تر و ارزان‌تر وام دریافت کنند.

بیشتر بخوانید: عوامل موثر بر نرخ بهره

دولت آمریکا

دولت آمریکا از شاخص قیمت مصرف کننده برای محاسبه پرداخت‌هایی که به شهروندان خود انجام می‌دهد، استفاده می‌کند. برای مثال اگر CPI بالا برود، دولت باید به کسانی که بازنشسته هستند یا مشکلات اجتماعی دارند، بیش‌تر پول بدهد. دولت همچنین از CPI برای تعیین مالیات‌ها و هزینه‌های دیگر نیز استفاده می‌کند.

مسکن

قیمت خانه‌ها و اجاره‌ها هم بستگی به CPI دارند. اگر CPI بالا برود، دولت می‌تواند نرخ وام‌های مسکن را بالا ببرد. این کار باعث می‌شود که خریدن یا ساختن خانه سخت‌تر و گران‌تر شود. از طرف دیگر، اگر شما خانه دارید، می‌توانید از CPI برای افزایش اجاره خانه‌تان استفاده کنید.

بازارهای مالی

بازارهای مالی جاهایی هستند که می‌توانید سهام، اوراق بهادار، ارز و دارایی‌های دیگر را خریدوفروش کنید. شاخص قیمت مصرف کننده در این بازار بسیار تاثیر دارد. این بازارها به سیاست‌های FED واکنش نشان می‌دهند. اگر CPI بالا برود، FED ممکن است نرخ بهره را بالا ببرد. این کار باعث می‌شود که سود شرکت‌ها کم‌تر شود و قیمت سهام‌ها پایین بیاید. اما اگر CPI پایین بیاد، FED ممکن است نرخ بهره را پایین بیاورد. این کار باعث می‌شود که سود شرکت‌ها بیش‌تر شود و قیمت سهام‌ها بالا برود.

بازار کار

CPI روی بازار کار هم تاثیر دارد. بازار کار جایی است که می‌توانید کار پیدا کنید یا کارمند بگیرید. اگر CPI بالا برود، ممکن است حقوق‌ها هم بالا بروند. این کار باعث می‌شود که قدرت خرید مردم بیش‌تر شود؛ اما اگر CPI پایین بیاد، ممکن است حقوق‌ها هم پایین بیایند. این رخ‌داد باعث می‌شود که قدرت خرید مردم کم‌تر شود.

CPI و نرخ بیکاری

CPI و نرخ بیکاری معمولاً برعکس هم عمل می‌کنند؛ یعنی اگر CPI بالا برود، نرخ بیکاری پایین می‌آید. اگر CPI پایین بیاد، نرخ بیکاری بالا می‌رود. این اتفاق می‌تواند به خاطر سیاست‌های FED باشد. برای مثال وقتی کرونا شدید شد، FED سعی کرد که بازار کار را تقویت کند. این کار باعث شد نرخ بیکاری کم شود، اما CPI هم زیاد شد. بعد FED تصمیم گرفت که CPI را کم کند. این کار باعث شد که نرخ بهره بالا برود و وام گرفتن سخت‌تر شود. این کار می‌تواند نرخ بیکاری را بالا ببرد.

شاخص قیمت مصرف کننده چگونه بر بازار فارکس تاثیر می‌گذارد؟

CPI یا شاخص قیمت مصرف کننده، در اصل معیاری برای سنجش تورم است که تغییر در قیمت تمام شده یک سبد کالا و خدمات را منعکس می‌کند. معامله‌گران فارکس به CPI توجه می‌کنند، زیرا می‌تواند بر سیاست پولی بانک مرکزی تأثیر بگذارد که به نوبه خود بر نرخ بهره و قدرت ارز نیز تأثیرگذار است.

به‌طور کلی، CPI بالاتر نشان‌دهنده نرخ تورم بالاتر است که ممکن است بانک مرکزی را وادار کند تا نرخ بهره را برای مهار فشار تورمی افزایش دهد. نرخ بهره بالاتر، ارز را برای سرمایه‌گذاران جذاب‌تر می‌کند، زیرا بازده بالاتری را برای سپرده‌های آن‌ها ارائه می‌دهد. بنابراین، CPI بالاتر ممکن است منجر به افزایش ارزش پول در بازار فارکس شود.

در مقابل، CPI پایین‌تر نشان‌دهنده نرخ تورم پایین‌تر است که احتمال دارد بانک مرکزی را وادار کند که نرخ بهره را برای تحریک فعالیت اقتصادی کاهش دهد. نرخ بهره پایین‌تر، جذابیت ارز را برای سرمایه‌گذاران کم‌تر می‌کند، زیرا بازده کم‌تری را برای سپرده‌های آن‌ها ارائه می‌دهد. بنابراین، کاهش CPI ممکن است ارزش یک ارز را در بازار فارکس پایین بیاورد.

البته CPI تنها عاملی نیست که بر بازار فارکس تاثیر می‌گذارد. سایر شاخص‌های اقتصادی مانند تولید ناخالص داخلیGDP، نرخ بیکاری، تراز تجاری و وضعیت سیاسی نیز در تعیین عرضه و تقاضای یک ارز نقش دارند. معامله‌گران فارکس باید قبل از هر نوع تصمیم‌گیری معاملاتی، عوامل تاثیرگذار بر این بازار را شناسایی کنند.

با شاخص CPI چگونه معامله کنیم؟

معامله با شاخص قیمت مصرف کننده بسته به چشم‌انداز بازار و ریسک‌پذیری شما می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود. در این‌جا چند استراتژی مهم و کاربردی را بررسی می‌کنیم.

خرید یا فروش جفت‌ارز

در صورتی که پیش‌بینی می‌کنید که CPI یک کشور بیش‌تر یا کم‌تر از انتظارات بازار تغییر می‌کند، می‌توانید ارز آن کشور را نسبت به ارز دیگری معامله کنید. برای مثال، در صورتی که پیش‌بینی کنید که CPI ایالات متحده بالاتر از انتظارات است، می‌توانید USD/JPY را خریداری کنید؛ به این معنی که دلار آمریکا را خریداری کرده و ین ژاپن را بفروشید.

دلیل این کار این است که CPI بالاتر به معنی تورم بالاتر است که می‌تواند سبب افزایش نرخ بهره و تقویت دلار آمریکا شود. در مقابل، در صورتی که پیش‌بینی می‌کنید که CPI ایالات متحده کم‌تر از انتظارات است، می‌توانید USD/JPY را بفروشید؛ به این معنی که دلار آمریکا را فروخته و ین ژاپن را خریداری کرده‌اید. این اقدام به این دلیل است که کاهش CPI به معنی تورم کم‌تر بوده که می‌تواند منجر به کاهش نرخ بهره و ضعف دلار آمریکا شود.

معامله آپشن روی جفت‌ارزها

در صورتی که از جهت CPI یا جفت‌ارز مطمئن نباشید، اما حرکت قیمت بزرگی را پیش‌بینی کنید، می‌توانید آپشن‌ها را بر روی جفت‌ارز معامله کنید. آپشن‌ها در واقع قراردادهایی هستند که به شما حق خرید یا فروش یک دارایی پایه در قیمت و زمان مشخص را می‌دهند، اما اجباری ندارید.

برای مثال، در صورتی که پیش‌بینی کنید CPI ایالات متحده باعث حرکت قیمت بزرگی در USD/JPY می‌شود، اما از جهت تغییر قیمت آن مطمئن نباشید، می‌توانید یک آپشن straddle بر روی USD/JPY خریداری کنید. آپشن straddle ترکیبی از گزینه خرید و گزینه فروش با قیمت و تاریخ انقضا یکسان است. به این ترتیب، می‌توانید از افزایش یا کاهش قیمت دلار/ین سود ببرید، تا زمانی که حرکت قیمت بیش‌تر از هزینه آپشن‌ها باشد.

معاملات آتی یا ETF بر اساس تورم

در صورتی که بخواهید شاخص قیمت مصرف کننده را بدون تاثیر ارزها معامله کنید، می‌توانید معاملات آتی یا ETF ها را بر اساس تورم انتخاب کنید. معاملات آتی قراردادهایی هستند که شما را ملزم به خرید یا فروش دارایی پایه در قیمت و زمان مشخص می‌کنند. ETFها صندوق‌هایی هستند که عمل‌کرد یک شاخص یا سبدی از دارایی‌ها را دنبال می‌کنند.

برای مثال، در صورتی که پیش‌بینی کنید CPI ایالات متحده افزایش یابد، می‌توانید معاملات آتی TIPS یا ETF را خریداری کنید. TIPS اوراق بهادار محافظت شده از تورم خزانه‌داری هستند که اصل و سود پرداختی خود را بر اساس CPI تنظیم می‌کنند. به این ترتیب می‌توانید از تورم بالاتر و قیمت اوراق قرضه بالاتر سود ببرید. در مقابل، در صورتی که پیش‌بینی کنید CPI ایالات متحده کاهش یابد، می‌توانید معاملات آتی TIPS یا ETF را بفروشید؛ به این ترتیب می‌توانید از تورم کم‌تر و کاهش قیمت اوراق سود ببرید.

بیشتر بخوانید: معاملات آتی ارز

خدمات اپوفایننس

اپوفایننس بهترین بروکر فارکس است که به شما امکان داد و ستد ابزارهای مالی مختلف مانند جفت‌ارزها، کالاها، ارزهای دیجیتال، سهام و شاخص‌ها را از طریق پلت‌فرم‌های آنلاین می‌دهد. شما می‌توانید از بروکر آنشور اپوفایننس برای انجام معاملات خود استفاده کنید. این کارگزاری معتبر و قابل اعتماد که رگوله ASIC استرالیا را دریافت کرده است، محبوبیت زیادی بین معامله‌گران در سراسر جهان دارد؛ به‌خصوص برای کاربران فارسی زبان. این کارگزاری دارای ابزارها و ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند نمودارها، شاخص‌ها و پلت‌فرم‌های کاربردی است که می‌توانند به شما در تجزیه‌وتحلیل بازار و انجام معاملاتتان کمک کنند.

اگر می‌خواهید تغییرات قیمت کالاها و خدماتی که مردم معمولاً خریداری می‌کنند را اندازه‌گیری کنید، باید به شاخص قیمت مصرف کننده توجه کنید. این شاخص یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده تورم و وضعیت اقتصادی کشور است.

معامله‌گران فارکس به CPI اهمیت زیادی می‌دهند، چون می‌تواند تغییرات در سیاست پولی بانک مرکزی را نشان دهند. این سیاست پولی می‌تواند باعث شود که ارز یک کشور نسبت به ارزهای دیگر قوی‌تر یا ضعیف‌تر شود.

قدرت یا ضعف ارز یک کشور، نه تنها روی معامله‌گران فارکس تأثیر دارد، بلکه روی سود و زیان شرکت‌هایی که در بازارهای مختلف جهان فعالیت می‌کنند نیز اثر می‌گذارد.

منبع +++

نرخ بهره یکی از مهم‌ترین متغیرهای اقتصادی است که روی سرمایه‌گذاری، تسهیلات، مصرف و تورم تأثیر می‌گذارد. این نرخ نشان‌دهنده هزینه وام‌گیری یا بازده سرمایه‌گذاری است. اما چه عواملی نرخ بهره را تعیین می‌کنند؟ چرا نرخ بهره در زمان‌ها و مکان‌های مختلف متفاوت است؟ چه رابطه‌ای بین نرخ بهره و سایر متغیرهای اقتصادی وجود دارد؟ در این مقاله از اپوفایننس، به این سوالات پاسخ می‌دهیم و عوامل موثر بر نرخ بهره را بررسی می‌کنیم. همچنین نشان می‌دهیم که چگونه این عوامل با یکدیگر و با نرخ بهره ارتباط دارند و تغییرات آن‌ها چه پیامدهایی برای معامله‌گران و سیاست‌گذاران اقتصادی خواهد داشت.

تعریف و انواع نرخ بهره

نرخ بهره به میزانی از سرمایه‌ قرضی یا سرمایه‌گذاری که به‌عنوان پاداش به صاحب آن پرداخت می‌شود، گفته می‌شود. به‌عبارت دیگر، بهره بهایی است که برای وام‌گرفتن پول می‌پردازید و همینطور همان چیزی است که از پس‌انداز خود به‌دست می‌آورید.

بهره کمک می‌کند تا تعیین کنید که تقریباً برای هر چیزی که مستلزم استقراض است، از جمله پول، اتومبیل و خانه، چقدر می‌پردازید. البته این یک تعریف ساده برای بهره است، زیرا انواع مختلفی از بهره وجود دارد. نرخ بهره بر اساس درصدی از مبلغ اصلی وام یا سپرده محاسبه می‌شود. این نرخ تأثیر مهمی ‌بر اقتصاد و بازارهای مالی دارد.

بهره می‌تواند ساده یا مرکب باشد؛ می‌تواند ثابت یا متغیر باشد؛ می‌توان آن را به‌صورت ماهانه، سه ماهه یا حتی یک‌باره پرداخت کرد و این لیست ادامه دارد. در واقع انواع مختلفی از بهره وجود دارد. متداول‌ترین نوع بهره‌ای که با آن مواجه می‌شوید، نرخ متغیر است که می‌تواند در طول زمان تغییر کند؛ به این معنی که پرداخت‌های شما ممکن است افزایش یا کاهش پیدا کند. بسته به اینکه در کدام کشور هستید، عوامل موثر بر نرخ بهره ممکن است تفاوت‌هایی با هم داشته باشند. برخی از انواع نرخ بهره، عبارت‌اند از:

نرخ بهره اسمی

نرخ بهره‌ اسمی ‌یا نومینال، نرخی است که در قرارداد وام یا سپرده تعیین می‌شود و تورم را در نظر نمی‌گیرد؛ یعنی بر اساس مبلغ اصلی وام یا سرمایه‌گذاری محاسبه می‌شود. این نرخ، نمایان‌گر میزان سود یا بهره‌ای است که مشتری باید به ارائه‌دهنده وام یا سرمایه‌گذاری پرداخت کند.

