ساختار بازارهای مالی: بازار مالی چیست و انواع آن کدام است؟

معامله‌گران می‌توانند در بازارهای مالی به خرید و فروش انواع دارایی‌ها از قبیل اوراق قرضه، سهام، ارزهای خارجی و اوراق بهادار مشتقه، بپردازند. این بازار با نام‌های وال‌استریت و بازار سرمایه شناخته می‌شود. همه این بازارها فقط به‌دنبال یک هدف هستند، آن‌هم فراهم کردن یک سکوی معاملاتی برای خرید و فروش دارایی‌های مالی. معامله‌گرانی که در این بخش فعالیت می‌کنند باید به‌طور دقیق به ساختار بازارهای مالی آشنایی داشته‌باشند. در ادامه این مقاله از مجله بروکر فارکس اپوفایننس، این ساختار مورد بررسی قرار می‌گیرد.

تقسیم‌بندی ساختار بازارهای مالی

بازارهای مالی به‌عنوان بستر مناسبی برای معاملات افراد حقیقی و حقوقی شناخته می‌شود. در این بستر معامله‌گران دارایی‌های مختلفی را معامله می‌کنند. این بازار، علاوه بر دارایی‌های ذکر شده، مبادلات ارزی یا همان معاملات فارکس را نیز فراهم می‌کند. این بازار حکم واسطه را دارد و به‌عنوان پل ارتباطی عمل می‌کند و فروشندگان و خریداران را به یک‌دیگر متصل می‌کند.

این بازارها کار معامله‌گران و فروشندگان را ساده کرده است، به‌طوری که هیچ زحمتی را بابت پیدا کردن یک‌دیگر متحمل نمی‌شوند و به راحتی هم را پیدا می‌کنند و وارد معامله می‌شوند. البته برای موفقیت در این بخش، باید با ساختار بازارهای مالی آشنا باشند. در ادامه به تقسیم‌بندی این بازار پرداخته می‌شود.

بازار اوراق قرضه از انواع ساختار بازارهای مالی

بازار اوراق قرضه به‌عنوان بازاری محسوب می‌شود که هر دو اوراق بدهی که توسط دولت و شرکت‌ها منتشر شده را تحت پوشش خود قرار می‌دهد. اوراق قرضه به شرکت‌ها و دولت‌ها این اجازه را می‌دهد تا از سرمایه، سرمایه‌گذاران استفاده کنند و پروژه‌ها و عملیات‌های اقتصادی خود را انجام دهند. بازار اوراق قرضه نیز در ساختار بازارهای مالی جای می‌گیرد و نیاز به مطالعه و بررسی دارد.

چگونه در بازار اوراق قرضه سود کسب کنیم؟

برای کسب سود در این بازار دو راه برای سرمایه‌گذاران وجود دارد. یکی اینکه تا موقع سر‌رسید آن صبر کنند و در زمان مشخص شده، سود خود را دریافت کنند. سود این اوراق، معمولاً دو بار در سال به سرمایه‌گذاران پرداخت می‌شود. روش دوم این است که این اوراق را بیشتر از قیمت خرید، بفروشند و از این طریق سود کسب کنند.

اوراق قرضه چه کاربردی دارد؟

شرکت‌ها‌ و موسسات تجاری با توجه به برنامه‌هایی که دارند، تصمیم می‌گیرند تا پروژه جدیدی را شروع کنند، اما برای انجام این پروژه، بودجه کافی در اختیار ندارند، به همین علت اوراق قرضه را منتشر می‌کنند و از مردم وام می‌گیرند و پس از دریافت سرمایه مردم، به آن‌ها اوراق قرضه‌ای را با سررسید و نرخ بهره مشخصی تحویل می‌دهند. از این طریق شرکت‌ها بودجه مورد نیاز خود را تامین می‌کنند و دیگر مجبور نمی‌شوند که زیر بار وام‌های سنگینی بانکی بروند.

بازار کالا چیست؟

بازار کالا بازاری است که در آن سرمایه‌گذاران به خرید و فروش کالاهایی مثل نفت‌خام، فلزات گرانبها، قهوه، غلات، پنبه و شکر می‌پردازند. بیشتر سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند تا در سبد سرمایه‌گذاری خود، چندین محصول را جای دهند و کالاهای کم ریسک را خریداری کنند. ساختار بازارهای مالی به‌گونه‌ای است که خرید و فروش کالاهای مختلف را نیز فراهم می‌کند.