برای درک بهتر، فرض کنید یک بانک به شما وام ۱۰ میلیون تومان با نرخ بهره نومینال ۵٪ سالانه اعطا کرده است. این بدان معناست که شما باید به‌طور ماهانه ۵٪ از مبلغ اصلی وام، یعنی ۵٪ از 10 میلیون تومان یا 500 هزار تومان به‌عنوان بهره پرداخت کنید.

برای محاسبه میزان کل سود در طول مدت وام، به‌عنوان مثال یک وام سه ساله، از فرمول زیر استفاده می‌شود:

میزان سود کل = مبلغ اصلی × نرخ بهره نامینال × مدت وام

اگر در مثال بالا مدت وام سه سال باشد، میزان کل سود محاسبه می‌شود:

میزان سود کل = 10 میلیون تومان × ۰.۰۵ (نرخ بهره نومینال) × ۳ (سال) = ۱،۵۰۰ هزار تومان

بنابراین، با دریافت وام 10 میلیون تومان با نرخ بهره نومینال ۵٪ سالانه به مدت سه سال، شما در کل باید یک میلیون و 500 هزار تومان به‌عنوان بهره پرداخت کنید.

نرخ بهره واقعی

نرخ بهره واقعی، نرخ بهره‌ای است که تورم را از نرخ بهره اسمی ‌کم می‌کند و نشان‌دهنده قدرت خرید واقعی پول است. این نرخ بهره بر اساس عواملی مانند نرخ تورم و نرخ بهره نامینال تعیین می‌شود و به‌عنوان یک معیار مهم برای ارزیابی واقعیت سود و سرمایه‌گذاری‌ها استفاده می‌شود.

برای محاسبه نرخ بهره واقعی، ابتدا نرخ تورم در نظر گرفته می‌شود. سپس این نرخ از نرخ بهره نومینال کسر می‌شود تا نرخ بهره واقعی به‌دست آید. فرمول محاسبه نرخ بهره واقعی به‌صورت زیر است:

نرخ بهره واقعی = [(1 + نرخ بهره نامینال) / (1 + نرخ تورم) 1-]

برای مثال فرض کنید شما یک سرمایه‌گذار هستید و بانک به شما وام 10 میلیون تومان با نرخ بهره نومینال ۵٪ سالانه اعطا کرده است. همچنین، نرخ تورم در سال جاری ۳٪ است. برای محاسبه نرخ بهره واقعی، از فرمول ذیل استفاده کنید:

نرخ بهره واقعی = ((1 + 0.05) / (1 + 0.03)) – 1= 0.0194

بنابراین، نرخ بهره واقعی برای این وام با نرخ تورم ۳٪ و نرخ بهره نومینال ۵٪ برابر با ۱.۹۴٪ است. این نرخ نشان‌دهنده سود واقعی شما روی سرمایه‌گذاری با در نظر گرفتن تأثیر تورم و هزینه‌های مرتبط دیگر است.

نرخ بهره موثر

نرخ بهره‌ موثر یا Effective Interest Rate (EIR)، نشان‌دهنده بازده واقعی یک وام یا سپرده است و فرکانس پرداخت بهره را در نظر می‌گیرد. این نوع نرخ بهره برای مقایسه وام‌ها یا سپرده‌هایی که فرکانس پرداخت بهره متفاوت دارند، مفید است.

فرمول محاسبه نرخ بهره موثر، به‌صورت زیر است:

EIR = [1 + (i/n)]ⁿ – 1

که در آن:

• i نرخ بهره نومینال سالانه است.
• n تعداد دوره‌های پرداخت بهره در یک سال است.

فرض کنید که شما یک وام 10 میلیون تومانی با نرخ بهره نومینال ۵٪ سالانه گرفته‌اید. اگر بهره به‌صورت ماهانه پرداخت شود، برای محاسبه نرخ بهره موثر:

EIR = [1 + (0.05/12)]¹² – 1 ~0.0511614

بنابراین نرخ بهره موثر برای این وام، با در نظر گرفتن هزینه‌های مرتبط دیگر، حدود ۵٫۱۶٪ است.

نرخ بهره ساده

حال که دانستید عوامل موثر بر نرخ بهره متفاوتند، درباره بعضی از انواع نرخ بهره صحبت خواهیم کرد. نرخ بهره ساده، یک نوع نرخ بهره است که بر اساس مبلغ اصلی وام یا سپرده و تعداد سال‌های پرداخت محاسبه می‌شود. در نرخ بهره ساده، بهره محاسبه‌شده به مبلغ اصلی اضافه نمی‌شود و در دوره‌های بعدی تغییر نمی‌کند. نرخ بهره ساده، با فرمول زیر محاسبه می‌شود:

SI=P×I×N

که در آن:

• SI: بهره ساده
• P: مبلغ اصلی
• I: نرخ بهره سالانه
• N: تعداد سال‌ها

برای مثال، اگر شما 300 میلیون تومان از بانک بگیرید و نرخ بهره ساده 4 درصد باشد، شما باید در پایان هر سال 12 میلیون تومان بهره بپردازید. این بهره در سال‌های بعدی تغییر نمی‌کند و بستگی به مبلغ اصلی دارد. پس از 30 سال، شما باید 300 میلیون تومان اصل و 360 میلیون تومان بهره (12 میلیون تومان ضرب‌در 30) را به بانک برگردانید.

نرخ بهره مرکب

نرخ بهره مرکب، یک نوع نرخ بهره است که بر اساس مبلغ اصلی وام یا سپرده و تعداد دوره‌های ترکیبی محاسبه می‌شود. در نرخ بهره مرکب، بهره محاسبه‌شده به مبلغ اصلی اضافه می‌شود و در دوره‌های بعدی از مبلغ جدید محاسبه می‌شود. نرخ بهره مرکب، با فرمول زیر محاسبه می‌شود:

CI = P × (1 + I)^N – P

که در آن:

• CI: بهره مرکب
• P: مبلغ اصلی
• I: نرخ بهره دوره‌ای
• N: تعداد دوره‌ها

برای مثال، اگر شما 10 میلیون تومان از بانک بگیرید و نرخ بهره مرکب 5 درصد باشد، شما باید در پایان هر سال بهره‌ای بر اساس مبلغ جدید بپردازید. این بهره در سال‌های بعدی تغییر می‌کند و بستگی به مبلغ اصلی و بهره انباشته‌شده دارد.

اهمیت نرخ بهره در چیست؟

نرخ بهره به‌عنوان یک ابزار مالی اهمیت بسیار زیادی دارد و بر بازارهای مالی، شامل فارکس تأثیرگذار است. این نرخ بر اساس عوامل اقتصادی مانند تورم، نرخ رشد اقتصادی، وضعیت بازار کار، وضعیت سیاست‌های پولی و دیگر عوامل موثر در اقتصاد محلی و جهانی تعیین می‌شود. بنابراین تغییرات در نرخ بهره می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر اقتصاد و جوامع، از جمله رشد اقتصادی، میزان سرمایه‌گذاری، هزینه‌های اقتصادی برای افراد و کسب‌وکارها و نرخ تورم داشته باشد.

به‌علاوه، نرخ بهره برای سرمایه‌گذاران می‌تواند نقش مهمی ‌در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری، ارزیابی ریسک و بازدهی و مدیریت پورتفوی ایفا کند. بنابراین، درک درست از نرخ بهره و پیامدهای آن برای اقتصاد و جوامع اساسی است و بسیاری از تصمیمات مالی و اقتصادی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

اپوفایننس یک بروکر معتبر، مدرن با رگوله ASIC است که به شما امکان دسترسی به طیف گسترده‌ای از بازارهای مالی جهانی، شامل فارکس، رمزارزها و شاخص‌ها و معامله با بیش از 1000 نماد معاملاتی را می‌دهد. شما می‌توانید در این بروکر از پلتفرم سوشیال ترید اختصاصی استفاده کنید. این پلتفرم به شما اجازه می‌دهد که تریدرهای حرفه‌ای را دنبال و معاملات آن‌ها را در حساب خود کپی کنید. به این ترتیب می‌توانید از تجربه و دانش آن‌ها استفاده کنید و سود خود را به میزان زیادی افزایش دهید. همچنین اگر یک تریدر موفق هستید، سرمایه‌گذاران می‌توانند معاملات شما را دنبال کنند و شما از کمیسیون آن‌ها سهم بگیرید؛ به این ترتیب درآمد غیرفعال کسب کنید.

ابزارهای معاملاتی حرفه‌ای از دیگر خدمات اپوفایننس هستند. این بروکر ابزارهایی ارائه می‌دهد که به شما کمک می‌کنند تا بازار را بهتر تحلیل کنید و ریسک خود را کنترل کنید. شما می‌توانید از پلتفرم‌های محبوب متاتریدر ۴ و ۵ در تمام دستگاه‌های خود استفاده کنید و از قابلیت‌هایی مانند اندیکاتورها، اسکریپت‌ها، اکسپرت ادوایزرها و بک تست بهره ببرید. همچنین می‌توانید از Technical Views استفاده کنید که یک ابزار تحلیل بازار مالی پیشرفته است و با تلفیق الگوریتم‌های خودکار و تحلیل‌گران ارشد، پیش‌بینی‌های معاملاتی عملی به شما ارائه می‌دهد.

بیشتر بخوانید: محاسبه کمیسیون در فارکس

عوامل موثر بر نرخ بهره

در حالی که نرخ‌ بهره بر بازده سرمایه‌گذاری یا هزینه‌های بازپرداخت وام تأثیر می‌گذارد، اما عوامل موثر بر نرخ بهره به این‌ موارد محدود نمی‌شود و این نرخ تحت‌تأثیر عواملی مانند قدرت اقتصاد، تورم، عرضه و تقاضا، سیاست دولت، ریسک اعتباری و دوره وام هم قرار دارد. در ادامه به بررسی هریک از این عوامل می‌پردازیم:

قدرت اقتصادی از عوامل موثر بر نرخ بهره

قدرت اقتصادی، توانایی یک کشور، شرکت یا فرد برای تولید و خرید کالاها و خدمات است که از مهم‌ترین عوامل موثر بر نرخ بهره است. یک اقتصاد قوی، معمولاً با بیکاری کم مواجه است که تفاضا برای کالاها و خدمات را افزایش می‌دهد. این شرایط می‌تواند باعث افزایش نرخ بهره شود، زیرا کسب‌وکارها سعی می‌کنند پول بیشتری برای پاسخگویی به این تقاضا قرض کنند. این نرخ بهره بالا می‌تواند مشوق سرمایه‌گذاری باشد.

یک اقتصاد ضعیف معمولاً با بیکاری بالا و تقاضای کم برای کالاها و خدمات همراه است. این شرایط می‌تواند باعث کاهش نرخ بهره شود، زیرا وام‌دهندگان به‌دلیل افزایش ریسک نکول و کاهش نیاز به وام، اعتماد کمتری به وام‌دادن پول خود دارند و همچنین تقاضا برای وام کمتر است. این نرخ بهره پایین می‌تواند بازدارنده سرمایه‌گذاری و تشویق برای صرفه‌جویی باشد.

تورم از عوامل موثر بر نرخ بهره

یکی دیگر از عوامل موثر بر نرخ بهره، تورم است. تورم، نرخ افزایش سطح عمومی ‌قیمت‌ها در یک اقتصاد است که می‌تواند ناشی از افزایش تقاضا یا کاهش عرضه باشد. افزایش تورم باعث کاهش قدرت خرید پول می‌شود و از این نظر می‌تواند بر رشد اقتصادی، توزیع درآمد، تعادل تجاری و سایر متغیرهای مهم اقتصادی تأثیر منفی بگذارد.

رابطه بین نرخ بهره و تورم، می‌تواند به دو صورت مورد بررسی قرار گیرد: اثر نرخ بهره بر تورم و اثر تورم بر نرخ بهره.

اثر نرخ بهره بر تورم به این معنی است که بانک مرکزی با تغییر نرخ بهره می‌تواند تورم را کنترل کند. اگر نرخ بهره را افزایش دهد، هزینه استقراض برای مردم و کسب‌وکارها افزایش می‌یابد و در نتیجه، تقاضا برای کالاها و خدمات کاهش پیدا می‌کند. این کاهش تقاضا باعث کاهش فشار قیمتی و در نتیجه کاهش تورم می‌شود. برعکس، اگر نرخ بهره را کاهش دهد، هزینه استقراض کمتر می‌شود و تقاضا برای کالاها و خدمات افزایش پیدا می‌کند که باعث افزایش فشار قیمتی و در نتیجه افزایش تورم می‌شود.

اثر تورم بر نرخ بهره به این صورت است که وقتی تورم افزایش می‌یابد، نرخ بهره هم افزایش پیدا می‌کند. دلیل این امر این است که وام‌دهندگان به نرخ بازده بالاتری در سرمایه‌گذاری خود نیاز دارند تا مطمئن شوند که قدرت خرید خود را به‌دلیل افزایش هزینه کالاها و خدمات در طول زمان از دست نمی‌دهند. این رابطه را می‌توان با فرمول فیشر به‌صورت زیر بیان کرد:

I=r+π

که در آن I نرخ بهره اسمی، r نرخ بهره واقعی و π نرخ تورم انتظاری است. این فرمول، نشان می‌دهد که نرخ بهره اسمی ‌برابر است با مجموع نرخ بهره واقعی و نرخ تورم. در چنین سناریویی، وام‌گیرندگان باید بیش از مبلغ اصلی را به‌دلیل کاهش ارزش پول بازپرداخت کنند.

سیاست دولت از عوامل موثر بر نرخ بهره

نرخ بهره می‌تواند روی عرضه و تقاضای پول، سطح قیمت‌ها، رشد اقتصادی، توزیع درآمد، تعادل تجاری و سایر متغیرهای اقتصادی تأثیر داشته باشند. بنابراین دولت می‌تواند با استفاده از ابزارهای سیاست پولی، بر این نرخ‌ها تأثیر بگذارد و اهداف اقتصادی خود را دنبال کند. به این ترتیب، سیاست دولت هم از جمله عوامل موثر بر نرخ بهره است.

به‌عنوان مثال، فدرال رزرو که بانک مرکزی آمریکا است، از نرخ بهره فدرال به‌عنوان ابزار اصلی سیاست پولی خود استفاده می‌کند. فدرال رزرو می‌تواند برای مدیریت تورم و تحریک اقتصاد، نرخ بهره کوتاه مدت را افزایش یا کاهش دهد. تغییرات نرخ بهره فدرال معمولاً یک اثر موج‌دار دارند که می‌تواند بر سایر نرخ‌های بهره مانند نرخ وام مسکن، نرخ وام مصرفی، نرخ وام تجاری و نرخ کارت اعتباری تأثیر بگذارد. این تغییرات می‌توانند روی تصمیمات مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاران در مورد خرید، فروش، وام‌گرفتن، سپرده‌گذاری و سرمایه‌گذاری اثرگذار باشند.

عرضه و تقاضا از عوامل موثر بر نرخ بهره

نرخ بهره در نهایت بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می‌شود و یکی از عوامل موثر بر نرخ بهره این فاکتور است. زمانی که تقاضا برای اعتبار زیاد باشد، وام‌دهندگان می‌توانند نرخ‌های خود را افزایش دهند، زیرا فرصت‌های بیشتری برای وام‌دادن پول با بازده بالاتر دارند. از سوی دیگر، زمانی که تقاضای وام کم باشد، وام‌دهندگان نرخ‌های خود را کاهش می‌دهند تا خدمات خود را برای وام گیرندگان بالقوه جذاب کنند.

ریسک اعتباری

به‌طور کلی، هر چه وام از نظر وام‌دهنده ریسک بیشتری داشته باشد، نرخ بهره‌ای که وام گیرنده باید بپردازد، بالاتر است. این امر منطقی است، زیرا وام‌دهندگان را تشویق می‌کند تا سرمایه‌گذاری‌های مخاطره‌آمیز را انجام دهند و شانس بالاتر نکول را جبران می‌کند.

دوره زمانی وام از عوامل موثر بر نرخ بهره

طول مدت وام هم می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر نرخ بهره تأثیر بگذارد. به‌طور کلی، هر چه مدت وام طولانی‌تر باشد، نرخ برای پوشش ریسک‌های اضافی که وام‌دهندگان در طول زمان متحمل می‌شوند، بالاتر خواهد بود. برای مثال، وام‌های کوتاه‌مدت دارای مزایای زیادی هستند، به‌طوری‌که وام اقساطی ۳ یا ۶ ماهه معمولاً با نرخ‌های پایین‌تری در مقایسه با وام‌های بلندمدت مانند وام مسکن یا وام تأمین مالی خودرو ارائه می‌شود.

نرخ درصد سالانه (APR) در مقابل بازده درصدی سالانه (APY)

نرخ درصد سالانه و بازده درصد سالانه، معمولاً هنگام بحث در مورد نرخ بهره استفاده می‌شود. هر دو به‌صورت درصد بیان می‌شوند، اما مفاهیم متفاوتی دارند. هنگام صحبت در مورد عوامل موثر بر نرخ بهره، ارائه تعریف دقیقی از این دو نرخ ضروری است.

 APR سودی است که هنگام وام‌گرفتن از شما دریافت می‌شود. APY سودی است که هنگام پس‌انداز دریافت می‌کنید.

APR بالاتر اغلب با وام همراه است و نه تنها شامل نرخ بهره در اصل مبلغ وام می‌شود، بلکه هر گونه کارمزدی را که وام‌دهنده پرداخت می‌کند، مانند امتیازات، هزینه‌های مبدأ و سایر هزینه‌های مربوط به اخذ اعتبار، شامل می‌شود. APR بالاتر، نشان‌دهنده هزینه بالاتر وام‌گرفتن است.

از طرف دیگر، APY مقدار بازدهی را که می‌توانید از یک سرمایه‌گذاری در یک دوره 12 ماهه انتظار داشته باشید، محاسبه می‌کند و هم نرخ بهره مرکب و هم سایر هزینه‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری را در نظر می‌گیرد.

این دو معیار می‌توانند برای مقایسه نرخ بهره برای وام‌ها و سپرده‌ها استفاده شوند. برای درک بهتر این مفاهیم، مثال زیر را در نظر بگیرید:

فرض کنید شما یک وام 10 میلیون تومانی با نرخ بهره 10% در سال و به مدت یک سال بگیرید. اگر نرخ بهره ساده باشد، یعنی فقط روی مبلغ اصلی وام محاسبه شود، شما در پایان سال باید 11 میلیون تومان بازپرداخت کنید؛ 10 میلیون تومان اصل و یک میلیون تومان بهره. در این صورت، نرخ درصد سالانه و بازده درصد سالانه هر دو 10% هستند.

اما اگر نرخ بهره مرکب باشد، یعنی روی مبلغ اصلی و بهره قبلی محاسبه شود، شما در پایان سال باید بیشتر از 11 میلیون تومان بازپرداخت کنید. مقدار دقیق بازپرداخت، بستگی به تعداد دفعات ترکیب بهره دارد. برای مثال، اگر بهره ماهانه ترکیب شود، شما در پایان سال باید 11,047 میلیون تومان بازپرداخت کنید. 10 میلیون تومان اصل و 1,047 میلیون تومان بهره. در این صورت، نرخ درصد سالانه همچنان 10% است، اما بازده درصد سالانه 10.47% است.

به‌همین ترتیب، اگر شما 10 میلیون تومان را در یک حساب سپرده با نرخ بهره 10% در سال و مدت یک سال سپرده‌گذاری کنید، باز هم شرایط همین‌طور است؛ یعنی اگر بهره ساده باشد، شما در پایان سال 11 میلیون تومان خواهید داشت. اما اگر بهره مرکب باشد، شما در پایان سال بیشتر از 11 میلیون تومان خواهید داشت که مقدار دقیق سود بستگی به تعداد دفعات ترکیب بهره دارد.

برای مقایسه نرخ درصد سالانه و بازده درصد سالانه، می‌توانیم از فرمول زیر استفاده کنیم:

APY = [1 + (APR/n)]ⁿ – 1

که در آن APY بازده درصد سالانه، APR نرخ درصد سالانه و n تعداد دفعات ترکیب بهره در سال است. این فرمول نشان می‌دهد که چگونه بازده درصد سالانه با افزایش تعداد دفعات ترکیب بهره افزایش می‌یابد.

هنگامی‌که به‌دنبال وسیله‌ای برای سرمایه‌گذاری هستید، بهتر است به‌دنبال وسیله‌ای باشید که دارای APY بالاتر باشد؛ به این معنی که پول بیشتری از طریق بهره مرکب یا سایر مزایا به شما بازگردانده می‌شود.

نرخ بهره، یکی از عوامل بحرانی و تعیین‌کننده در اقتصاد است که تحت‌تأثیر عوامل گوناگونی قرار می‌گیرد. سیاست‌های بانک مرکزی، شرایط اقتصادی و حتی تحریم‌های بین‌المللی، از جمله عوامل موثر بر نرخ بهره هستند. درک عواملی که نرخ بهره را تعیین می‌کنند، بسیار مهم است؛ زیرا این مسائل به‌طور مستقیم بر اقتصاد و جامعه هر کشور اثر می‌گذارد. بنابراین برای مدیران سیاست‌گذاری، معامله‌گران و سرمایه‌گذاران، اهمیت دانش و درک عواملی که نرخ بهره را شکل می‌دهند، مهم است تا بتوانند بهترین تصمیمات را برای مدیریت و سرمایه‌گذاری بگیرند.

بیشتر بخوانید: ثبت نام بروکر اپوفایننس

اپوفایننس به‌عنوان یک بروکر معتبر با رگوله ASIC است که از اصول مدیریت ریسک و سرمایه پیروی می‌کند. با بهترین بروکر فارکس می‌توانید از اسپرد‌های فوق رقابتی و بهترین شرایط معاملاتی بهره‌مند شوید. این بروکر آنشور به شما اسپرد‌های نزدیک به صفر پیپ ارائه می‌دهد که باعث می‌شود قدرت معاملاتی شما افزایش و هزینه‌های معاملاتی‌تان کاهش پیدا کند. شما می‌توانید از انواع حساب‌های معاملاتی برای تطبیق با سبک و روش معاملاتی خود استفاده کنید. همچنین می‌توانید از بیش از 1000 نماد معاملاتی در این بروکر بهره ببرید و از بازارهای مختلف، مانند فارکس، کالا، فلزات، سهام، شاخص‌ها و رمز ارزها بهره‌مند شوید. با اپوفایننس یک تجربه معاملاتی جدید و موفق داشته باشید.

منبع +++

 بدهی دولت زمانی ایجاد می‌شود که دولت بیش از آن‌چه که در مالیات و سایر درآمدها جمع‌آوری کرده است را هزینه می‌کند. برای تامین مالی این شکاف، دولت می‌تواند از منابع داخلی یا خارجی مانند بانک‌ها، سرمایه‌گذاران یا سازمان‌های بین‌المللی وام بگیرد. همچنین این اختیار را دارد تا اوراق قرضه صادر کند که از طریق آن به طلب‌کاران خود وعده بازپرداخت اصل مبلغ به اضافه بهره را بدهد. معامله‌گران فارکس از اطلاعات مربوط به بدهی دولت ایالات متحده، در معاملات خود برای ارزیابی قدرت دلار آمریکا و تأثیر آن بر سایر ارزها استفاده می‌کنند. در این مقاله قصد داریم تا بدهی دولتی از تمام جوانب را بررسی کنیم و تاثیر آن بر معاملات معامله‌گران فارکس را بدانیم.

خطرات بدهی دولتی چیست؟

بدهی دولت ممکن است خطرات مختلفی را به‌همراه داشته‌باشد، ولی پرداخت بهره و ریسک نکول شدن از مهم‌ترین خطراتی است که این بدهی، برای یک کشور به بار می‌آورد.

• پرداخت بهره: دولت باید به بدهی خود بهره بپردازد که این امر میزان پول موجود برای مقاصد دیگر را کاهش می‌دهد. نرخ بهره به اعتبار دولت و تقاضا برای اوراق قرضه آن بستگی دارد.

• ریسک نکول: اگر دولت نتواند به تعهدات بدهی خود عمل کند، می‌تواند بدهی خود را نکول کند که این تصمیم، عواقب شدیدی برای اقتصاد و شهرت آن دولت دارد. نکول می‌تواند باعث از دست دادن اعتماد بین طلب‌کاران و سرمایه‌گذاران، افزایش هزینه‌های استقراض، کاهش فعالیت‌های اقتصادی و اقدام قانونی احتمالی توسط طلب‌کاران شود.

بدهی دولتی چگونه محاسبه می‌شود؟

Government debt معمولاً با نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی GDP اندازه‌گیری و مقایسه می‌شود. این نسبت نشان می‌دهد که چه مقدار از تولید کل یک کشور باید برای پرداخت بدهی دولتی صرف شود.

نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی با تقسیم ارزش اسمی بدهی بر ارزش اسمی تولید ناخالص داخلی و ضربدر 100 محاسبه می‌شود. به‌عنوان مثال، اگر یک کشور دارای بدهی 10 تریلیون دلار و تولید ناخالص داخلی 20 تریلیون دلار باشد، نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی آن 50 درصد است.

0.5= 20 تریلیون دلار÷10 تریلیون دلار

100×0.5=50%

این نسبت نشان می‌دهد که یک کشور چقدر راحت می‌تواند بدهی خود را بازپرداخت کند و سیاست مالی آن چقدر پایدار است. نسبت بالاتر، به معنای بار بدهی بیش‌تر و رتبه اعتباری پایین‌تر است.

عوامل مهمی که معامله‌گران فارکس باید در هنگام تجزیه‌وتحلیل بدهی دولت ایالات متحده در نظر بگیرند

بدهی دولت ایالات متحده، به طرق مختلف بر بازار فارکس تأثیر می‌گذارد.

• منعکس‌کننده سیاست مالی و کسری یا مازاد بودجه دولت آمریکا است که می‌تواند بر رشد اقتصادی، تورم و نرخ بهره کشور تأثیر بگذارد.
• بر عرضه و تقاضای دلار آمریکا که ارز بین‌المللی برای ذخیره و سرمایه‌گذاری است، اثر می‌گذارد.
•  بر اعتبار دولت ایالات متحده تأثیر می‌گذارد. معامله‌گران می‌توانند از این اطلاعات استفاده کنند و تصمیمات معاملاتی مناسبی بگیرند.

در ادامه با عواملی مهمی که باید در هنگام تجزیه‌وتحلیل بدهی دولت آمریکا به آن توجه کنید، اشاره می‌شود.

اندازه و رشد بدهی نسبت به تولید ناخالص داخلی ایالات متحده و سایر اقتصادهای بزرگ

نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی بالا و رو به افزایش، می‌تواند نشان‌دهنده بی‌مسئولیتی مالی باشد و اعتماد به دلار آمریکا را به‌عنوان ذخیره ارزش از بین ببرد. این می‌تواند دلار را تضعیف کند و سایر ارزها را برای معامله‌گران جذاب‌تر کند.

پویایی سیاسی و سقف بدهی

سقف بدهی دولتی توسط کنگره تعیین می‌شود و می‌تواند توسط یک ماده قانونی افزایش یا تعلیق شود. با این‌حال، این روند ممکن است مناقشه برانگیز و مشمول اختلافات جناحی باشد، زیرا احتمال دارد طرف‌های مختلف دیدگاه‌های متفاوتی در مورد سطح مناسب هزینه‌ها و مالیات داشته‌باشند.