بسیاری از سرمایه‌گذاران با رویکرد متنوع‌سازی سبد سرمایه‌گذاری خود به این بازار وارد می‌شوند و معمولاً ترجیح می‌دهند کالاهایی انتخاب کنند که از نظر ریسک کمتر تهدیدآمیز باشند یا به تعبیر دیگر پایداری بیشتری در برابر نوسانات بازار داشته باشند. این روش باعث می‌شود خطرهای ناشی از کاهش قیمت یا تغییرات شدید در بازارهای مالی تا حدی مدیریت شده و کاهش یابد.

ساختار بازارهای مالی به‌گونه‌ای طراحی شده است که امکان خریدوفروش کالاهای مختلف را در پلتفرم‌های سازمان‌یافته‌ای فراهم می‌کند. این ساختار شامل بازارهای فیزیکی و همچنین، بازارهای مالی و قراردادهای آتی است که فرصت‌های سرمایه‌گذاری انعطاف‌پذیری را برای افراد حقیقی یا حقوقی ایجاد می‌کند. بازاریابی مؤثر در این حوزه، علاوه‌بر کمک به تأمین نیاز صنعت‌ها و مصرف‌کنندگان، به توسعه اقتصاد‌های محلی و جهانی نیز کمک شایانی می‌کند.

بیشتر بخوانید: معاملات کالاهای اساسی

بازار سهام چیست؟

بازار سهام در اصل بازاری است که در آن سهام شرکت‌ها خرید و فروش می‌شود. چنین فعالیت‌های مالی از طریق بازارهای خارج از بورس (OTC) انجام می‌شود. اصطلاح OTC به معنای معامله خارج از کارگزاری است و به‌طور کلی، حالتی را بیان می کند که در آن معاملات بین دو طرف و بدون وجود صرافی یا هر مرکز فیزیکی دیگر، به‌صورت مستقیم انجام می‌شود.

در این بازار، معامله‌گران با توافق یک‌دیگر شرایط معامله را تعیین می‌کنند. در این معاملات یک واسطه مثل یک کارگزاری، میان فروشنده و خریدار قرار می‌گیرد و فقط وظیفه انتقال دارایی و سرمایه را بین دو طرف انجام می‌دهد. در ساختار بازارهای مالی، بازار سهام نیز با قوانین و سازوکار مشخص تعریف شده است.

در ساختار بازارهای مالی، انواع سهام به‌طور کلی در دسته‌بندی‌های اصلی قرار می‌گیرند و در نظام مالی و سرمایه‌گذاری هر کشور از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. این تقسیم‌بندی بر اساس ویژگی‌ها، حقوق و اولویت‌های متفاوت میان سهامداران صورت می‌گیرد. به‌طور مشخص، دو نوع اصلی سهام عبارتند از:

• سهام عادی (Common Stock): سهام عادی که شناخته‌شده‌ترین نوع سهام در بازارهای مالی است، برای بسیاری از سرمایه‌گذاران جذابیت ویژه‌ای دارد. این نوع سهام به دارندگان اجازه می‌دهد در تصمیم‌گیری‌های کلان شرکت از طریق حضور و رأی‌دهی در مجامع عمومی نقش داشته باشند. علاوه‌بر این، سودی که از عملکرد مالی مناسب شرکت حاصل می‌شود (بسته به اعلام رسمی هیئت‌مدیره)، میان دارندگان این نوع سهام توزیع می‌گردد. اگرچه سود تقسیم‌شده ممکن است تضمین‌شده نباشد، اما در صورت رشد شرکت، ارزش سرمایه‌گذاری اولیه نیز ممکن است افزایش یابد.
• سهام ممتاز (Preferred Stock): سهام ممتاز در مقابل، شامل ویژگی‌هایی است که آن را از سهام عادی متمایز می‌کند. در ساختار بازارهای مالی این نوع سهام معمولاً برای کسانی مناسب است که به‌دنبال ثبات بیشتر در درآمد خود هستند، چون دارندگان سهام ممتاز قبل از سهامداران عادی، در صف دریافت سود و بازپرداخت دارایی قرار دارند. همچنین، در صورت وقوع شرایط خاصی نظیر انحلال شرکت، اولویت مالی دارندگان این نوع سهام محفوظ است. با این‌حال، یکی از محدودیت‌های این ابزار مالی آن است که معمولاً دارندگان سهام ممتاز از حق رأی محدود یا هیچ‌گونه حق رأی برخوردار نیستند.

از جمله سهام شرکت‌های بین‌المللی می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

• TSLA (شرکت تسلا)
• AAPL (شرکت اپل)
• NKE (شرکت نایک)

بازار مبادلات ارزی فارکس

 FOREX، در اصل فضایی است که در آن معامله‌گران به خرید و فروش ارزهای خارجی می‌پردازند. یک معامله‌گر، برای شروع معامله باید از یک بروکر امن استفاده کند و در آن معاملات فارکس را انجام دهد.

ساختار بازارهای مالی فارکس

بازار فارکس که به آن اف ایکس (FX) نیز می‌گویند، به بازاری اطلاق می‌شود که در آن شرکت‌کنندگان به مبادلات ارزی مشغول هستند. شرکت‌کنندگان اصلی این بازار را بانک‌های بین‌المللی، شرکت‌های تجاری، شرکت‌های مدیریت سرمایه‌گذاری، خرده فروشان ارز و شرکت‌های ارزی غیر بانکی تشکیل می‌دهند.

از آنجایی که این بازار فاقد سازمان مرکزی است، به همین جهت نیز Over The Counter یا همان OTC خوانده می‌شود. از سوی دیگر، بازار OTC یا خارج از بورس، جایی است که در آن شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران، با استفاده از پلتفرم‌ها و کارگزاری‌های آنلاین، ارزهای خارجی را معامله می‌کنند.

ساختار بازارهای مالی فارکس، همانند یک هرم است که در راس آن، بانک‌های بین‌المللی قرار دارند که به‌عنوان متولیان ذخایر ارزی شناخته می‌شوند و مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کنند. در ردیف بعدی، شرکت‌کنندگانی قرار دارند که بازار بین بانکی را تشکیل می‌دهند.

آن‌ها نقش اساسی را در پیوند بین بانک‌های تجاری و مراکز نگهداری اطلاعات عمده بازار، بازی می‌کنند. در ردیف پایین‌تر جایگاه نهادهای تجاری مانند شرکت‌ها و صندوق‌های تامینی قرار می‌گیرد که سهم زیادی در تحلیل بنیادی فارکس و عملکرد بازار ارز دارند. در کف هرم، موقعیت خرده فروشان، سرمایه‌گذاران آماتور، گردشگران و صادر کنندگان قرار دارد.

در بازار فارکس معاملات را چگونه می‌توان انجام داد؟

در این بازار معاملات به‌صورت جفت ارز انجام می‌شود. معامله‌گرانی که در بازار فارکس فعالیت می‌کنند، در واقع با هر مرتبه خرید یک ارز، ارز دیگری را می‌فروشند و همیشه در حال آربیتراژ هستند. ساختار بازارهای مالی فارکس، این اجازه را به معامله‌گر می‌دهد تا آربیت انجام دهد.

برای مثال، یک معامله‌گر فارکس، ممکن است دلار آمریکا را خریداری کند و در عوض یورو را بفروشد. چنین معامله‌گرانی با توجه به تحلیل‌هایی که دارند، تشخیص می‌دهند که ارزش دلار نسبت به یورو در آینده نزدیک بیشتر تقویت می‌شود و با این خریدشان، یوروی بیشتری می‌توانند خریداری کنند.

در بازار فارکس به همه ارزها یک کد سه حرفی اختصاص می‌دهند. بیشتر از 170 ارز در سرتاسر جهان وجود دارد که در اکثر معاملات فارکس، دلار آمریکا با نماد USD دخیل است. بعد از دلار، دومین ارز محبوب در بازار فارکس، یورو EUR است که در بیشتر کشورهای اروپایی پذیرفته شده است.