نرخ بهره و بازده اوراق بهادار خزانه‌داری ایالات متحده

اوراق بهادار خزانه‌داری ایالات متحده، ابزار اصلی است که دولت این کشور برای استقراض پول از سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی استفاده می‌کند. نرخ بهره و بازده این اوراق، منعکس‌کننده عرضه و تقاضای بدهی ایالات متحده و همچنین انتظارات تورم و رشد اقتصادی است.

بدهی دولتی از چه طریقی تامین می‌شود؟

بدهی دولتی می‌تواند از منابع داخلی یا خارجی تأمین شود. منابع داخلی شامل افراد، شرکت‌ها، بانک‌ها، و نهادهای مالی داخل کشور هستند. منابع خارجی شامل دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، بانک‌های خارجی و سرمایه‌گذاران خارجی هستند.

بدهی دولتی چگونه صادر می‌شود؟

Government debt به نوعی از قرض گفته می‌شود که توسط دولت مرکزی گرفته شده است. دولت می‌تواند بدهی داخلی یا خارجی داشته‌باشد. بدهی داخلی مربوط به وام‌دهندگان محلی و بدهی خارجی مربوط به وام‌دهندگان خارجی است. دولت معمولاً برای تأمین بودجه خود از انتشار اوراق قرضه استفاده می‌کند تا بدهی‌های داخلی و خارجی را پرداخت کند. این اوراق قرضه به‌عنوان اوراق بهادار در بازار مالی عرضه می‌شوند و به طلبکاران تجاری یا سایر دولت‌ها فروخته می‌شوند.

انواع اوراق قرضه

یک نوع دیگر از بدهی دولتی، اوراق قرضه دولتی است که می‌توانند بلندمدت یا کوتاه‌مدت باشند. اوراق قرضه بلندمدت به‌معنای این است که دولت به مدت طولانی، معمولاً بیش از پنج سال به بخش خصوصی بدهی می‌دهد و در عوض به آن‌ها بهره پرداخت می‌کند. اوراق قرضه کوتاه‌مدت به معنای این است که دولت به مدت کوتاه معمولاً کم‌تر از یک سال به بخش خصوصی بدهی می‌دهد و در عوض به آن‌ها بهره می‌پردازد.

برخی از مزایای اوراق قرضه بلندمدت این است که دولت را از تامین مالی مداوم رهایی می‌دهد و همچنین می‌تواند به دولت امکان انجام پروژه‌های بزرگ و طولانی‌مدت را بدهد. برخی از معایب اوراق قرضه بلندمدت این است که دولت را ملزم به پرداخت بهره‌های بالا و ثابت می‌کند و همچنین، می‌تواند باعث افزایش بدهی کل دولت شود.

برخی از مزایای اوراق قرضه کوتاه‌مدت این است که دولت را از پرداخت بهره‌های بالا و ثابت درازمدت رهایی می‌دهد و می‌تواند به دولت امکان تطبیق با شرایط بازار را بدهد. برخی از معایب اوراق قرضه کوتاه‌مدت این است که دولت را مجبور به تامین مالی مداوم می‌کند و همچنین، می‌تواند باعث افزایش نرخ بهره و خطر نوسانات بازار شود.

بدهی دولتی برای اقتصاد چه پیامدهایی دارد؟

بدهی دولتی زمانی ایجاد می‌شود که دولت بیش از درآمد خود از مالیات، حقوق و سرمایه‌گذاری هزینه کند. این امر باعث ایجاد کسری بودجه می‌شود که منجر به افزایش بدهی ملی یا Government debt می‌شود. اگر بدهی دولت سریع‌تر از تولید ناخالص داخلی GDP رشد کند، نسبت بدهی به GDP ممکن است به شدت افزایش یابد و نشان‌دهنده ناپایداری اقتصادی باشد. این بدهی می‌تواند عوامل مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی را تحت‌تأثیر خود قراردهد. در ادامه با برخی از عوامل و پیامدهای آن برای اقتصاد آشنا می‌شوید.

• کاهش هزینه‌های عمومی: دولت ممکن است برای کاهش بدهی خود، هزینه‌های عمومی را در زمینه‌هایی مانند آموزش، بهداشت، دفاع و زیرساخت کاهش دهد. این امر می‌تواند کیفیت خدمات عمومی را کاهش دهد و روی رفاه و امنیت افراد تأثیر منفی بگذارد.
• افزایش مالیات: دولت ممکن است برای افزایش درآمد خود، مالیات را بر روی شرکت‌ها و افراد افزایش دهد. این امر امکان دارد روی تشویق به‌کار، سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی تأثیر منفی بگذارد
• افزایش نرخ بهره: دولت شاید مجبور شود تا برای جذب سرمایه‌گذاران به بدهی خود، نرخ بهره را بالا ببرد. این اقدام ممکن است باعث افزایش هزینه تسهیلات اعتباری برای شرکت‌ها و افراد شود و روی مصرف و سرمایه‌گذاری خصوصی تأثیر منفی بگذارد.
• افزایش تورم: دولت در چنین مواقعی شاید مجبور شود تا برای پرداخت بدهی خود، پول چاپ کند و مقدار پول در جریان را افزایش دهد. این اقدام می‌تواند باعث افزایش قیمت‌ها و کاهش قدرت خرید پول شود.
• افزایش نرخ ارز: دور از ذهن نیست که دولت در چنین مواقعی برای تأمین بدهی خود، از ارز خارجی استفاده کند. این کار دولت احتمال دارد منجر به افزایش تقاضا برای ارز خارجی و کاهش ارزش ارز داخلی شود.
• کاهش تولید ناخالص داخلی: Government debt ممکن است منجر به کاهش تقاضا، مصرف و سرمایه‌گذاری شود و در نتیجه تاثیر منفی بر روی تولید کل اقتصاد بگذارد.
• کاهش تعادل تجاری: بدهی دولتی صادرات کشور را کاهش می‌دهد و باعث افزایش واردات می‌شود. پیامد این بدهی می‌تواند باعث کاهش درآمد از تجارت خارجی و افزایش وابستگی به بدهی خارجی شود.
• افزایش نرخ بیکاری: Government debt فرصت‌های شغلی را کاهش می‌دهد و نرخ بیکاری را افزایش می‌دهد. این امر می‌تواند تاثیر منفی خود را بر روی درآمد، رفاه و اعتماد به نفس افراد جامعه بگذارد.

اقدامات لازم برای جلوگیری از اثرات منفی بدهی دولتی چیست؟

Government debt یک جنبه رایج و گاهی اجتناب‌ناپذیر از زندگی مدرن است، اما اگر به درستی مدیریت نشود، می‌تواند عواقب جدی برای افراد، مشاغل و کشورها داشته‌باشد. بدهی دولتی می‌تواند بر جنبه‌های اقتصادی یک کشور تاثیر بگذارد. بنابراین باید دولت‌ها برای جلوگیری از اثرات منفی آن، تدابیر لازم را اتخاذ کنند.

• اصلاح ساختاری: دولت باید ساختار بودجه، مالیات و هزینه‌های عمومی را اصلاح کند و به کارایی و شفافیت آن‌ها بیش‌تر توجه کند.
• تحریک‌های اقتصادی: دولت باید تحریک‌های اقتصادی را برای افزایش تقاضا، مصرف و سرمایه‌گذاری فراهم کند و به حمایت از شرکت‌ها و افراد در شرایط بحرانی بپردازد.
• همکاری بین‌المللی: دولت باید با سازمان‌های بین‌المللی مانند بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول همکاری کند و از کمک‌های آن‌ها بهره ببرد.

مزایا و معایب بدهی دولتی برای معامله‌گران فارکس چیست؟

Government debt آمریکا میزان پولی است که دولت ایالات متحده به شخص یا سازمان دیگری بدهکار است. برای معامله‌گران فارکس، بدهی دولتی آمریکا می‌تواند مزایا و معایبی داشته‌باشد. در ادامه به این مزایا و معایب اشاره می‌کنیم.

معایب

بدهی دولتی آمریکا می‌تواند باعث تورم و کاهش قدرت خرید دلار شود. این امر می‌تواند ضرر را برای معامله‌گرانی رقم بزند که در جفت‌‌ارزهایی مانند USD/CAD یا USD/AUD موقعیت خرید دارند.

همچنین این بدهی، نشان‌دهنده عدم پایداری مالی و سیاسی دولت است. این رخ‌داد منجر به افزایش ریسک و عدم اعتماد در بازارهای مالی می‌شود. این بدهی نوسانات شدید قیمت و کاهش سرمایه معامله‌گران را به‌همراه دارد.

مزایا

بدهی دولتی آمریکا می‌تواند باعث رشد اقتصادی و تقاضای بالاتر برای دلار شود. این امر می‌تواند سبب افزایش ارزش دلار و سود برای معامله‌گرانی شود که در جفت‌های ارزی مانند EUR/USD یا GBP/USD موقعیت فروش دارند.

بدهی دولتی آمریکا به نوعی نشان‌دهنده نیاز دولت به تامین مالی از طریق صدور اوراق قرضه است. این امر می‌تواند باعث افزایش نرخ بهره فدرال رزرو و تقویت دلار شود. همچنین می‌تواند برای معامله‌گرانی که در جفت‌ ارزهایی مانند USD/JPY یا USD/CHF موقعیت خرید دارند، مناسب باشد.

بیشتر بخوانید: جفت ارز مناسب برای ترید

خدمات اپوفایننس

اپوفایننس به‌صورت روزانه تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال از بازارهای مختلف را در وبسایت خود منتشر می‌کند. این تحلیل‌ها شامل نقاط ورود و خروج، مقاومت و حمایت، الگوهای قیمتی، شاخص‌های تکنیکی، اخبار اقتصادی و تأثیر آن‌ها بر بازارها هستند. این کارگزاری به‌صورت روزانه اقتصاد آمریکا و اروپا را تحلیل می‌کند. اگر می‌خواهید از اطلاعات اقتصادی مربوط به ایالات متحده، مثل بدهی دولتی و سایر شاخص‌ها در معاملات خود استفاده کنید، پیشنهاد می‌دهیم تا به وب‌سایت اپوفایننس مراجعه کنید تا علاوه‌بر آن، اطلاعات زیر نیز در اختیارتان قرار بگیرد.

اخبار بازار

اپوفایننس به‌عنوان بهترین بروکر فارکس در بخش اخبار بازار، آخرین اخبار و رویدادهای مهم مربوط به بازارهای فارکس، کریپتوکارنسی، سهام، کالا و شاخص‌ها را به‌صورت لحظه‌ای به مشتریان خود اطلاع می‌دهد. این اخبار شامل تحلیل‌های کوتاه و نکات کلیدی برای معامله‌گران هستند.

ابزارهای معاملاتی

بروکر آنشور اپوفایننس که رگوله Asic استرالیا را دریافت کرده، ابزارهای معاملاتی متنوعی را به مشتریان خود ارائه می‌دهد که می‌توانند به بهبود عمل‌کرد و تصمیم‌گیری آن‌ها کمک کنند. همچنین این کارگزاری ابزارهایی مانند تقویم اقتصادی، نمودارهای لایو، سیگنال‌های معاملاتی و اندیکاتورهای تکنیکال را نیز در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهد.

Government debt مثل وامی است که دولت برای انجام کارهای مختلف می‌گیرد. مثلاً برای ساختن جاده‌ها، بیمارستان‌ها، مدارس یا پرداخت حقوق کارمندان. این وام‌ها را می‌توان از بانک‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، یا حتی مردم خود کشور گرفت. اما باید به موقع و با بهره به این افراد و سازمان‌ها بازگردانده شود. اگر نه، ممکن است دولت با مشکلات مالی روبرو شود و اعتماد مردم و دیگر کشورها را از دست بدهد. بدهی دولتی می‌تواند روی اقتصاد کشور و ارزش پول آن تأثیر بگذارد. برای همین، معامله‌گرانی که با پول‌های مختلف کار می‌کنند، همیشه از بدهی دولت ایالات متحده خبردار هستند. چون دلار آمریکا یکی از مهم‌ترین پول‌های دنیا است و روی قیمت سایر پول‌ها نیز اثر می‌گذارد.

منبع ++

اصطلاح تراز تجاری، مفهومی است که در بین معامله‌گران بسیار مورد بحث قرار می‌گیرد، اما اغلب به‌صورت اشتباه درک می‌شود. در این مقاله، قصد داریم به بررسی دقیق این‌که trade balance چیست و چگونه معامله‌گران می‌توانند از گزارش تعادل تجاری آمریکا برای تصمیم‌گیری‌های معاملاتی خود استفاده کنند، بپردازیم.

تعادل تجاری چیست؟

تعادل تجاری (BOT) یک شاخص اقتصادی است که صادرات خالص یک کشور را اندازه‌گیری می‌کند، یعنی تفاوت بین واردات و صادرات یک کشور برای یک دوره زمانی خاص را محاسبه می‌کند. تراز تجاری، معمولاً بزرگ‌ترین سهم را از تراز پرداخت‌های یک کشور (BoP) دارد.

کشورها تشویق می‌شوند تا تعادل تجاری مثبت داشته‌باشند، یعنی بیش‌تر از آنچه وارد می‌کنند، صادر کنند. وضعیت مخالف، که در آن یک کشور کم‌تر از آنچه وارد می‌کند، صادر می‌کند، منجر به تعادل تجاری منفی می‌شود. تعادل تجاری مثبت همچنین تجمع تجاری نامیده می‌شود، در حالی که تعادل تجاری منفی را به‌عنوان کسری تجاری می‌شناسند.

تراز تجاری یک کشور فقط شامل صادرات و واردات کالا نیست. سایر مؤلفه‌ها شامل کمک‌های خارجی، هزینه‌های داخلی و سرمایه‌گذاری‌های خارجی را نیز شامل می‌شود. با کم کردن مؤلفه‌هایی که تعادل تجاری را افزایش می‌دهند از مؤلفه‌هایی که آن‌را کاهش می‌دهند، تحلیل‌گران به تجمع تجاری واقعی یا کسری تجاری یک کشور می‌رسند.