سایر ارزهای اصلی که در این بازار مبادله می‌شوند به ترتیب میزان علاقه‌مندی، عبارتند از: ین ژاپن (JPY)، پوند بریتانیا (GBP)، دلار استرالیا (AUD)، دلار کانادا (CAD)، فرانک سوئیس (CHF) و دلار نیوزیلند (NZD)

آیا معامله در بازارهای مالی فارکس سود دارد؟

بازار فارکس به‌نوبه خود می‌تواند بسیار سود‌آور باشد، به شرطی که با اصول معاملاتی آن آشنا بود و در بازه‌های زمانی مناسب دست به معامله زد. در این بازار، قشرهای مختلفی مانند بانک‌ها و سرمایه‌گذاران کلان را می‌توان دید که پول و سرمایه خود را وارد فارکس می‌کنند و بر روی آن تاثیر می‌گذارند. تمام این معامله‌گران به‌دنبال کسب سود از این بازار هستند.

نرخ ارزها در بازار فارکس چگونه تعیین می‌شوند؟

در بازار فارکس هر ارز را با نماد مخصوص به خود نشان می‌دهند. این ارزها نسبت به یک‌دیگر معامله می‌شوند و نرخ آن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت سیاسی و اقتصادی آن کشورها دارد. به‌طور مثال ین ژاپن نسبت به دلار آمریکا با علامت اختصاری(JPY /USD) نشان می‌دهند. یک معامله‌گر قبل از معامله باید نرخ ارزها را بداند و با توجه به تحلیل‌های بنیادی و تکنیکالی که انجام می‌دهد، بتواند معامله قابل قبولی داشته‌باشد.

عوامل مختلفی وجود دارند که بر روی ارزها تاثیر می‌گذارند و باعث افزایش یا کاهش قیمت آن‌ها می‌شوند. به‌عنوان مثال، اوضاع سیاسی و اقتصادی یک کشور، تولیدات داخلی، نرخ بیکاری، جنگ و تنش‌های سیاسی همگی در تعیین نرخ ارزها تاثیر گذار هستند. یک معامله‌گر حرفه‌ای عوامل فاندامنتال را در نظر می‌گیرد و از تحلیل‌های تکنیکالی استفاده می‌کند و معاملات ارزی خود را انجام می‌دهد.

حجم معاملات در بازار فارکس چقدر است؟

بر اساس گزارشات منتشر شده، کل معاملات روزانه فارکس در سال 2022 به حدود5/7 میلیارد دلار رسیده بود. این آمار نشان می‌دهد که حجم معاملاتی بالایی در این بازار در حال جریان است که این خود، نشان‌دهنده میزان بالای امنیت و سرمایه‌گذاری بالا در این بازار است. البته نباید تاثیر ساختار‌ بازارهای مالی فارکس را در افزایش حجم مبادلات نادیده گرفت.

چنین حجم معاملاتی گسترده‌ای در ساختار بازارهای مالی، علاوه‌بر نمایش ظرفیت بالای جذب سرمایه‌ها، تا حد زیادی بازتاب‌دهنده اطمینان و اعتماد سرمایه‌گذاران در این حوزه است. انعطاف‌پذیری این بازار، دسترسی جهانی و امکانات متنوع ارائه‌شده برای سرمایه‌گذاران، باعث شده‌اند که حجم مبادلات روزانه در این حوزه به میزان چشمگیری افزایش یابد و همچنان، یکی از پرسودترین مکان‌ها برای معاملات مالی باقی بماند.

بیشتر بخوانید: پوزیشن سایز در فارکس

 Forex Session چیست؟

بازار فارکس به‌صورت 24 ساعته فعال است، اما به این معنا نیست که هر زمانی مناسب معامله کردن است. برای معامله در این بازار باید ساعات دقیق جلسات معاملاتی را شناسایی کرد و با به‌کار بردن استراتژی‌های مناسب، اقدام به معامله کرد. در این بازار در طول 24 ساعت شبانه روز، 4 سشن معاملاتی وجود دارد که معامله‌گران می‌توانند مطابق با ساعات کاری در آن کشورها، معاملات خود را تنظیم کنند.

این سشن‌ها شامل سشن آسیایی، سشن اروپایی، سشن لندن و سشن نیویورک هستند. این موضوع به این معناست که اگر در یک طرف دنیا روز باشد، بازار فعال است و فعالیت‌های اقتصادی در آنجا در جریان است. اما در عوض در سمت دیگر دنیا کل بازارهای مالی بسته است و فعالیتی در آن انجام نمی‌شود. وجود چنین سشن‌هایی روی قیمت‌ها تاثیر می‌گذارد.