گزارش تراز تجاری ایالات متحده چگونه منتشر می‌شود؟

دفتر تحلیل اقتصادی، هر ماه گزارشی از تراز تجاری ایالات متحده منتشر می‌کند که حدود پنج هفته بعد از پایان هر ماه گزارش داده می‌شود. در این گزارش که با عنوان تجارت بین‌المللی کالا و خدمات شناخته می‌شود، اطلاعات جامعی در مورد صادرات و واردات ماهانه کالاها و خدمات، کسری یا مازاد تجاری به‌صورت کلی و نسبت به هر گروه از کالاها و خدمات ارائه می‌شود. علاوه‌بر این، دفتر تحلیل اقتصادی گزارش‌های دیگری نیز در زمینه‌های مختلف اقتصاد بین‌المللی منتشر می‌کند که مورد توجه بسیاری از کاربران قرار می‌گیرد.

درک بنیادی تراز تجاری

مدل ارزش‌گذاری ارز بر اساس تعادل پرداخت‌ها، یک روش است که برای محاسبه قیمت یک ارز نسبت به ارزهای دیگر استفاده می‌شود. تعادل پرداخت‌ها یک گزارش از تمامی معاملات بین یک کشور و کشورهای دیگر است. این گزارش شامل دو بخش اصلی است، حساب جاری و حساب سرمایه. حساب جاری شامل صادرات و واردات کالا و خدمات، درآمد عوامل و انتقالات یک کشور است. حساب سرمایه، شامل خرید و فروش دارایی‌های مالی مانند سهام، اوراق قرضه و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی یک کشور است.

این مدل می‌گوید که تغییرات در درآمد ملی یک کشور هم بر حساب جاری و هم بر حساب سرمایه تأثیر می‌گذارد و باعث واکنش قابل پیش‌بینی نرخ ارز می‌شود تا تعادل پرداخت‌ها برقرار شود. در این قسمت از مقاله، ما می‌خواهیم روند انتقال از تغییر درآمد ملی تا واکنش نرخ ارز را بررسی کنیم.

S – I = Y – E = X – M

بر طبق این فرمول

• S = پس‌انداز
• I = سرمایه گذاری
• Y = درآمد
• E = هزینه
• X = صادرات
• M = واردات

در یک سیستم نرخ ارز شناور مانند دلار آمریکا، معامله‌گران باید هم به حساب سرمایه و هم به حساب جاری که شامل تراز تجاری است، توجه کنند. در این حالت، هرگاه درآمد ملی بالا برود، تقاضای واردات هم بالا می‌رود و باعث بدتر شدن حساب جاری یا همان تعادل تجاری می‌شود.

حالا، نرخ ارز به‌عنوان یک مکانیزم انتقال عمل می‌کند تا نامتعادلی تعادل پرداخت‌ها را برطرف کند. افزایش درآمد ملی، که باعث بدتر شدن حساب جاری شد، باید همراه با افزایش نرخ بهره واقعی باشد که تقاضای واردات را کاهش دهد و باعث بهبود حساب جاری شود.

موجودی حساب جاری و نرخ ارز

در اقتصاد، میزان تعادل ارزی یک کشور را می‌توان با نگاه کردن به موجودی حساب جاری پیش‌بینی کرد. موجودی حساب جاری نشان می‌دهد که یک کشور چقدر درآمد دارد و چقدر هزینه می‌کند. اگر یک کشور بیش‌تر از آن‌چه درآمد دارد هزینه کند، موجودی حساب جاری منفی می‌شود و برعکس.

موجودی حساب جاری می‌تواند بر نرخ ارز تأثیر بگذارد. اگر یک کشور موجودی حساب جاری منفی داشته‌باشد، یعنی پول بیش‌تری از کشور خارج می‌شود تا وارد شود. در این صورت، نرخ ارز واقعی باید کاهش یابد تا تعادل برقرار شود. این یعنی پول کشور ارزان‌تر می‌شود و کالاهای خارجی گران‌تر. اگر یک کشور موجودی حساب جاری مثبت داشته‌باشد، یعنی پول بیش‌تری به کشور وارد می‌شود تا خارج شود. در این صورت، نرخ ارز واقعی باید افزایش یابد تا تعادل برقرار شود. این یعنی پول کشور گران‌تر می‌شود و کالاهای خارجی ارزان‌تر.

یک مثال خوب برای نشان دادن رابطه بین موجودی حساب جاری و نرخ ارز، مورد ژاپن و آمریکا است. ژاپن از دهه‌های هفتاد تا نود میلادی، بالاترین موجودی حساب جاری را با آمریکا داشته است. این یعنی ژاپن بیش‌تر از آمریکا کالا صادر می‌کرد. برای این‌که تعادل برقرار شود، نرخ ارز واقعی ین باید خیلی زیاد می‌شد. واقعاً هم این‌طور شد و نرخ دلار به ین به کم‌ترین سطح خود، یعنی ۷۹.۸۵ رسید. نمودار زیر نشان می‌دهد که چگونه موجودی حساب جاری ژاپن و نرخ ین با هم رابطه داشته‌اند.

دوم، اگر تعادل خارجی یک کشور به هم بخورد، ممکن است ثروت مالی آن کشور به کشورهای دیگر منتقل شود. این باعث می‌شود که سلیقه‌های جهانی در مورد دارایی‌ها تغییر کند. این تغییر می‌تواند روی نرخ تعادل ارز پول‌های مختلف تأثیر بگذارد. اگر تعادل خارجی یک کشور خیلی به هم بریزد، ممکن است بازار فکر کند که نرخ تعادل ارز آن پول واقعی نیست. افزایش مداوم کمبود تجاری و بدهی خارجی یک کشور، می‌تواند باعث شود که بازار نرخ تعادل ارز آن پول را پایین‌تر برآورد کند.

شرایط تجارت و چرایی اهمیت آن

هنگامی که می‌خواهیم پیش‌بینی کنیم که نرخ ارز یک کشور چطور تغییر می‌کند، باید به چیزی به نام شرایط تجارت و تراز تجاری توجه کنیم. شرایط تجارت یک کشور نشان می‌دهد که قیمت صادرات و واردات آن چطور با هم مقایسه می‌شوند و می‌تواند به ما بگوید که نرخ ارز واقعی آن در آینده به چه شکلی خواهد بود. نرخ ارز واقعی یک کشور، نرخ تبدیل پول آن کشور به پول کشورهای دیگر است. اگر شرایط تجارت یک کشور بهتر شود، یعنی قیمت صادرات آن بیش‌تر از قیمت واردات آن بالا برود، باعث می‌شود که کشور سود تجاری داشته‌باشد و نرخ ارز واقعی آن افزایش یابد تا تعادل برقرار شود. برعکس، اگر شرایط تجارت یک کشور بدتر شود، این باعث می‌شود که کشور ضرر تجاری داشته‌باشد و نرخ ارز واقعی آن کاهش یابد تا تعادل برقرار شود.

این موضوع برای کشورهایی که کالاهای اصلی را صادر یا وارد می‌کنند، خیلی مهم است. برای مثال، افزایش قیمت نفت، تأثیر زیادی بر ارزش پول کشورهایی که نفت را صادر یا وارد می‌کنند، خواهد داشت. کشورهایی که نفت را صادر می‌کنند، مثل کشورهای خلیج فارس، آمریکا، روسیه، انگلستان و نروژ، با افزایش قیمت نفت، شرایط تجارت و سود تجاری خود را بهبود می‌بخشند. این باعث می‌شود که نرخ ارز واقعی آن‌ها بالاتر برود. برعکس کشورهایی که نفت را وارد می‌کنند، شرایط تجارت و سود تجاری خود را بدتر می‌کنند. این باعث می‌شود که نرخ ارز واقعی آن‌ها پایین‌تر بیاید.

بیشتر بخوانید: شاخص دلار وزنی – تجاری

مشخصات دلار آمریکا و تراز تجاری

میزان تغییر قیمت دلار آمریکا به نسبت سایر ارزها به چند عامل بستگی دارد. اول این‌که چقدر عرضه و تقاضای دلار به تغییر قیمت حساس هستند و دوم این‌که چرا اختلاف بین صادرات و واردات آمریکا وجود دارد. این دو مفهوم را در ادامه توضیح می‌دهیم.

نمودار زیر عرضه و تقاضای دلار را نشان می‌دهد. خطوط De$ و Se$ خیلی حساس هستند به تغییر قیمت، یعنی کمی تغییر قیمت باعث می‌شود که عرضه و تقاضای دلار خیلی تغییر کنند. اما خطوط DI$ و SI$ خیلی حساس نیستند به تغییر قیمت، یعنی برای تغییر عرضه و تقاضا دلار باید قیمت زیاد تغییر کند. فرض کنیم که q1 قیمت فعلی دلار باشد. فاصله بین نقاط A و B، مقدار اختلاف بین صادرات و واردات آمریکا را نشان می‌دهد.

برای رسیدن به تعادل، دلار باید ارزان‌تر شود تا به نقاطی برسد که خطوط عرضه و تقاضا با هم برابر شوند، مثلاً C یا C’ در صورتی که خطوط عرضه و تقاضا خیلی حساس نباشند.

محاسبات نشان می‌دهند که صادرات و واردات آمریکا به تغییر قیمت دلار خیلی حساس نیستند. به‌طور تقریبی، اگر قیمت دلار یک درصد کم شود، صادرات آمریکا یک درصد و واردات آمریکا سه دهم درصد زیاد می‌شود. با توجه به این حساسیت‌های کم، برای رسیدن به تعادل باید قیمت دلار خیلی کم شود. به‌همین دلیل، خطوط عرضه و تقاضای کم حساس روی نمودار نشان می‌دهند که چقدر دلار باید ارزان‌تر شود تا تعادل برقرار شود، با قیمت جدید q2.

حساب جاری یک کشور نشان می‌دهد که چقدر پول از کشور خارج می‌شود و چقدر پول وارد می‌شود. این پول می‌تواند از فروش و خرید کالاها یا خدمات یا سرمایه‌گذاری‌ها باشد. حساب جاری می‌تواند مثبت یا منفی باشد. اگر مثبت باشد، یعنی کشور بیش‌تر پول دریافت می‌کند تا پرداخت کند. اگر منفی باشد، یعنی کشور بیش‌تر پول پرداخت می‌کند تا دریافت کند.

حساب جاری تاثیر مهمی بر نرخ ارز یا قیمت پول یک کشور دارد. معمولاً اگر حساب جاری منفی باشد، نرخ ارز کاهش می‌یابد. یعنی پول کشور ارزان‌تر می‌شود. اما گاهی اوقات این‌طور نیست. مثلاً دلار آمریکا از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۱ خیلی گران‌تر شد، در حالی که حساب جاری آمریکا خیلی منفی بود.

این اتفاق می‌تواند به دلیل تغییرات در سطح صرفه‌جویی و سرمایه‌گذاری یک کشور رخ دهد. اگر یک کشور بیش‌تر سرمایه‌گذاری کند تا صرفه‌جویی، حساب جاری آن منفی می‌شود. اما این هم می‌تواند باعث شود که پول آن کشور گران‌تر شود؛ چون نشان می‌دهد که کشور در حال رشد و توسعه است.

بنابراین، برای فهمیدن این‌که نرخ ارز چطور تغییر می‌کند، باید به عوامل مختلف اقتصادی توجه کنیم، نه فقط به میزان صادرات و واردات. این عوامل می‌توانند باعث شوند که نرخ ارز و حساب جاری هم‌جهت یا مخالف‌جهت حرکت کنند. جدول زیر رابطه بین این عوامل را نشان می‌دهد.

یکی از روش‌هایی که برای افزایش صادرات و کاهش کسری تجاری استفاده می‌شود، این است که ارز را به‌طور عمدی ارزان‌تر کنند، مثلاً با این کار که بانک مرکزی پول بیش‌تری چاپ کند. اگر این کار را با دلار امریکا بکنند، مشکلات زیادی ایجاد می‌شود. آمار اخیر نشان می‌دهد که احتمالاً آمریکا به سطحی رسیده که تقریباً همه کسانی که می‌خواهند کار کنند، کار دارند. اگر در این شرایط ارز را ارزان‌تر کنند تا صادرات بیش‌تری داشته‌باشند، باعث می‌شود که تولید آمریکا بیش‌تر از حدی که انتظار می‌رود تبدیل شود و قیمت‌ها بالا برود. این باعث می‌شود که بانک مرکزی باید سیاست‌هایی را انجام دهد که پول را گران‌تر کند، و در نتیجه دلار امریکا دوباره گران‌تر می‌شود.

تراز تجاری ایالات متحده چگونه عمل می‌کند؟

تراز تجاری، اختلاف بین مقدار کالاها و خدماتی است که یک کشور به کشورهای دیگر می‌فروشد (صادرات) و مقدار کالاها و خدماتی است که یک کشور از کشورهای دیگر می‌خرد (واردات). اگر یک کشور بیش‌تر از آنچه می‌فروشد بخرد، موازنه تجاری منفی یا کسری دارد. اگر یک کشور بیش‌تر از آنچه می‌خرد بفروشد، موازنه تجاری مثبت یا surplus دارد.

موازنه تجاری نشان می‌دهد که یک کشور چقدر در بازار جهانی رقابت‌پذیر است و چقدر به کالاها و خدمات خارجی وابسته است. برخی سیاستمداران و اقتصاددانان فکر می‌کنند که داشتن موازنه تجاری مثبت برای رشد اقتصادی خوب است و داشتن موازنه تجاری منفی برای اقتصاد ضرر دارد. برخی دیگر معتقدند که موازنه تجاری تنها یک شاخص از بسیاری از عواملی است که بر اقتصاد تأثیر می‌گذارند و نباید به آن اهمیت زیادی داد.

برای کنترل تراز تجاری، برخی کشورها از ابزارهایی مانند کمک‌های دولتی، تعرفه‌ها یا محدودیت‌های واردات استفاده می‌کنند تا صادرات خود را افزایش دهند و واردات خود را کاهش دهند. برخی کشورها هم از بازار آزاد حمایت می‌کنند و می‌گویند که دخالت دولت در تجارت بین‌المللی نباید زیاد باشد.

آمریکا یکی از کشورهایی است که معمولاً موازنه تجاری منفی دارد. به‌عنوان مثال، در سال ۲۰۱۶، موازنه تجاری آمریکا ۴۸۱ میلیارد دلار کسری داشت؛ یعنی آمریکا ۲.۷ هزار میلیارد دلار کالا و خدمات از کشورهای دیگر خرید و فقط ۲.۲ هزار میلیارد دلار کالا و خدمات به کشورهای دیگر فروخت. این کسری نسبت به سال ۲۰۱۵ حدود ۱۸ میلیارد دلار بیش‌تر شده بود و تقریباً ۲.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) آمریکا را تشکیل می‌داد.

موازنه تجاری آمریکا، همچنین بر ارزش دلار تأثیر می‌گذارد. وقتی موازنه تجاری آمریکا منفی است، یعنی آمریکا برای خرید کالاها و خدمات خارجی باید دلار بفروشد و ارز خارجی بخرد. این کار باعث می‌شود که تقاضا برای دلار کاهش یابد و ارزش آن نسبت به ارزهای دیگر کاهش یابد. این رابطه معکوس بین تراز تجاری و ارزش دلار را می‌توان در دوره ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ مشاهده کرد که در نمودار زیر نشان داده شده است.

دو چیز مهم در مورد تراز تجاری یک کشور وجود دارد. trade balance یک کشور نشان می‌دهد که آن کشور چقدر کالا و خدمات به کشورهای دیگر می‌فروشد و چقدر از آن‌ها می‌خرد. اگر بیش‌تر بفروشد، trade balance مثبت است و اگر بیش‌تر بخرد، این تراز منفی است. trade balance یک کشور را باید با تولید ناخالص داخلی یا GDP آن کشور مقایسه کنیم. GDP یک‌ کشور ارزش همه‌ی کالا و خدماتی است که در یک دوره‌ زمانی توسط آن کشور تولید می‌شود.

برای مثال، اگر trade balance یک کشور منفی ۵۰۰ میلیارد دلار باشد، این یعنی آن کشور ۵۰۰ میلیارد دلار بیش‌تر از کشورهای دیگر خریده است. اما این عدد به تنهایی کافی نیست. باید ببینیم که GDP آن کشور چقدر است. اگر GDP آن کشور بالا باشد، مثلا ۲۰ هزار میلیارد دلار، این یعنی تراز تجاری منفی آن کشور تنها ۲.۵ درصد از GDP آن است. اما اگر GDP آن کشور پایین باشد، مثلا ۵۰۰ میلیارد دلار، این یعنی trade balance منفی آن کشور ۱۰۰ درصد از GDP آن است. این تفاوت بسیار مهم است و باید همیشه در نظر گرفته شود.

خدمات اپوفایننس

اپوفایننس بهترین بروکر فارکس است که راه‌حل‌های معاملاتی نوآورانه را برای ابزارهای مالی مختلف مانند فارکس، شاخص‌ها، کالاها و ارزهای دیجیتال ارائه می‌کند. یکی از خدمات این بروکر آنشور که رگوله ASIC استرالیا را دریافت کرده است، بخش تحلیل بازار و تراز تجاری است که ویژگی‌های زیر را ارائه می‌دهد.

بیشتر بخوانید: پلتفرم معاملاتی اپوفایننس

نمای فنی

این ابزاری است که تخصص تحلیلگران ارشد و الگوریتم‌های خودکار را ترکیب می‌کند تا درک منحصربه‌فرد و کاربردی در مورد روندها، الگوها و سیگنال‌های بازار ارائه دهد. کاربران می‌توانند به نمای فنی ابزارها و بازه‌های زمانی مختلف دسترسی داشته‌باشند و هشدارها و توصیه‌های سفارشی شده را دریافت کنند.

Market News

این بخشی است که آخرین و مرتبط‌ترین اخبار و رویدادهایی را که بر بازارهای جهانی تأثیر می‌گذارد، ارائه می‌دهد. کاربران می‌توانند از عوامل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی که بر قیمت‌ها و حرکت دارایی‌های مختلف تأثیر می‌گذارند، استفاده کنند.

معاملات شاخص

این سرویسی است که به کاربران اجازه می‌دهد بر اساس عمل‌کرد گروهی از سهام یک کشور یا منطقه خاص معامله کنند. کاربران می‌توانند از تنوع و نقدینگی معاملات شاخص‌ها بهره‌مند شوند و به طیف گسترده‌ای از بازارها مانند ایالات متحده، اروپا، آسیا و سایر مناطق دسترسی داشته‌باشند. کاربران همچنین می‌توانند از پلت‌فرم‌ها و ابزارهای ارائه شده توسط اپوفایننس مانند MetaTrader و cTrader استفاده کنند تا معاملات خود را به‌طور کارآمد و مؤثر انجام دهند.

تراز تجاری یک موضوعی است که نظرات مختلفی درباره‌اش وجود دارد. اما حتماً بهتر نیست که یک کشور بیش‌تر از آنچه وارد می‌کند، صادر کند. وقتی یک کشور بیش‌تر از آن‌چه می‌خرد را صادر می‌کند، یعنی کالاها و خدماتش خیلی مورد تقاضا هستند، اما در عین حال احتمالاً به این دلیل است که پولش نسبت به پول‌های دیگر ارزان است. یک مثال خوب چین است که با آمریکا بیش‌ترین تفاضل تجاری را دارد، که بخشی از آن به این دلیل است که دولت چین پولش را عمداً کم‌ارزش کرده تا بتواند بیش‌تر بفروشد.

از سوی دیگر، داشتن تفاضل تجاری منفی ممکن است فقط به این معنی باشد که پول یک کشور گران شده است و برای آن کشور مقرون به‌صرفه است که بیش‌تر بخرد، چون کالاها و خدمات دیگر کشورها نسبتاً ارزان‌تر هستند.

سیاست فعلی آمریکا به‌نظر می‌رسد که به سمت سیاست‌های محافظه‌کارانه می‌رود که جلوی خرید کالاهای خارجی را می‌گیرد و از فواید جهانی شدن و تجارت آزاد چشم‌پوشی می‌کند. عدم توانایی خرید کالای ارزان به این معنی است که مصرف‌کنندگان داخلی بیش‌تر می‌پردازند. در عین‌حال، تولیدکنندگان خارجی هم نمی‌توانند کالاهایشان را بفروشند، به خاطر سیاست‌های محدود‌کننده.

معامله‌گران فارکس همیشه باید تحلیل‌شان را گسترش دهند تا بتوانند بفهمند که یک کشور چطور عمل می‌کند، و تعادل تجاری آمریکا یکی از عوامل آن است. یادگیری اصول اساسی بازار می‌تواند به شما کمک کند که درک عمیق‌تری از عوامل اصلی قیمت پول‌ها داشته‌باشید و معاملاتی با احتمال موفقیت بالا بر اساس تحلیل قابل اعتماد خود انجام دهید.

منبع +++

هوشمندانه عمل کردن در بازار فارکس، یک مزیت محسوب می‌شود. پیگیری unemployment rate و داده‌های بازار کار می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا فرصت‌های بازار را شناسایی کنند و ریسک خود را مدیریت کنند. در این مقاله قصد داریم تا علاوه‌بر بررسی نرخ بیکاری، تاثیر آن بر ارزش دلار آمریکا را نیز بدانیم.

نرخ بیکاری چیست؟

نرخ بیکاری در واقع درصد افرادی را نشان می‌دهد که شغل ندارند و به‌دنبال کار هستند. این مقدار با تقسیم تعداد افراد بیکار به جمعیت کل نیروی کار که همان شاغلین و بیکاران هستند، به‌دست می‌آید. این داده‌ها، اطلاعات کلی درباره وضعیت بازار کار و شرایط اقتصادی ارائه می‌دهد. نرخ‌های بیکاری بالا، اقتصاد ضعیف را نشان می‌دهد، در حالی که نرخ‌های پایین، نشان‌دهنده اقتصاد شکوفا است.

از کجا می‌توان نرخ بیکاری را پیدا کرد؟

شما می‌توانید داده‌های نرخ بیکاری را در گزارش‌های ماهانه دولتی، مانند آمار کار و درآمد در ایالات متحده پیدا کنید. این داده‌ها همچنین می‌توانند بر اساس دسته‌های جمعیت‌شناختی، مانند سن، جنسیت و نژاد تفکیک شوند و بینش وسیع‌تری در مورد این‌که گروه‌های مختلف چگونه در بازار کار عمل می‌کنند، ارائه دهند.

شاخص‌های کلیدی بازار کار

در حالی که بیکاری یک شاخص مهم بازار کار است، چندین عامل دیگر نیز وجود دارند که باید در ارزیابی سلامت بازار کار در نظر بگیرید. در ادامه با این شاخص‌ها آشنا می‌شوید.

• نرخ مشارکت نیروی کار: این نرخ، درصد جمعیتی را نشان می‌دهد که یا مشغول به‌کار هستند یا به‌دنبال کار می‌گردند. این می‌تواند نشان‌دهنده قدرت بازار کار و تعداد افراد موجود برای پر کردن شغل‌های خالی باشد.
• درخواست‌های بیمه بیکاری: تعداد درخواست‌ها برای دریافت بیمه بیکاری، نشان می‌دهد که چه تعداد از افراد برای دریافت مزایای این بیمه، مدارک خود را ارائه داده‌اند. تعداد کم درخواست‌های بیمه بیکاری، بازار کار قوی را نشان می‌دهد، در حالی که تعداد زیاد درخواست‌ها ممکن است نشانه ضعف بازار کار باشد.
• رشد حقوق: به نرخی اشاره دارد که طبق آن، حقوق کارگران افزایش می‌یابد. رشد حقوق بالا می‌تواند نشان‌دهنده بازار کار فشرده و فشارهای تورمی بالقوه باشد.
• ایجاد شغل: به تعداد شغل‌های جدیدی اشاره دارد که به اقتصاد در یک دوره مشخص اضافه می‌شوند. نرخ‌های بالای ایجاد شغل، معمولاً نشان‌دهنده بازار کار قوی‌تری هستند، در حالی که رشد کند شغل می‌تواند نشانه ضعف باشد.

اثرات بیکاری بر اقتصاد و تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار چیست؟

بیکاری این توانایی مخرب را دارد تا تاثیرات منفی گسترده‌ای بر اقتصاد بگذارد و تصمیمات سرمایه‌گذاران را تحت‌تأثیر قرار دهد. در این‌جا به برخی از شاخص‌ها اشاره می‌کنیم که تحت‌تاثیر مستقیم نرخ بیکاری قرار می‌گیرند.

• رابطه بین نرخ بیکاری و رشد اقتصادی: اقتصاد ضعیف معمولاً با نرخ بالای بیکاری همراه است که سبب می‌شود، بازده سرمایه‌گذاری کاهش یابد. سرمایه‌گذاران در دوران رکود باید احتیاط کنند و به میزان بیکاری توجه داشته‌باشند.
• مصرف‌کنندگان: میزان بیکاری بالا ممکن است باعث شود مصرف‌کنندگان هزینه‌های خود را کاهش دهند و تقاضای کمی برای دریافت کالاها و خدمات از خود نشان دهند. این می‌تواند روی شرکت‌ها و سهام آن‌ها اثر منفی بگذارد و سرمایه‌گذاران را مجبور کند که سرمایه‌گذاری‌های خود را از سهام مربوط به مصرف‌کننده به بخش‌های امن‌تر مانند سلامت یا انرژی منتقل کنند.
• تأثیرات صنعتی: برخی از صنایع به نرخ بیکاری حساس‌تر از دیگران هستند. به‌عنوان مثال، شرکت‌های دارای فناوری پیشرفته که به کارگران ماهر نیاز دارند، ممکن است در مقابل تغییرات نرخ اشتغال آسیب ببینند. سرمایه‌گذاران باید ضعف‌های پرتفوی خود را تشخیص دهند و متناسب با آن عمل کنند.
• واکنش دولت: نرخ عدم اشتغال بالا معمولاً باعث می‌شود دولت دخالت کند، مانند انجام تحرکات مالی یا تغییر سیاست‌های پولی. سرمایه‌گذاران باید به واکنش‌های احتمالی دولت توجه کنند تا از این منحنی عقب نمانند.
• نوسانات ارزی: میزان بیکاری بالا، این توانایی را دارد تا تقاضا برای کالاها و خدمات یک کشور را کم کند و ارزش ارز آن‌را پایین بیاورد. این می‌تواند روی سرمایه‌گذاران خارجی که سرمایه‌گذاری‌های خود را به آن ارز انجام داده‌اند، تاثیر بگذارد.

استراتژی‌هایی سرمایه‌گذاری در دوران بیکاری و رکود بالا چگونه است؟

در دوران بیکاری زیاد و رکود اقتصادی، سرمایه‌گذاری کار دشواری است. شرایط اقتصادی می‌تواند بر عمل‌کرد شرکت‌ها و بخش‌های مختلف تأثیر قابل‌توجهی داشته‌باشد، بنابراین لازم است که استراتژی سرمایه‌گذاری خود را با توجه به این شرایط تنظیم کنند. در این‌جا به چند نکته کلیدی می‌پردازیم.