بازار فارکس چه ساعتی باز می‌شود؟

بازار فارکس در بازه‌های زمانی مشخصی فعالیت می‌کند. این فعالیت به‌گونه‌ای سازمان‌دهی شده است که ساعات کاری آن در قالب جلسات معاملاتی مختلف دسته‌بندی می‌شود. هر یک از این جلسات معاملاتی، به‌دلیل تفاوت مناطق زمانی و موقعیت‌های جغرافیایی، دارای زمان‌های آغاز و پایان متفاوتی است و این تنوع زمانی، تأثیر به‌سزایی در میزان نقدینگی، حجم معاملات و نوسانات بازار دارد.

• سیدنی از ساعت 9:00 شب تا 6:00 صبح UTC باز است
• توکیو از ساعت 12:00 صبح تا 9:00 صبح UTC باز است
• لندن از ساعت 7:00 صبح تا 4:00 بعد از ظهر UTC باز است
• نیویورک از ساعت 13:00 تا 10:00 شب UTC باز است

نکته قابل‌توجه در ساختار بازارهای مالی، وجود هم‌پوشانی در ساعات کاری بازارها است. این هم‌پوشانی‌ها به‌ویژه در بازه‌هایی که دو یا چندین بازار بزرگ همزمان باز هستند، موجب افزایش حجم معاملات و فعالیت در بازار می‌شود. این دوران‌ها به‌دلیل حجم بالای نقدینگی و نوسانات بیشتر، زمان‌های ایده‌آلی برای انجام معاملات و بهره‌گیری از فرصت‌های سودآوری به‌شمار می‌روند. بنابراین، آشنایی با این ساعات می‌تواند نقش مؤثری در برنامه‌ریزی بهتر و استفاده بهینه از بازار فارکس داشته باشد.

بیشتر بخوانید: روندها در بازار سهام

اهرم فارکس در ساختار بازارهای مالی چیست؟

اهرم معاملاتی یا همان Leverage، ابزاری است که به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا بیشتر از سرمایه خود، قرض بگیرند و با آن به معامله بپردازند. به‌طورکلی، اهرم به استفاده از وجوه قرض گرفته شده، اشاره دارد. سرمایه‌گذاران برای تقویت و افزایش سود خود، معاملات دارای اهرم را انتخاب می‌کنند. با وجود مزیت‌هایی که اهرم دارد ولی با این وجود خطرات و ریسک‌های خودش را دارد و می‌تواند باعث افزایش زیان‌های معامله‌گر شود.

معامله‌گری می‌خواهد با موجودی حساب 1000 دلاری خود، به معامله در بازار سهام بپردازد، اگر وی قصد کند تا سهام مثلاً، 5000 دلاری را خریداری کند، نمی‌تواند این خرید را انجام دهد. در این حالت، اهرم یا همان لوریج به کمک وی می‌آید و انجام این معامله را برایش امکان پذیر می‌کند. استفاده از این ابزار، به خوبی در ساختار بازارهای مالی فارکس تعریف شده است.

استفاده از اهرم فارکس چگونه ریسک معاملات را بالا می‌برد؟

وقتی معامله‌گری تصمیم بگیرد تا از اهرم فارکس استفاده کند، باید به این موضوع نیز توجه کند که میزان سود و ضرر وی نیز به همان اندازه بالا می‌رود. یک معامله‌گر، از ابتدای باز کردن معامله، ممکن است در سود یا ضرر باشد. همه دوست دارند تا معامله‌ای، پر سود را تجربه کنند، ولی همیشه این طور نخواهد بود و معاملات ممکن است وارد ضرر شوند.

این مقدار ضرر از مانده حساب تریدر کم می‌شود. لذا این مقدار ضرر نمی‌تواند از مانده حساب تریدر بیشتر شود، به همین خاطر نیز بروکر(کارگزاری فارکس) کل موجودی تریدر را به‌عنوان تسویه ضرر معامله ضبط می‌کند و در اصطلاح وی را کال مارجین می‌کند.

معاملات CFD در ساختار بازارهای مالی چیست؟

ساختار بازارهای مالی فارکس به‌گونه‌ای است که زمینه انجام این معاملات را فراهم می‌کند. معاملات فارکس به صورت Contract For Difference یا همان CFD انجام می‌شوند. در این نوع معامله، تریدر مالک کالای خریداری شده نیست، بلکه مالک ارزش آن است.

در بازارهای سنتی همیشه بعد از توافق طرفین، مبلغ کالا پرداخت می‌شد و خود کالا را به‌صورت فیزیکی تحویل می‌گرفتند. برخلاف روش سنتی، در معاملات CFD معامله‌گران می‌توانند ارزش کالای خاصی را در تاریخ سررسید معامله کنند، بدون اینکه کالای فیزیکی را تحویل بگیرند.

چگونه می‌توان از معاملات بدون مالکیت در فارکس سود برد؟

در بازار فارکس شاهد افزایش و کاهش قیمت کالا‌ها هستیم. یک معامله‌گر حرفه‌ای با توجه به ساختار بازارهای مالی فارکس، می‌تواند هم از بالا رفتن قیمت کالاها سود کسب کند و هم از پایین آمدن قیمت آن‌ها سودی را به‌دست آورد.

بالا رفتن قیمت کالا و کسب سود:

• یک معامله‌گر، سهامی را با قیمت 1000 دلار خریداری می‌کند. اگر قیمت آن به 1200 دلار برسد، سهام خود را می‌فروشد و 200 دلار سود کسب می‌کند. البته باید مقدار کارمزد و کمیسیون‌های کسر شده را نیز در نظر بگیرد.

کاهش قیمت کالا و کسب سود:

• فرض کنید معامله‌گر سهام دیگری را در قیمت 1000 دلار خریداری کرده و فکر می‌کند که قیمت آن کاهش می‌یابد. در این لحظه، وی می‌تواند سهام خود را بفروشد و تا زمانی که قیمت آن کاهش یافته و به 800 دلار برسد، دوباره همان سهام را خریداری کند. زمانی که معامله‌گر سهام خود را با قیمت 1000 دلار فروخت، در حقیقت از اموال وی یک سهم کم شد و برای اینکه این بدهی را دوباره تسویه کند، بایستی مجدداً، همان سهام را خریداری کند. اما تفاوت در اینجاست که اینبار سهام خود را با قیمت 200 دلار ارزان تر خریداری کرده است در حالی که هم قرض خود را تسویه کرده و هم از کاهش قیمت سود برده است.

اسپرد (Spread) در بازار فارکس به چه معناست؟

اسپرد در ساختار بازارهای مالی به مفهوم تفاوت میان دو نرخ متفاوت است که برای هر جفت‌ارز ارائه می‌شود. در این بازار، تمامی جفت‌ارزها با دو نرخ مشخص، یکی نرخ خرید (Ask) و دیگری نرخ فروش (Bid) نمایش داده می‌شوند. فاصله یا اختلاف بین این دو نرخ که اغلب جزئی اما بسیار مهم است، به‌عنوان اسپرد شناخته می‌شود. اسپرد نقش قابل توجهی در تعیین هزینه‌های معامله‌گری دارد و یکی از اصلی‌ترین درآمدهای کارگزاری‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی به‌شمار می‌رود. بسیاری از فاکتورها از جمله نوسانات بازار، حجم معاملات و نوع حساب معاملاتی، می‌توانند بر میزان اسپرد تأثیرگذار باشند. به‌عبارت دیگر، اسپرد به منزله هزینه اولیه ورود شما به یک معامله بوده و باید هنگام برنامه‌ریزی استراتژی‌های مالی و معامله‌گری در نظر گرفته شود.

انواع سفارشات در بازار فارکس

در بازار فارکس، معامله‌گران از مجموعه‌ای غنی از ابزارها و گزینه‌های متنوع برای خریدوفروش ارزها بهره می‌برند. این امکانات به شکل انواع سفارشات قابل تنظیم در دسترس قرار گرفته‌اند که هر کدام دارای ویژگی‌های خاص و کاربردهای معینی هستند. این ویژگی‌ها به معامله‌گران اجازه می‌دهند تا بتوانند با دقت بیشتری استراتژی‌های معاملاتی خود را طراحی و اجرا کنند. هر نوع سفارش، ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارد که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم.