تمرکز بر شرکت‌های با کیفیت

تمرکز بر شرکت‌های باکیفیت، بهترین راه‌کاری است که می‌تواند در مواجهه با رکود اقتصادی به سرمایه‌گذاران کمک کند. این شرکت‌ها تجربه‌ موفقی در پیش بردن امور در شرایط اقتصادی نامساعد دارند. شرکت‌های مذکور، صورت‌های مالی قوی، درآمد پایدار و روندی مطمئن در پرداخت سود سهام دارند. اگرچه هیچ ضمانتی وجود ندارد که این شرکت‌ها در دوران رکود عمل‌کرد خوبی داشته‌باشند، اما معمولاً نسبت به دیگران شانس بیش‌تری برای مقاومت در برابر بحران دارند.

به بخش‌های خدمات عمومی توجه شود

راه‌حل دیگری که سرمایه‌گذاران باید به آن فکر کنند، سرمایه‌گذاری در بخش‌های عمومی، مثل خدمات بهداشتی، آب و برق و کالاهای مصرفی است. این بخش‌ها کم‌تر تحت‌تاثیر نرخ بیکاری زیاد و رکود اقتصادی قرار می‌گیرند. این بخش‌ها ممکن است در بلند‌مدت بازدهی مطمئن‌تری داشته‌باشند، حتی اگر در زمان رونق اقتصادی، دارای رشدی قابل توجهی نباشند.

شاخص‌های اقتصادی را پیگیری کنند

در هنگام سرمایه‌گذاری، باید شاخص‌های اقتصادی را دنبال کنند. این کار به‌خصوص در دوره رکود بسیار ضروری است. شاخص‌های اصلی که باید آن‌ها را بررسی کنند، شامل تولید ناخالص داخلی، شاخص قیمت مصرف‌کننده و سایر ملاک‌های مرتبط است که دیدگاهی از وضعیت کلی اقتصاد به سرمایه‌گذاران می‌دهند. این اطلاعات می‌توانند به آن‌ها کمک کنند تا تصمیمات سرمایه‌گذاری هوشمندانه‌تری بگیرند و از خطرات احتمالی جلوگیری کنند.

چشم‌انداز بلند‌مدت داشته‌باشند

در آخر، حفظ چشم‌انداز بلند‌مدت وقتی که در دوران رکود سرمایه‌گذاری می‌کنند، حیاتی است. نوسانات کوتاه‌مدت بازار ممکن است سرمایه‌گذاران را ناراحت کنند، اما اکثراً هیچ تاثیر بلند‌مدتی از خود نشان نمی‌دهند. بهتر است در چنین مواقعی به یک برنامه سرمایه‌گذاری قوی، وفادار باشند و اگر بازار متلاطم شد، نترسند و به خود مسلط باشند.

چگونه بیکاری بالا بر اقتصاد تاثیر می‌گذارد؟

وقتی نرخ بیکاری زیاد باشد، معمولاً نشان می‌دهد که اقتصاد در وضعیت ضعیف یا رکودی قرار دارد. این اتفاق می‌تواند حالات زیر را به‌وجود بیاورد.

• مصرف‌کنندگان کم‌تر خرج می‌کنند؛
• شرکت‌ها کم‌تر سرمایه‌گذاری می‌کنند؛
• دارایی‌ها ارزش واقعی خود را از دست می‌دهند؛
• دولت درآمد کم‌تری از مالیات دریافت می‌کند؛
• دولت برای حمایت از افراد بیکار, هزینه‌های زیادی را متحمل می‌شود؛

نرخ بیکاری چه تاثیری بر فارکس دارد؟

بیکاری یکی از عوامل مهمی است که بر روی بازار فارکس اثر می‌گذارد، چون نشان‌دهنده وضعیت اقتصادی یک کشور است و می‌تواند سبب تغییرات در سیاست‌های بانک مرکزی، رفتار سرمایه‌گذاران و قیمت ارز شود. در ادامه بیش‌تر به این موارد می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید: تاثیر سیاست های بانک مرکزی بر فارکس

سلامت اقتصادی

نرخ بالای بیکاری، یک اقتصاد ضعیف را نشان می‌دهد. هنگامی که مردم بیکار هستند، طبیعتاً درآمد کم‌تری دارند و نمی‌توانند برای نیازهای خود هزینه کنند. بیکاری، هزینه‌های مصرف‌کننده، تقاضا برای کالاها و خدمات را کاهش می‌دهد. اقتصاد ضعیف می‌تواند باعث کاهش ارزش پول یک کشور شود.

سیاست‌های بانک مرکزی

بانک‌های مرکزی در قالب سیاست‌های پولی خود، نرخ عدم اشتغال را با دقت مورد بررسی قرار می‌دهند. نرخ‌های بالای بیکاری ممکن است بانک‌های مرکزی را وادار کند که سیاست‌های تشویقی مانند کاهش نرخ‌های بهره یا انجام تسهیلات برای افزایش رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال را اجرا کنند. این تغییرات سیاست می‌تواند روی ارزش پول یک کشور اثر بگذارد.

تصمیمات نرخ بهره

اطلاعات بیکاری، یک راهنمای مهم است که بانک‌های مرکزی از آن برای سنجش وضعیت اقتصاد استفاده می‌کنند. بانک‌های مرکزی ممکن است زمانی که نرخ بیکاری کم است، نرخ‌های بهره را برای کنترل تورم بالا ببرند که نشان‌دهنده یک اقتصاد متناسب است. از طرف دیگر، نرخ‌های بالای بیکاری ممکن است سبب کاهش نرخ بهره برای انگیزه‌دادن به فعالیت‌های اقتصادی شود. تمام این حالات می‌تواند روی ارزش پول یک کشور تأثیر بگذارد.

احساسات سرمایه‌گذار

نرخ بیکاری می‌تواند بر روحیه سرمایه‌گذاران و بازار اثر بگذارد. اگر این نرخ کم‌تر از پیش‌بینی باشد، می‌تواند احساسات خوب و احتمالاً تقویت ارز را به‌همراه داشته‌باشد. برعکس، نرخ‌های بیکاری بالاتر، این پیام را می‌رساند که ارزش ارز در حال پایین‌رفتن است.

ریسک‌گریزی

بیکاری زیاد می‌تواند ریسک‌گریزی را در بازار افزایش دهد. سرمایه‌گذاران ممکن است ریسک‌گریزتر شوند و به سمت دارایی‌های امن مانند دلار آمریکا، فرانک سوئیس یا ین ژاپن روی آورند که باعث ثبات در ارزش سرمایه آن‌ها می‌شود.

نوسانات ارز

انتشار اطلاعات بیکاری، این توانایی را دارد تا نوسانات کوتاه‌مدت زیادی در جفت‌ارزها ایجاد کند. معامله‌گران با توجه به این اطلاعات، می‌توانند موقعیت خود را در بازار فارکس تغییر دهند.

تجارت جهانی

تراز تجاری یک کشور ممکن است تحت‌تاثیر نرخ عدم اشتغال قرار بگیرد. اگر بیکاری بالا باشد، تقاضای داخلی ممکن است کم شود و بر صادرات آسیب برساند. این می‌تواند بر تراز تجاری یک کشور اثر بگذارد و ارزش ارز آن‌را تحت‌الشعاع قرار دهد.

روندهای بلندمدت

نرخ‌های بیکاری بالا یا پایین پایدار، این توانایی را دارند تا به روند بلندمدت جفت‌ارز کمک کنند. کشوری با بازار کار قوی و نرخ بیکاری پایین، ممکن است به‌دلیل افزایش مصرف‌کننده و رشد اقتصادی، ارز قوی‌تری داشته‌باشد.

معامله‌گران فارکس از اطلاعات نرخ بیکاری چگونه در معاملات خود استفاده می‌کنند؟

معامله‌گران فارکس از اطلاعات نرخ عدم اشتغال به‌عنوان یکی از شاخص‌های سلامت اقتصادی و سیاست پولی یک کشور استفاده می‌کنند. اگر معامله‌گر فارکس هستید، باید حالات زیر را بدانید.

روش اول

نرخ‌های بالای بیکاری، معمولاً نشان‌دهنده نارضایتی اقتصادی است که می‌تواند باعث تضعیف ارز و افزایش نرخ بهره شود.

نرخ‌های پایین بیکاری، یک اقتصاد قوی و رو به رشد را نشان می‌دهد. در این حالت، تورم کاهش پیدا می‌کند و باعث افزایش ارزش ارز و کاهش نرخ بهره می‌شود.

معامله‌گران فارکس می‌توانند از این سیگنال‌ها برای پیش‌بینی جهت و میزان تغییرات نرخ ارز استفاده کنند و موقعیت‌های ورود و خروج خود را بر این اساس تنظیم کنند.

روش دوم

یکی از راه‌های استفاده از اطلاعات نرخ بیکاری، مقایسه آن با انتظارات بازار و داده‌های قبلی است. اگر نرخ عدم اشتغال کم‌تر از حد انتظار یا کم‌تر از داده‌های قبلی باشد، چشم‌انداز مثبت برای اقتصاد و ارز را نشان می‌دهد. معامله‌گران فارکس می‌توانند از این اطلاعات برای ورود یا خروج از یک پوزیشن بر اساس روند یا معکوس شدن روند استفاده کنند.

روش سوم

روش دیگر، استفاده از اطلاعات نرخ بیکاری، ترکیب آن با سایر شاخص‌های اقتصادی مانند تورم، تولید ناخالص داخلی و اعتماد مصرف‌کننده است که این شاخص‌ها می‌توانند تصویر جامع‌تری از وضعیت اقتصادی و سیاست‌گذاری بانک مرکزی ارائه دهند. معامله‌گران فارکس می‌توانند از این اطلاعات برای شناسایی قدرت یا ضعف یک ارز نسبت به ارز دیگر استفاده کنند و موقعیت‌های ورود و خروج خود را بر اساس واگرایی یا همگرایی شاخص‌ها تنظیم کنند.

روش چهارم

برای استفاده از اطلاعات نرخ بیکاری، استفاده از ابزارهای تحلیل تکنیکال مانند سطوح حمایت و مقاومت برای تعیین نقاط ورود و خروج ضروری است. سطوح حمایت و مقاومت، سطوح قیمتی هستند که در آن بازار تمایل به معکوس یا ثابت شدن دارد. معامله‌گران فارکس می‌توانند از این سطوح برای شناسایی شکست یا جهش بالقوه قیمت استفاده کنند و سفارشات ورودی خود را بر این اساس قرار دهند.

به‌عنوان مثال، اگر نرخ عدم اشتغال بالاتر از حد انتظار باشد و قیمت نزدیک به سطح مقاومت باشد، معامله‌گران می‌توانند انتظار بازگشت نزولی را داشته‌باشند و سفارشات ورودی خود را زیر سطح مقاومت قرار دهند. دستور توقف ضرر باید بالاتر از سطح مقاومت قرار گیرد تا در صورت شکست قیمت، ریسک را مدیریت کند.

به‌طور مشابه، اگر نرخ بیکاری کم‌تر از حد انتظار باشد و قیمت نزدیک به سطح حمایت باشد، معامله‌گران می‌توانند انتظار بازگشت صعودی داشته‌باشند و سفارش‌های ورود خود را بالاتر از سطح حمایت قرار دهند. دستور توقف ضرر باید زیر سطح حمایت قرار گیرد تا در صورت شکست قیمت، ریسک مدیریت شود.

خدمات اپوفایننس

اپوفایننس بهترین بروکر فارکس است که طیف گسترده‌ای از خدمات معاملاتی را برای ابزارهای مالی مختلف، مانند فارکس، سهام، شاخص‌ها، کالاها و ارزهای دیجیتال ارائه می‌دهد. بروکر آنشور اپوفایننس که رگوله ASIC استرالیا را دریافت کرده، با ارائه ابزارهای انحصاری، پشتیبانی یک‌پارچه و ابزارهای نوآورانه، بهترین تجربه معاملاتی ممکن را به مشتریان خود ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیش‌تر، به وب‌سایت opofinance مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: پلتفرم معاملاتی اپوفایننس

نرخ بیکاری نشان‌دهنده درصدی از افراد است که بدون کار هستند و دنبال شغل می‌گردند. این داده‌ها اطلاعات کلی درباره وضعیت بازار کار و شرایط اقتصادی ارائه می‌دهند. نرخ‌های بیکاری، یک معیار اقتصادی مهم محسوب می‌شوند که معامله‌گران و سرمایه‌داران به آن علاقه‌مند هستند تا وضعیت اقتصاد را ارزیابی کنند و تصمیمات هوشمندانه در بازار فارکس بگیرند.

منبع ++++

قیمت خرده‌فروشی Retail Price، مبلغی است که یک کالا در یک فروشگاه خرده‌فروشی به مشتری فروخته می‌شود. این مبلغ برای مشتری است و با مبلغی که خرده‌فروش برای خرید کالا پرداخت کرده، متفاوت است. قبل از این‌که خرده‌فروش قیمت خود را مشخص کند، یک کالای خرده‌فروشی تولید و ارسال می‌شود. هزینه تولید و ارسال کالا بر Retail Price تاثیر می‌گذارد. این نرخ، آخرین قیمت از زنجیره تولید و فروش محصول را تشکیل می‌دهد. در این مقاله قصد داریم تا مفهوم نرخ خرده فروشی، چگونگی انتخاب قیمت کالا توسط کسب‌وکارها و استفاده معامله‌گران فارکس از این اطلاعات را بررسی کنیم.

 نرخ خرده فروشی به چه معناست؟!

برای درک مفهوم نرخ خرده فروشی، لازم است که فرآیند زنجیره تامین را بشناسید. زنجیره تامین درواقع مراحلی است که یک کالا از مرحله تولید تا مصرف می‌پیماید.

یک زنجیره تامین با انتقال مواد اولیه یک محصول مشخص آغاز می‌شود. اجازه دهید به‌عنوان نمونه از یک سویشرت صحبت کنیم. این مواد به یک فروشنده عمده منتقل می‌شوند و او آن‌ها را به یک تولید‌کننده سویشرت می‌فروشد. تولیدکننده، مواد اولیه را با هم مخلوط می‌کند تا سویشرت آماده استفاده شود. سپس سویشرت‌های آماده شده را می‌فروشد و به یک فروشنده خرده تحویل می‌دهد. وظیفه فروشنده خرده این است که سویشرت را به مشتری بفروشد.

قیمت‌های مختلفی در این فرآیند وجود دارند؛ مثل قیمت تولیدکننده، توزیع‌کننده و قیمت خرده‌فروشی. قیمت محصول با صعود در زنجیره تامین افزایش می‌یابد. این فرایند برای این است که هر قسمت از زنجیره از کار خود سود کسب کند.

نرخ خرده فروشی چیست و چگونه انتخاب می‌شود؟

شاید برای شما جالب باشد که بدانید نرخ خرده فروشی چه چیزی است و چگونه خرده‌فروشان هزینه یک کالا را مشخص می‌کنند؟ هر خرده‌فروشی می‌خواهد سود خود را به بیش‌ترین حد برساند، اما باید بین ارزان بودن و سودآوری یک تعادل ایجاد کند. اگر یک محصول را خیلی گران بفروشند، ممکن است مشتریان به جای دیگری برای خرید ارزان‌تر مراجعه کنند.

در روند زنجیره تولید محصول، تولیدکنندگان یک قیمت را به نام قیمت خرده‌فروشیMSRP روی کالا درج می‌کنند تا خرده‌فروش مطابق با آن محصول را بفروشد. تولیدکنندگان قبل از ارائه MSRP، میانگین نشانه‌گذاری یا همان درصدی که برای کسب سود به قیمت اضافه می‌شود را محاسبه می‌کنند. ممکن است وقتی لوازم برقی یا ماشین می‌خرید، کلمه MSRP را بشنوید. هدف از قیمت خرده‌فروشی، تعیین قیمت مناسب و یکسان در میان تمام خرده‌فروشان است.

اگرچه تولیدکنندگان، خرده‌فروشان را به استفاده از MSRP ترغیب می‌کنند، اما کسب‌وکارهای خرده‌فروشی ملزم نیستند این کار را انجام دهند. صنعت خرده‌فروشی یک بازار آزاد و رقابتی در نظر گرفته می‌شود. بنابراین خرده‌فروشان می‌توانند قیمت‌های خود را انتخاب کنند؛ ولی به‌خاطر رقابتی که بین آن‌ها و سایر خرده‌فروشان وجود دارد، محصولات را با همان قیمت MSRP می‌فروشند.

نرخ عمده‌فروشی در مقابل نرخ خرده فروشی

خرده‌فروشان محصولات مورد نیاز خود را از عمده‌فروشان تهیه می‌کنند. عمده‌فروشان اقلام را با قیمت پایین به خرده‌فروشان می‌فروشند تا آن‌ها بتوانند سود بیش‌تری کسب کنند. خرده‌فروشان می‌توانند این اقلام را به‌صورت آنلاین یا در فروشگاه‌ها با قیمت بالاتر به مشتریان خود بفروشند.

برخی از کسب‌وکارها نیز از محصولات عمده‌فروشی به‌عنوان مواد اولیه برای ساخت محصولات جدید استفاده می‌کنند. مثلاً یک کسب‌وکار می‌تواند نخ و پارچه را از عمده‌فروشان بخرد تا لحاف بسازد. هزینه مواد اولیه برای یک لحاف، ممکن است 20 دلار باشد؛ اما خرده‌فروش می‌تواند آن را با 120 دلار بفروشد و سود 100 دلاری داشته‌باشد. کسب‌وکارهای هوش‌مند هم از کالاهای عمده‌فروشی برای تولید و فروش محصولات خود استفاده می‌کنند.

نرخ خرده فروشی معمولاً از قیمت‌های عمده‌فروشی بالاتر هستند. نوع کالا و مقدار خرید از عمده‌فروشان، می‌تواند قیمت را تغییر دهد؛ اما هر مرحله از زنجیره تامین سعی می‌کند سود خود را بیشینه کند. پس خرده‌فروشان نهایتاً بیش‌ترین سود را نمی‌برند.

اگر عمده‌فروشی ارزان‌تر است، چرا مردم عادی از آن خرید نمی‌کنند؟

چون عمده‌فروشان فقط با تجارت‌های معتبر یا صنایع خاص کار می‌کنند. علاوه‌بر این، مردم عادی نیازی به خرید اقلام در تعداد زیاد ندارند. خرده‌فروشان با کنترل قیمت‌ها، مصرف‌کنندگان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.

نحوه محاسبه نرخ خرده ‌فروشی

MRP مخفف عبارت Material Requirements Planning است که به‌معنای برنامه‌ریزی نیازمندی‌های مواد اولیه است. این عبارت به مجموعه‌ای از مواد اولیه و قطعات مورد نیاز برای تولید یک محصول اشاره دارد. برای نمونه، تولید یک کیک نیازمند موادی مانند تخم‌مرغ، شکر، آرد و سایر مواد است. برخی از کسب‌وکارها از MRP برای تعیین قیمت محصولات خود استفاده می‌کنند. این قیمت، شامل هزینه‌ مواد اولیه و قطعات، هزینه‌ی نیروی کار و مالیات می‌شود.

اما قیمت محصولات، تنها به MRP بستگی ندارد. بازار نیز یک عامل مهم در تعیین قیمت است که حداکثر قیمت قابل پذیرش برای هر محصول را مشخص می‌کند. اگر خرده‌فروشی قیمت را بیش‌ازحد بازار تعیین کند، مشتریان ممکن است محصول را خریداری نکنند. به‌همین دلیل، برخی از محصولات دارای قیمت MRPروی بسته‌بندی خود هستند که نشان‌دهنده‌ قیمت منطقی برای آن محصول است. این قیمت توسط تولید‌کنندگان مشخص می‌شود.

MRP برای بهبود عمل‌کرد کسب‌وکارها مفید است. اگر کسب‌وکارها بدون هیچ برنامه‌ریزی، مواد اولیه و قطعات را خریداری کنند، ممکن است با مشکلاتی مانند کمبود یا اضافه بودن موجودی و افزایش هزینه‌ها روبرو شوند. این ممکن است باعث شود که خرده‌فروشان قدرت کم‌تری در تعیین قیمت داشته‌باشند و مشتریان محصولات را با قیمت پایین‌تر خریداری کنند؛ اما در واقعیت، تولیدکنندگان قدرت بیش‌تری دارند، چون می‌توانند در هر زمانی قیمت MRP را تغییر دهند. این می‌تواند قیمت محصول را برای مشتری افزایش دهد. همچنین، هیچ قانونی وجود ندارد که تولیدکنندگان را ملزم به حفظ قیمت MRP کند.

ماشین حساب قیمت خرده‌فروشی

شما به‌عنوان یک فروشنده باید چگونگی تعیین نرخ خرده فروشی را بدانید، چون یک بخش حیاتی از کسب‌وکار شما را تشکیل می‌دهد. بیایید از مثال زیر برای ساده‌سازی فرآیند استفاده کنیم.

جان صاحب یک فروشگاه لباس کودک است. او 300 عدد کلاه بیسبال را از یک عمده‌فروش با قیمت 15 دلار برای هر واحد خریداری می‌کند. قبل از آن عمده‌فروش، کلاه‌های بیسبال را با قیمت 9 دلار برای هر واحد خریده بود. قیمت پیشنهادی تولیدکننده (MSRP) 20 دلار برای هر واحد است.

جان می‌داند که فروشگاه لباس کودک در خیابان فرعی، کلاه‌های بیسبال خود را با قیمت 20 دلار می‌فروشد. او مصمم است که ارزان‌ترین کلاه‌های شهر را داشته‌باشد. بنابراین تصمیم می‌گیرد آن‌ها را با قیمت 18 دلار، با 3 دلار سود بفروشد. مشتریان از این‌که قیمت او پایین‌تر از MSRP بود، خریدهای بیش‌تری انجام می‌دادند.

چندین روش برای جان وجود دارد که بتواند نرخ خرده فروشی را محاسبه کند. یک روش، استفاده از فرمول قیمت خرده‌فروشی است. این فرمول به شکل زیر است.

قیمت خرده‌فروشی = سود + هزینه کالا

هزینه کالا = قیمت خرده‌فروشی – سود

سود = قیمت خرده‌فروشی – هزینه کالا

در‌حالی که انجام محاسبات یک بخش ضروری از تعیین قیمت است، جان درک کرد که عنصر انسانی نیز در این فرآیند وجود دارد. تصمیم‌گیری در مورد سود، بیش از این‌که فقط درباره کسب بیش‌ترین پول برای هر واحد باشد، می‌تواند ابعاد دیگری را نیز در برگیرد. او ارزش کاهش هزینه‌ها را برای ایجاد سود بلند مدت درک کرد. قیمت‌های پایین‌تر و مناسب‌تر این توانایی را دارد تا به ایجاد اعتماد در جامعه کمک کند که در نهایت منجربه مشتریان وفادار و افزایش فروش و سود می‌شود.

بیشتر بخوانید: تاثیر سیاست های بانک مرکزی بر فارکس

نرخ خرده فروشی چه تاثیری روی بازارهای مالی مثل فارکس می‌گذارد؟

قیمت خرده‌فروشی که با نام شاخص قیمت مصرف‌کنندهCPI نیزشناخته می‌شود، معیاری برای سنجش تورم است که تغییرات قیمت کالاها و خدمات خریداری شده توسط مصرف‌کنندگان را نشان می‌دهد. نرخ خرده فروشی می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر بازار فارکس داشته‌باشد، زیرا بر سیاست پولی و نرخ بهره بانک‌های مرکزی تأثیر می‌گذارد.

به‌طور کلی، نرخ خرده فروشی بالاتر، نشان‌دهنده تورم بالا است که می‌تواند منجربه افزایش نرخ بهره برای مهار فشار تور باشد. نرخ‌های بهره بالاتر این توانایی را دارند تا یک ارز را برای سرمایه‌گذاران جذاب‌تر کنند، زیرا این بهره‌ها، بازده بالاتری را برای سپرده‌هایشان ارائه می‌دهند. این می‌تواند تقاضا و ارزش ارز را نسبت به سایر ارزها افزایش دهد. برعکس، قیمت خرده‌فروشی پایین‌تر نشان‌دهنده تورم کم‌تر است که می‌تواند منجربه کاهش نرخ بهره برای تحریک اقتصاد شود. نرخ‌های بهره پایین‌تر این توانایی را دارند تا جذابیت ارز را برای سرمایه‌گذاران کم‌تر کنند، زیرا این بهره‌ها بازده کم‌تری را برای سپرده‌ها ارائه می‌دهند. چنین عواملی، این توانایی را دارند تا تقاضا و ارزش ارز را نسبت به سایر ارزها کاهش دهند.

بنابراین، معامله‌گران فارکس باید به انتشار داده‌های نرخ خرده فروشی اقتصادهای بزرگ توجه کنند، زیرا می‌توانند سرمایه‌گذاری‌های مناسبی انجام دهند. به‌عنوان مثال، اگر قیمت خرده‌فروشی ایالات متحده بیش‌ازحد انتظار افزایش یابد، این می‌تواند نشانه‌ای از احتمال بالاتر فدرال رزرو برای افزایش نرخ بهره باشد که به‌نوبه خود این توانایی را دارد تا دلار آمریکا را در برابر سایر ارزها تقویت کند.

از سوی دیگر، اگر قیمت خرده‌فروشی منطقه یورو بیش‌ازحد انتظار کاهش یابد، این می‌تواند نشانه‌ای از احتمال کاهش نرخ بهره توسط بانک مرکزی اروپا باشد. کاهش نرخ بهره توسط بانک‌های اروپا، باعث تضعیف یورو در برابر سایر ارزها می‌شود.

چگونه یک معامله‌گر فارکس می‌تواند از تفاوت بین نرخ خرده فروشی ایالات متحده و اروپا سود ببرد؟

معاملات فارکس فرآیند خریدوفروش ارز با هدف کسب سود از نوسانات نرخ ارز است. یکی از راه‌هایی که معامله‌گران فارکس می‌توانند از تفاوت بین نرخ‌های خرده‌فروشی ایالات متحده و اروپا سود ببرند، استفاده از استراتژی به نام آربیتراژ است. آربیتراژ عملی است برای بهره‌برداری از تفاوت قیمت بین دو یا چند بازار یا کارگزاری که مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خدمات اپوفایننس

اپوفایننس بهترین بروکر فارکس است که با دریافت رگوله Asic استرالیا، قابلیت‌های انحصاری و متنوع، پشتیبانی یک‌پارچه و ابزارهای نوآورانه، امکانات معاملاتی بی‌شماری را به شما ارائه می‌دهد. شما می‌توانید ابزارهای مختلفی مانند فارکس، کالاها، شاخص‌ها، سهام و ارزهای دیجیتال را با بهترین شرایط معامله کنید. اگر می‌خواهید از انواع تحلیل‌ها در معاملات خود استفاده کنید، بروکر آنشور اپوفایننس بهترین گزینه برای شماست.

بیشتر بخوانید: ثبت نام بروکر اپوفایننس

نرخ خرده فروشی به قیمتی گفته می‌شود که یک فروشگاه یا یک خرده‌فروش برای فروش کالا یا خدمات به مشتری نهایی درنظر می‌گیرد. این قیمت معمولاً بیش‌تر از قیمتی است که تولیدکننده یا عمده‌فروش به فروشگاه می‌دهد، زیرا فروشگاه می‌خواهد سود کسب کند. قیمت خرده‌فروشی می‌تواند تحت‌تاثیر عوامل مختلفی مانند تقاضا، رقابت، هزینه‌ها و تورم باشد. معامله‌گران فارکس با توجه به این اطلاعات، می‌توانند تصمیمات معاملاتی درستی بگیرند و پوزیشن‌های خود را بر اساس آن تنظیم کنند.

منبع +