سفارش بازار (Market Order)

سفارش بازار یکی از انواع اصلی سفارش‌ها در معاملات است که به معنای خرید یا فروش یک دارایی مالی با قیمتی است که در همان لحظه به‌عنوان بهترین قیمت موجود در بازار ارائه می‌شود. در این نوع سفارش، معامله‌گر تصمیم می‌گیرد که فوراً وارد معامله شود و بر اساس شرایط فعلی، دارایی مورد نظر را خریداری کرده یا به فروش برساند. این ویژگی باعث می‌شود سفارش بازار به‌ سرعت اجرا شود و از تأخیرهایی که ممکن است در سایر انواع سفارش‌ها وجود داشته باشد، جلوگیری کند.

از این نوع سفارش معمولاً در معاملات فوری استفاده می‌شود، به‌ویژه زمانی که معامله‌گر قصد دارد با سرعت وارد یک موقعیت مالی شود یا از تحولات ناگهانی بازار بهره ببرد. به‌عنوان نمونه، اگر خبر مثبتی درباره یک ارز خاص منتشر شود و احتمال افزایش سریع قیمت وجود داشته باشد، معامله‌گران می‌توانند با استفاده از سفارش بازار، بدون اتلاف وقت، از فرصت پیش‌آمده استفاده کرده و آن دارایی را خریداری کنند. این قابلیت برای معامله‌گرانی که تمایل دارند با حرکات ناگهانی یا روندهای قوی بازار همسو شوند، اهمیت زیادی دارد.

با این‌حال، نکته‌ای که باید به آن توجه شود این است که قیمت اجرایی در سفارش بازار و ساختار بازارهای مالی ممکن است دقیقاً مطابق با قیمتی که معامله‌گر انتظار داشته نباشد. این موضوع به‌خصوص در شرایطی که بازار در حال تجربه نوسانات شدید است یا حجم معاملات به‌طور غیرمعمول افزایش یافته است، بیشتر دیده می‌شود. در چنین مواقعی، امکان دارد قیمت نهایی کمی بالاتر یا پایین‌تر از قیمت اولیه پیش‌بینی‌شده باشد.

سفارش محدود (Limit Order)

سفارش محدود که در اصطلاح انگلیسی به آن Limit Order گفته می‌شود، یکی از ابزارهای مهم و پرکاربرد در دنیای معاملات است که به کاربران اجازه می‌دهد درخواست خرید یا فروش یک دارایی، مانند ارزهای دیجیتال، سهام یا سایر اوراق بهادار را با تعیین یک قیمت مشخص یا بهتر از آن ثبت کنند. این نوع سفارش تنها در صورتی اجرایی می‌شود که قیمت بازار به سطح تعیین‌شده در دستور معامله برسد. در حقیقت، دستور معامله تا زمان رسیدن قیمت به مقدار مورد نظر در سیستم باقی می‌ماند و تنها در آن شرایط، اجرا خواهد شد. به‌عبارت دیگر، سفارش محدود ابزار مفیدی است برای کسانی که تمایل دارند دارایی موردنظر خود را با قیمتی پایین‌تر بخرند یا آن را با قیمتی بالاتر بفروشند.

به‌عنوان نمونه، تصور کنید یک معامله‌گر تصمیم گرفته است که یورو را به نرخ مشخص 1.1000 خریداری کند. در چنین شرایطی، او می‌تواند با ثبت یک سفارش محدود (Limit Order) در این سطح قیمتی، شرایط را به‌گونه‌ای تنظیم نماید که معامله تنها زمانی انجام شود که قیمت بازار به این مقدار برسد. با فعال شدن این سفارش محدود و رسیدن قیمت به سطح تعیین‌شده، فرآیند خرید به‌صورت خودکار آغاز می‌شود. این ویژگی به معامله‌گر اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به نظارت مداوم بازار، معامله خود را کاملاً مطابق با استراتژی و برنامه‌ریزی تعیین‌شده به انجام برساند، در حالی که تمرکز خود را بر سایر فعالیت‌ها یا تحلیل‌های بازار حفظ می‌کند.

البته یکی از چالش‌های قابل توجه در استفاده از سفارش محدود، امکان تأخیر اجرا است؛ به این معنا که اگر قیمت بازار به سطح تعیین‌شده نرسد، معامله به‌طور کامل انجام نمی‌شود. این مسئله خصوصاً در ساختار بازارهای مالی که دارای نوسانات زیاد و سریع هستند، می‌تواند منجر به از دست رفتن فرصت‌های معاملاتی شود. بنابراین استفاده از این نوع سفارش، مستلزم برنامه‌ریزی دقیق و توجه به شرایط بازار است. علی‌رغم این چالش، سفارش محدود همچنان ابزاری مناسب برای مدیریت ریسک و حفظ کنترل بر معاملات محسوب می‌شود.

سفارش توقف (Stop Order)

سفارش توقف یکی از ابزارهای حیاتی و کاربردی در دنیای معاملات مالی است که به منظور ارتقای کنترل و مدیریت معاملات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ابزار به نحوی طراحی شده که خرید یا فروش یک دارایی، تنها زمانی انجام شود که قیمت آن به یک سطح مشخص‌شده و از پیش تعیین‌شده برسد. این نوع سفارش‌ها که در دسته‌بندی‌های مختلف ساختار بازارهای مالی قرار می‌گیرند، می‌توانند به تنظیم استراتژی‌های معاملاتی کمک کنند و معامله‌گران را در مسیر انطباق با شرایط بازار یاری دهند. به‌طور کلی، سفارش توقف در دو نوع اصلی تقسیم‌بندی می‌شود:

• سفارش توقف خرید: این نوع سفارش معمولاً زمانی فعال می‌شود که قیمت بازار از سطح تعیین‌شده‌ای فراتر برود. استفاده از این سفارش، به معامله‌گران امکان ورود به یک معامله را در زمان پیشروی بازار به سمت بالا می‌دهد؛ جایی که احتمال ادامه روند صعودی وجود دارد. معاملاتی که بر اساس سفارش توقف خرید انجام می‌شوند، غالباً در شرایطی تنظیم می‌شوند که معامله‌گر انتظار دارد سطح مقاومتی شکسته شود و قیمت به مسیر رشد خود ادامه دهد.
• سفارش توقف فروش: این دسته در نقطه مقابل قرار دارد و زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که قیمت به کمتر از سطح تعیین‌شده کاهش یابد. چنین سفارشی معمولاً برای حفظ سرمایه یا پیگیری معاملات در یک روند نزولی کاربرد دارد. این نوع سفارش‌ها اغلب برای ورود یا خروج از بازار، هنگام مواجهه با کاهش جدی قیمت‌ها تنظیم می‌شوند.

با این‌حال هرچند این نوع سفارش‌ها مزایای متعددی دارند، اما معامله‌گران باید از خطرات آن‌ها آگاه باشند. یکی از چالش‌های رایج سفارش‌های توقف، حساسیت زیاد آن‌ها به نوسانات ناگهانی بازار است. ممکن است قیمت تنها برای لحظه‌ای به سطح توقف برسد و سفارش فعال شود، اما بلافاصله پس از آن، بازار جهت مخالف را در پیش بگیرد. چنین وضعیتی می‌تواند منجربه زیان‌های مالی قابل‌توجه شود، به‌ویژه در بازارهایی که ذاتاً پرنوسان هستند. در نتیجه، معامله‌گران لازم است با احتیاط بیشتری به تنظیم و استفاده از این ابزارها بپردازند و استراتژی‌های مکملی را برای کاهش ریسک تدوین کنند.

خدمات بروکر اپو‌فایننس

بروکر آنشور اپوفایننس، یک شرکت معاملاتی است که در زمینه معاملات بازار فارکس و کریپتوکارنسی فعالیت می‌کند. این شرکت که رگوله ASIC استرالیا را دریافت کرده، همیشه متعهد به حفاظت از سرمایه معامله‌گران است. پلتفرم سوشیال ترید اختصاصی دارد و معاملات بهترین تریدر‌های اپو را در دسترس کاربران خود قرار می‌دهد. برخی از ویژگی‌های مهم این بروکر عبارتند از:

• پشتیبانی بهتر پنل کاربری از زبان فارسی
• اضافه شدن قسمت تحلیل بازار فارکس به پنل کاربری
• ارائه ارز های دیجیتال بیشتر جهت واریز و برداشت

ساختار بازارهای مالی به‌گونه‌ای است که در آن زمینه خرید و فروش دارایی‌های مختلف وجود دارد. معاملات فارکس، خرید و فروش کالا، معامله سهام، نمونه‌ای از مبادلات این بازار است.

منبع +++++